نامه‌ انتقادی نادران به روحانی

متن کامل نامه نماینده مردم تهران به رئیس جمهور به این شرح است:

​

بسمه تعالی

­­­­­­­
حجت‌الاسلام و المسلمین جناب آقای حسن روحانی؛
رئیس جمهور محترم؛

­­با سلام و احترام؛

در جلسه شورای اداری استان چهارمحال و بختیاری در روز پنج‌شنبه 16 مرداد ماه مطالبی را در خصوص پرونده رانت 650 میلیون یورویی اظهار داشته‌اید که در ابتدا بنا به مصالحی قصد پاسخگویی به آنها را نداشتم با این حال اظهارات شگفت انگیز شما در روز دوشنبه در جمع سفرا و نمایندگان جمهوری اسلامی خطاب به منتقدان دولت مرا بر آن داشت تا برای آگاهی افکار عمومی و روشن شدن اذهان مردم شریف کشورم مطالبی را در این خصوص از باب وظیفه امر به معروف و نهی از منکر و عمل به وظیفه نمایندگی ملت شریف ایران خدمت شما ارائه کنم.

جنابعالی روز پنجشنبه در جمع مدیران استانی خود در استان چهارمحال و بختیاری پرونده رانت وزارت صنعت، معدن و تجارت به یک واردکننده را اینگونه توصیف کرده بودید: «یک وزارتخانه ما شهامت کرد و به مجموعه ای گفت که اگر می توانید از اعتبار خود هزینه کنید و بار کشتی ها را تخلیه کنید و پول شما را دیرتر می دهیم و آن مجموعه هم پذیرفت.»

و سپس خطاب به نمایندگان مردم که پیگیر این تخلف مورد تایید دیوان محاسبات بودند فرمودید: « اما در همین زمان عده‌ای اعلام کردند که در این زمینه رانت صورت گرفته و خوردند و بردند و متاسفانه رسانه های گروهی هر چند که تعمد نبوده کم اطلاعی کردند. نباید به هر چیزی تکیه کنیم و به شایعه‌ای اعتماد کنیم متاسفانه کسی حرفی می زند و آن حرف ناصواب مداوم تکرار می شود.»

در ادامه نیز با استناد به این مقدمه نتیجه گرفتید که: «مگر می توانند این دولت پاک را لکه دار بکنند؟ فساد غرق شده سالهای پیش را مگر می‌شود با این سر و صداها شست. آنها باید بیایند پاسخ دهند. این دولت اعتقادش بر این است که با رانت، فساد، جناح بازی، حزب بازی و طایفه‌بازی نمی‌توان کشور را به پیش برد.»

در این اظهارات متاسفانه اطلاعات و داده های غلط و به تبع آن نتیجه گیری های غلط اندر غلطی به چشم می خورد که باید به تک تک آنها پاسخ گفت، که درخور تامل است:

1-فارغ از همه اسناد و مدارک دال بر تخلف وزارتخانه زیر مجموعه شما در این خصوص، روایتی که شما از ماجرای تعامل وزارت صنعت، معدن و تجارت با این تاجر خاص ارائه کرده اید حداقل با قضاوت قطعی دستگاه‌های قانونی نظارت کننده بر رفتار دولت یعنی کمیسیون اصل نود مجلس شورای اسلامی و دیوان محاسبات متعارض است. همانطور که حتما معاونان و مشاوران شما به سمع و نظر جنابعالی رسانده اند دیوان محاسبات بر این باور است، در این موضوع «اعطای امتیاز از سوی وزارتخانه اتفاق افتاده و این تاجر خاص در آن به واسطه امتیازهای اعطایی، سود چشمگیر اقتصادی برده است». معیار و ملاک همه در این موضوع قانون و قضاوت نهادهای قانونی نظام است که در غیر اینصورت خودتان بهتر می دانید نام و صفت قوه مجریه‌ای که از یک سو خود بر مسند نظارت و قضاوت بنشیند و از سویی دیگر نظارت قوه مقننه را برنتابد در ادبیات مرسوم سیاسی دنیا چیست.

2- در این سخنرانی فرموده‌اید که کشور نیاز به ذخایر داشت و از همین جهت یک وزارتخانه شهامت کرد و مجوز واردات را به یک تاجر داد. اینکه کشور در آن مقطع نیاز فوری به ذخایر داشت حرف درستی است اما آیا دولت باید نیازها و ذخایر کشور را بر اساس داشته های یک تاجر خاص تعیین کند یا راهبرد صحیح و غیر مفسده انگیز در این موضوع عکس آن است؟

3- در ادامه به نقد رسانه‌ها پرداخته اید که چرا حرف به زعم شما ناصواب نمایندگان مردم را درخصوص پیگیری این پرونده به گوش مردم می‌رسانند و آن را تکرار می‌کنند. دولت های قبل نیز در موراد مشابه راهی را در پیش گرفتند که اکنون شما در اواسط آن هستید. درخواست از رسانه ها برای سکوت دربرابر نقایص و خطاهای دولت و دولتمردان نتیجه ای جز حساسیت بیشتر افکار عمومی بر این موارد نخواهد داشت. رسانه های مستقل و عدالتخواه و هم چنین نمایندگان ملت نیز بنا به قواعد بدیهی مردمسالاری از اوامر شما در این زمینه تبعیت نخواهند کرد و همچنان به نقد مشفقانه و دلسوزانه خود برای هدایت دولت به راه صواب ادامه خواهند داد.

4-    در ادامه نیز دولت خود را «پاک» نام نهاده اید. البته شما اولین دولتی نیستید که در مقابل منتقدان عدالتخواه خود، مدعی پاک بودن می‌کنید، رئیس جمهور پیشین که شما بر گرده نقد او موفق به دریافت اعتماد مردم شدید نیز همین ادعا را داشت. «پاک ترین دولت تاریخ» را که از یاد نبرده اید؟ حاصل آن تقابل ها با منتقدان مشفق و عدالتخواهان دلسوز دولت و ملت به کجا رسید؟ شما که بیش از دیگران باید از رفتار دولت و دولتمردان پیشین خود درس بگیرید. نظر شما درباره میزان پاکی دولت قبل در این زمینه چیست؟ جلوگیری از اظهارنظر منتقدان نیز نظر آیندگان درباره دولت شما را بر همان مدار خواهد برد.

5- عجیب‌ترین و دردآورترین قسمت این سخنان نیز آنجاست که مجموعه اقدامات نمایندگان عدالتخواه برای جلوگیری از تکرار و گسترش فساد در دولت شما که در پیگیری پرونده 650 میلیون یورویی نمود داشته را به تلاش برای زدودن فساد دولت قبل متهم نموده اید. اولین سوالی که در این زمینه به ذهن می رسد این است که شما در همه 8 سال دولت قبل و در اوج مبارزه عدالتخواهان با مفاسد دولت گذشته کجا بودید؟ آیا بهتر نیست
​​
«کارنامه عملی» خود در حوزه مبارزه با فساد در دولتهای قبلی تا پیش از ورود به کارزار انتخابات ریاست جمهوری را برای افکار عمومی منتشر کنید.

6- آیا جز این است که نمایندگان پیگیری کننده پرونده رانت 650 میلیون یورویی همان چهره هایی هستند که علی رغم همه فشارهای رقیبان و ناهمراهی های دوستان، با همه مظاهر فساد در دولت قبل مبارزه کردند؟ آیا جز این است که فصل مشترک مبارزه با فساد در همه دولت های قبلی همین افرادی هستند که اکنون کمر به پیگیری و مبارزه با فساد در دولت شما بسته اند؟

7- کاش در این مسیر اینقدر که از مشاوران و وزرای خود حرف شنوی دارید به سخنان منتقدان دلسوز خود هم گوش فرا می دادید و تلاش آنان برای دور کردن مفسدان از دولت نوپایتان را با حسن نظر ارزیابی می کردید.

8-​با این حال اگر فکر می کنید که با این توپ و تشرها و اتهام زنی ها به عدالتخواهان می توانید آنها را از میدان مبارزه با فساد برانید، سخت در اشتباه هستید. آن مرد که کابینه را خط قرمز خود می دانست و آن دیگری که منتقدان را متهم به بحران سازی های 9 روزه می کرد و آن بزرگواری که مخالفان خود را دشمن پیامبر می دانست، از این روش‌ها و تهدیدها سودی نکردند، شما هم سودی نخواهید کرد.

9-  در ابتدای نامه عرض کردم که انگیزه نگارش این نامه و پاسخ مکتوب به اظهارات شما درباره پرونده رانت 650 میلیون یورویی، سخنان شگفت انگیز روز گذشته شما درباره منتقدان بود. شنیده‌ام که منتقدان را «بزدل»، «ترسو» و «لرزان» نامیده اید و آن ها را به جهنم حواله داده اید. شما که یک «حقوقدان» هستید باید بهتر از سرهنگ‌ها بدانید که این اظهارات و این توهین ها چه بار حقوقی خواهد داشت و کیفر چنین اتهامات و توهین هایی برای یک شهروند قانونی کشور چیست.

10- مردم به عنوان قاضی بی طرف و البته مظلوم شاهد همه رفتارها و گفتارهای ما هستند و آن را در حافظه تاریخی خود ثبت و ضبط خواهند کرد.
​​
برای کسی که با دشمنان این ملت بازی «برد-برد» تعریف می کند و به دنبال «قول احسن» در تعامل با بیگانگان است، حیف است که با منتقدان دلسوز و عدالتخواهان برخوردهای خشن و آنتاگونیستی داشته باشد و در پیش چشمان حیرت زده مردم بازی «باخت-باخت» را با منتقدان پیش بگیرد. آیا عدالتخواهان و منتقدان شما حتی به اندازه دولتمردان آمریکا نیز برای شما قابل احترام نیستند تا در برابر آنها هم از بکارگیری ادبیات سخیف و دور از شان نفر دوم نظام اسلامی پرهیز کنید؟

11-آیا جز این است که در این شرایط سخت اقتصادی و محدودیت‌های معشیتی برای مردم عزیز و در شرایطی که دشمنی دشمنان ایران عزیز بیش از هر زمان دیگری در پیش روی ما قرار دارد، تشدید اختلافات خودساخته و
​​
دفاع هزینه ساز از فساد، تشدید کننده اختلافات قوا و مسئولان نیست؟ در شرایطی که لزوم هماهنگی و همراهی مسئولان در برنامه ریزی و اجرای سیاست های درست اقتصادی و مبارزه با فساد برای خروج از رکود بیش از همیشه احساس می شود، اینچنین سوء برخوردهایی با منتقدان دلسوز چه نتیجه‌ای خواهد داشت؟ ما و شما در کنار وظیفه همیشگی خود در مبارزه عملی و حقیقی با فساد، این روزها باید در کنار یکدیگر به فکر بودجه سال آینده کشور، برنامه های بلند مدت و هم چنین تحقق اقتصاد مقاومتی باشیم.

12- با این همه در پایان شما را نه به نصایح امام راحلمان و رهبری فرزانه انقلاب و نه حتی به توصیه‌های بزرگان دین چون امیرالمومنین در نحوه برخورد حاکمان با مردم و منتقدان که به سخنان خود شما در 12 مرداد سال گذشته در مراسم تنفیذ ارجاع می دهم که گفتید: «من سنگینی بار رای و تنفیذ را حس می‌کنم و تنها و تنها به خدا پناه می‌برم و از او خالصانه درخواست می‌کنم که این بنده حقیر خود از کبر و غرور و بخل و حسد رها و دور کند؛
​​
از استبداد رای، عجله در تصمیم‌گیری و تقدم منافع شخصی بر منافع ملی و بستن دهان رقیبان به خداوند پناه می‌برم. از خداوند متعال می‌خواهم که فراموش نکنم آنچه را که بر پیشینیان رفته است.»