عصبانیت روحانی عینِ فروتنی بود!

به گزارش پایگاه 598 به نقل از جهان، این هفته نامه به سردبیری محمد قوچانی در شماره جدید خود تمام‌قد از ادبیات عجیب رییس جمهور در هفته گذشته دفاع کرد. آقای قوچانی از بازداشت شدگان فتنه 88 و سردبیر تعدادی از نشریات زنجیره ای بوده که اکثر آنها به جرم قانون‌شکنی و توهین به مقدسات توقیف یا تعطیل شده‌اند. در آخرین مورد روزنامه آسمان به سردبیری وی سال گذشته به جرم توهین به حکم الهی قصاص توقیف شد. 

 

قوچانی در سرمقاله شماره این هفته "صدا" با ادبیاتی که حاکی از عصبانیت وی است، گروه های مختلف اصولگرا را به تندخویی، کارشکنی، خرج کردن از اموال عمومی به نفع خود و... متهم کرده است. او که گویا از برگزاری دو همایش سخت نگران شده، نوشته: «یک حزب بنیادگرا تا کنون با استفاده از نفوذ خود در حاکمیت و اقلیت محض مجلس دو میتینگ سیاسی علیه دولت قانونی کشور برگزار می کند و ابراز دلواپسی می کند». وی با توهین به منتخبان مردم در قوه مقننه و حمله شدیداللحن به استیضاح کنندگان وزیر علوم آنها را به رانت خواری متهم می کند: «وزیر علوم که یکی از متدین ترین و متخصص ترین مدیران اجرایی کشور است زیر فشار گروه هایی قرار دارد که از رانت علمی و تحصیلی برخوردار شده اند و به یک انقلاب فرهنگی خاموش در عصر احمدی نژاد دست زده اند. دولت روحانی با نهاد علم شوخی ندارد.» 

 

قوچانی که عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران نیز هست، برای حسن روحانی سنگ تمام گذاشته است: «بر خلاف نقدهای برخی اصلاح طلبان و روشنفکران، عامه مردم از صراحت رییس جمهور نه تنها ناراحت نیستند بلکه از آن احساس امنیت می کنند... روحانی اولین (!) رییس جمهور ایران است که از مردم عذرخواهی کرده است اما با متکبران از سر استغنا و اقتدار سخن گفتن نه تنها کبر نیست که عین فروتنی است که گفته اند ترحم بر پلنگ تیزدندان و ستمکاری بود بر شهروندان». 

 

مدح آقای قوچانی در وصف روحانی به همین جا خلاصه نمی شود بلکه او در توجیه سخنان تند روحانی می نویسد: «رییس جمهور گاه باید در زمین حریف بازی کند رییس جمهور باید این شجاعت و جرات را داشته باشد که گاه با ابزار مخالفان با آنان برخورد کند. اگر حسن روحانی در برابر حملات مکرر محمدباقر قالیباف خویشتنداری می کرد هرگز رییس جمهور نمی شد حتی اگر آقایان هاشمی و خاتمی از او حمایت می کردند... روحانی و احمدی نژاد یک دوگانه کامل بودند... اما هر دو رک بودند و روشن. هیچ یک فکر نمی کردند مقام ریاست جمهوری شان تضمین شده است و باید برای حفظ حرمت آینده خویش سخن های پوشیده بگویند. هر دو با دوربین سخن می گفتند نه با یکدیگر. خوب عدد حفظ می کردند و طعنه می زدند.» 

 

گفتنی است اگر چه آقای قوچانی در توجیه سخنان رییس دولت برآمده و آن را مصداق فروتنی، شجاعت، جدیت، امنیت و اقتدار می خواند و حتی حاضر است که بخاطر او از همقطاران اصلاح طلب خود عبور کند، اما بازخورد منفی سخنان روحانی در جامعه به حدی بود که رییس جمهور چهارشنبه هفته گذشته در جلسه هیات دولت در صدد جبران آن بر آمد و از موضع خود در برابر منتقدان و مخالفان عقب نشست. به نظر می رسد آقای قوچانی در نقش جدید خود به عنوان روابط عمومی دولت باید سعه صدر بیشتری در برابر منتقدان داشته باشد. 

 

سردبیر هفته نامه صدا که بخاطر ایستادگی در برابر رای و نظر مردم در سال 88 بیش از 4 ماه را در بازداشت گذراند، در یادداشت خود رییس جمهور سابق کشور را با رضاخان مقایسه می کند تا بار دیگر "دموکراسی به شرط چاقو" را تئوریزه کرده و ثابت کند که هر کسی خارج از قبیله ایشان پیروز انتخابات شود، لزوماً بایستی با رکیک ترین الفاظ مورد حمله قرار گیرد.