مسجد جامعی؛ همه آرزوی اصلاح طلبان!

تفرقه بینداز حکومت کن،جنجال اصلاح طلبی!

پس از انتخاب حسن روحانی به عنوان رئیس جمهور، گروهی از اصلاح طلبان تندرو که این بار در لباس اعتدال به تحلیل پیروزی گفتمان تدبیر و امید می پرداختند و سعی در مصادره دولت داشتند با چراغ قرمز رئیس جمهور مواجه شدند. اگرچه این اقدام روحانی تا حدی موجب ناراحتی تندروها شد اما با این گمان که پیروزی حسن روحانی حداقل به معنای عقب رانده شدن جریان اصول گرایی از عرصه تصمیم گیری های کشور است، تلاش کردند تا با سیاسی کردن برخی از نهادهای مدنی همانند جنجال بر سر انتخاب رئیس شورای شهر و شهردار تهران،  دوم خردادی دیگر رقم بزنند .اکنون پس از گذشت یکسال از مدیریت احمد مسجد جامعی بر ریاست شورای شهر تندروها خود را بزک کرده و در کسوت خیرخواهی برای مردم تهران، در خارج از شورا با ایجاد یک فشار رسانه ای هماهنگ، در تلاشند تا با فشار به اعضای اصلاح طلب شورا مانع تغییر در ریاست دوره چهارم برای سال دوم شوند تا با بازی رسانه ای که در انتخابات شهردار تهران به راه انداختند ضمن ایجاد اختلاف بین نمایندگان مردم، بتوانند در تصمیم گیری های شورا اثر گذار باشند. این درحالی است که مسجد جامعی تاثیر نگاه اصلاح طلبانه یا اصول گرایانه به موضوعات مطرح در شورا، بی اثر میخواند و می گوید:"وجه بارز شورای چهارم این بود که حوزه سیاست را در آن کم رنگ کردیم و خدمت به مردم را سر لوحه کار خود قرار دادیم"[3] وی معتقد است رویکرد شورا دفاع از حیثیت وحیات انسانی بوده  و از این رو رویکرد سیاسی و حزبی به مسائل نداشته ایم[4]، این اظهارات مسجد جامعی در حالی است  که در مدت یکساله مدیریت وی ،مواضعی خنثی از وی به یادگار مانده است برای نمونه می توان به سکوت او بازشدن پای روزنامه همشهری در شورای شهر و انتخاب معاونین بی تجربه اشاره کرد.

اصلاح طلبان وقت می خرند!

اصرار اعضای شورا مبنی بر این‌که روز شنبه درباره انتخابات تصمیم‌گیری نشود در حالی صورت گرفت که در اقدامی کم سابقه ۱۱ موضوع در دستور کار شورای شهر قرار داشت و موضوع نخست دستور که به "بررسی تصمیم گیری در خصوص انتخابات هیئت رئیسه شهر تهران" اختصاص داشت به آخرین دستور جلسه موکول شد و با توجه به این‌که به طور معمول در جلسات عادی شورا فرصت برای بررسی بیش از ۴ یا ۵ دستور وجود ندارد، این کار به معنای به تعویق افتادن برگزاری انتخابات هیئت رئیسه و موکول شدن آن به سه‌شنبه بود بنابراین می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که قرار دادن این موضوع در دستور جلسه نیز به صورت صوری بود[5] تا اصلاح طلبان با خریدن وقت و کشاندن انتخابات در وقت اضافه با یارگیری بیشتر انتخابات را به نفع خود تمام کنند و مسجد جامعی بر مسند ریاست شورای شهر باقی بماند تا تندروها به روزنه ای هرچند ناچیز امیدوار بمانند. این سیاست زدگی با روح خدمت رسانی به مردم که با گرفتاری های فراوان معیشتی دست و پنجه نرم می کنند، مخالفت دارد. لابی گری اصلاح طلبان شورا این سوال را در اذهان عمومی مردم ایجاد میکند که افرادی که داعیه دار اخلاق مداری و دموکراسی هستند چگونه حاضر می شوند برای تمدید ریاست یک فرد ، دست به رفتاری این چنینی بزنند؟

نتیجه گیری

اصلاح طلبان با پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری تمام تلاش خود را به منصه ظهور گذاشتند تا شاید آبروی رفته این جریان شکست خورده با مصادره دولت به نفع خود برگردد اما با شکست این سناریو راهی نهادهای دیگر شدند تا سیاسی کاری و رسیدن به اهداف جناحی و حزبی را در جای دیگر دنبال کنند که برای سال اول با انتخاب احمد مسجد جامعی به عنوان ریاست شورا موفق شدند اما در انتخاب شهردار علی رغم تمام جنجال هایی که به راه انداختند، ناکام ماندند. اما برای سال دوم شورای چهارم که این پیروزی ضعیف را هم در حال از دست دادن می بینند کما فی سابق روی به هجمه رسانه ای و برهم زدن قاعده بازی آورده اند. ماجرای استیضاح فرجی دانا و جنجال بی سابقه ای که برای عدم استیضاح وی از منصب وزارت علوم رخ داد به نظر می رسد نمونه خوبی از ناکامی این سناریو باشد که در مجلس با اقدام انقلابی نمایندگان مواجه شد. شورای شهر نهادی است که وظیفه ی اصلی آن حل مشکلات مردم و نظارت بر دستگاه های نظارتی شهر تهران است اما تندروها در تلاشند با شانتاژ و فشار رسانه ای، مانع تغییر در هیئت رئیسه شورای شهر شوند و از احمد مسجد جامعی نه به عنوان یک مسئول و خدمت گزار بلکه به عنوان شخصیتی که می تواند به پیشبرد منافع یک جریان سیاسی تسهیل ببخشد حمایت و دفاع کنند که پایان یافتن این موضوع بسته به آرای نمایندگان در شورا می باشد.