به گزارش سرویس بین الملل پایگاه 598؛ واشنگتن پست، رویترز، ای بی سی نیوز و استار فقط چهار نمونه از خبرگزاری ها و سایت هایی هستند که پس از واقعه ی دلخراش هواپیمای آنتونف 140 با مانور گسترده رسانه ای سعی کردند هواپیمای سانحه دیده را ایرانی عنوان کنند و بدین ترتیب از فشار احتمالی اذهان عمومی نسبت به خباثت دولت امریکا و متحدینش در تحریم صنعت هواپیمایی ایران که هر از گاهی منجر به کشته شدن دلخراش شماری از هموطنانمان می شود جلوگیری نمایند. اما دشمنی کردن، جزء لاینفک ذات دشمن است و نمی توان انتظار دیگری جز این از او داشت؛ این بی تدبیری و اشتباهات طرف خودی است که غیر قابل تحمل و طاقت فرسا است.
زمانی که دولت تدبیر و امید با اشاره به ترک خوردن دیوار تحریم ها!! پس از امضای قراداد ژنو با افتخار از برداشته شدن تحریم صنعت هواپیمایی کشور خبر می داد، رسانه ها و جراید داخلی و خارجی حامی دولت، یکصدا با هم از موفقیت سیاست خارجی دولت یازدهم و ایجاد امنیت در پروازهای ایرانی سخن می گفتند. اما انتظار میرفت با روشن شدن واقع ماجرا دولت یک بار برای همیشه درخصوص حقیقت امتیازات از دست رفته و به دست آمده سخن بگوید؛ که البته انتظار نابجایی بود!
با مشخص شدن جزئیات ماجرا همه دریافتند چیزی که دولت با افتخار، از آن با عنوان پیروزی بزرگ یاد می کرد با حقیقت فاصله ی زیادی داشت. در تاریخ 16 فروردین سال جاری (5 آوریل 2014) مطلبی به نقل از ان بی سی نیوز در رویترز و سپس خبرگزاری ها و سایت های خبری بین المللی منتشر گشت که نشان میداد تعلیق تحریم هواپیمایی ایران بسیار متفاوت از شوهای تبلیغاتی داخل و خارج است. این مطلب که با عنوانتعلیق محدودیک تحریم، آنهم فقط برای هواپیماهای پیر درج گردید مشخص می کرد تعلیق تحریم هواپیمایی ایران توسط امریکا یک بازی مشمئزکننده سیاسی بیش نبود. در مطلب مذبور آمده بود:
1- قطعاتی که اجازه فروش آنها به ایران داده شده، مربوط به هواپیماهایی است که امریکا قبل از انقلاب اسلامی یعنی چیزی حدود 35سال پیش به ایران فروخته است! بدین ترتیب هواپیماهایی که حداقل 35 سال از عمر آنها میگذرد به صورت محدود مجوزدریافت قطعات یدکی را دارند.
-2باتوجه به نکته اول، هواپیماهای جدید شامل تعلیق تحریم قطعات نمیشوند.
3-این تعلیق محدود است و با پایان زمان تعیین شده، تحریمها ادامه خواهند یافت.
4- این مجوز فقط برای شرکت امریکایی بوئینگ صادرشده و ایران اجازه ندارد باشرکتهای دیگر قرارداد ببندد. این در حالی است که عمر مفید هواپیماهای مختلف بسته به مدل و نوع آنها معمولا بین 20 تا 30 سال است و عمر مفید 40 سال را فقط برای بوئینگ B767لحاظ کرده اند. این در صورتی است که یک هواپیما مدت زمان طولانی را بدون تعویض قطعات آسیب دیده سپری نکرده باشد!
اما آیا همان قطعات اندک بوئینگ های پیر و فرسوده نیز در زمان مقرر به ایران وارد شد؟ علیرغم وعدهها، انتظار برای ورود محمولههای قطعات طولانی شد تا جایی که هنگامی که ماه سومِ اجرای توافق ژنو، بدون ورود هیچ قطعهای به کشور به پایان رسید، حتی جهانگیریان که خود همواره در اظهاراتش از باز شدن دریچههای جدید به صنعت هوایی کشور در پی توافق ژنو سخن میگفت، از موضع منتقدانه صراحتاً بیان نمود که تعلیق تحریمها فقط تعداد اندکی از هواپیماهای فعال ایران را در بر میگیرد و برای همانها نیز تا کنون نتیجهی عملی در بر نداشته است! توجه داشته باشید که تعلیق تحریم ها محدود به مدت زمان شش ماهه ای بود که به سرعت سپری میشد و پس از آن همان تعلیق محدود نیز برداشته می شد. در همین فضا بود که وقتی لاستیک یکی از هواپیماهای شرکت ایران ایر در فرودگاهی در سوئد به مشکل برخورد، فرودگاه این شهر نه تنها از تعمیر هواپیما و در اختیار گذاشتن لاستیک خودداری نمود، بلکه حتی نیروی انسانی و ابزار ابتدایی مورد نیاز برای جایگزینی این لاستیک را از هواپیمای ایرانی دریغ نمود تا این شرکت مجبور شود مسافرین پرواز را به مدت ۲۴ ساعت در هتلهای گرانقیمت این شهر اقامت دهد و هواپیمایی حامل لاستیک نو، نیروی انسانی و جک و ابزار لازم را از تهران به مدد هواپیمای معیوب بفرستد!
حال سوالی که از دولت محترم انتظار پاسخگویی به آن می رود این است که آیا هنوز هم از تعلیق تحریم هواپیما با عنوان پیروزی و خبر نویدبخش یاد می کنید؟ تحریم قطعات هواپیما و همچنین تحریم خرید هواپیماهای ایمن و نو توسط امریکای جنایتکار باعث شده است که دست شیطان بزرگ در تک تک خون هایی که مظلومانه به زمین ریخته شده اند رنگین باشد. سوال اینجاست که چرا با پذیرش یک امتیاز محدود و ناچیز راه فراری به دشمن نشان دادید تا با ژست های انسان دوستانه، خود را نگران امنیت پروازهای ایرانی و جان مردم ایران نشان دهد و با فرافکنی نسبت به ایرانی یا خارجی بودن هواپیمای آنتونف 140، خود را از اتهام بازی با جان انسان ها مبری نماید؟!