فردوسی‌پور از چه چیزی می‌ترسد؟

به گزارش پایگاه 598 به نقل از صراط - در شرایطی که با گذشت شش هفته از رقابت های لیگ برتر فوتبال، هنور موضوع حق پخش بازی ها میان فدراسیون و صداوسیما حل نشده، مهم ترین برنامه فوتبالی کشور همچنان در این خصوص سکوت کرده است.

به گزارش گروه ورزشی صراط، ماجرای عدم توافق فدراسیون فوتبال با رسانه ملی بر سر حق پخش بازی های لیگ، همچنان حل نشده باقی مانده و این در حالی است که لیگ برتر امروز هفته هفتم خود را نیز پشت سر خواهد گذاشت.

دیگر حتی صحبت کردن بر سر درآمد واقعی صداوسیما از پخش فوتبال های داخلی و مباحث مربوط به حرفه ای شدن فوتبال و حتی توجیه طرف های مخالف افزایش حق پخش مانند از این جیب به آن جیب شدن پول ها با استناد به دولتی بودن محض فوتبال و صداوسیما، هم کلیشه ای شده و مسئله کاملا برای همه مشخص است.

ورود نهادهای واسطه برای حل مشکل نیز هیچ کمکی به آن نکرده. به این ترتیب، آخرین تحولات مربوط به توافق صداوسیما را باید فقط در دو جمله از سوی دو طرف خلاصه کرد: موضع فدراسیون تهدید است و موضع رسانه ملی سکوت.

فدراسیون برای رسیدن به حق خود در پخش بازی ها همچنان صرفا تهدید می کند و هر بار زمانی را برای جلوگیری از ورود دوربین های صداوسیما تعیین می کند. اما خود فدراسیون نیز بهتر می داند که از همین حالا بازنده این نبرد است. شاید به همین دلیل باشد که رسانه ملی نیازی به ورود به نبرد لفظی و یکی به دو نمی بیند و همچنان سکوت کرده است. چراکه اطمینان دارد در نهایت هم سخن او به کرسی خواهد نشست و هم سازمان ریالی از درآمدهای مروبط به پخش بازی ها را از دست نخواهد داد!

در این میان نکته قابل تامل سکوت محض عادل فردوسی پور و برنامه نود در این خصوص است. فردوسی پور که به زمین و زمان فوتبال کشور ایراد می گیرد و با کوچکترین اشکالی – به حق – مدیران ورزشی و فوتبالی کشور را به میز محاکمه می کشد، هنوز جرات ورود به این ماجرا را پیدا نکرده است.

واقعیت آن است که بعید است مجری پرطرفدار نود در این ماجرا حق را به رسانه ملی بدهد اما ظاهرا او مجبور است که چنین موضعی – سکوت – همراستا با سازمان متبوعش برگزیند. این البته اولین باری نیست که فردوسی پور در چنین دوراهی تردیدی قرار گرفته. در سال های گذشته نیز که نبرد فدراسیون و رسانه ملی به شکل همین امسال در جریان بود، و حتی کار به پخش استثنایی و مضحک بازی های یک هفته از لیگ – با دوربین لرزان به منظور عدم نمایش تبلیغات دور زمین و در جهت تحقق لجبازی و مانور قدرت صداوسیما(!) – کشیده شد، فردوسی پور فقط در ثانیه های آخر یکی از برنامه های نود خود، ابراز امیدواری کرد که مشکل حل شود!

او البته در جریان اقدام بی سابقه رسانه ملی در عدم پخش یکی از بازی های تیم ملی با لبنان در رقابت های مقدماتی جام جهانی، برنامه ای به این موضوع اختصاص داد اما در آن برنامه هم صداوسیما با یک وکیل (!) و نه هیچ یک از مسئولان به عنوان نماینده خود به برنامه رفت و توجیهات غیرقابل قبول خود را ارائه داد تا هم از اتهام سکوت درباره ماجرایی که این بار به تیم ملی مربوط می شد مبرا شود و هم هیچ یک از مسئولانش در معرض قضاوت مردم و مخاطبان برنامه قرار نگیرند!

مشکل فردوسی پور در عدم ورود به ماجرا حق پخش از طرفی توجیه پذیر است اما از سوی دیگر، با شخصیت شناخته شده از او در 16 سال اجرای برنامه نود تفاوت دارد. او بهتر از هر کس دیگری می داند که ورودش به ماجرای حق پخش – مثلا در هفته گذشته که با حضور کفاشیان در برنامه، این فرصت دودستی تقدیم او شده بود ولی از آن استفاده نکرد – در نهایت ممکن است برای روزهایی رابطه اش با صداوسیما را دچار خدشه کند و احتمالا محدودیت هایی برایش به همراه آورد ولی واقعیت دیگر آن است که برخورد بافردوسی پور حتی از سوی صداوسیما به دلیل جایگاه ویژه او در فوتبال و رسانه، هزینه بردار است  این فرصتی است که مجری و گزارشگر پرطرفدار تا کنون قدر آن را ندانسته است!