کی و با چه کسی ازدواج کنیم؟

یکی از دروغ‌های اغوا کننده در این دوران این است که ما دیگر نیازی به باورهای قدیمی نداریم. امروزه با توجه به اینکه خیلی از افراد نمی‌توانند بیش‌تر از چند سال با هم زندگی کنند و زندگی‌های ناموفق به وفور دیده می‌شود، رغبت جوانان برای این موضوع از بین رفته است.

خیلی از جوانان فکر می‌کنند الان برای آن خیلی زود است. خیلی‌ها اصلا آن را لازم نمی‌دانند، برخی نیز خود را با سرگرمی‌های دیگر مشغول می‌کنند و عده‌ای نیز می‌گویند فرد مناسبی پیدا نمی‌شود.

کدام معیار برای انتخاب همسر مناسب‌تر است؟ اگر شناسنامه‌تان را ورق بزنید چهار واقعه زندگی در آن آمده است: تولد، ازدواج، طلاق و فوت؛ که فقط در ازدواج و طلاق مختارید، بنابر این ازدواج را نباید سرسری گرفت، بلکه باید با مطالعه و بر اساس معیارهای حقیقی همسر را انتخاب کرد. قبل از ازدواج حتما با یک متخصص یا یک مشاور خبره در امور خانواده و برخوردار از اطلاعات امروزی مشاوره کنید.

این که می‌گویند «به هم عادت می‌کنید»، «علاقه بعدا پیدا می‌شود» همیشه و در همه جا صحیح نیست. زمانی علاقه «بعدا» پیدا می‌شود که پایه و اساس ازدواج بر معیارهای عقلانی استوار شده باشد. با عنوان‌های «دعواهای پدر و مادرم مرا خسته کرده بود!»، «در تنگنای مالی بودم»، «همه دوستانم ازدواج کرده‌اند» و... تن به ازدواج تحمیلی و ناخواسته ندهید. اگر از دعواهای والدینتان خسته شده‌اید دنبال فکر و چاره اساسی باشید، برای فرار از محیط پر آشوب خانه ازدواج نکنید که ممکن است شما هم به همین مصیبت دچار شوید!

بر اساس نیازهای اقتصادی ازدواج نکنید. اگر مهر و محبت که پایه و اساس یک زندگی مشترک است وجود نداشته باشد همه‌چیز بر اساس تصادف و شانس پیش می‌رود، شاید تصادفا خوب پیش رود و شاید هم برعکس؛ و به علت این که دوستانتان ازدواج کرده‌اند تن به ازدواج ناخواسته ندهید، نباید بدون دلیل اعتماد به نفستان را از دست دهید و نگران شوید که مبادا کسی به سراغتان نیاید.

به یاد داشته باشید:
زمانی می‌توانید فرد مناسبی را برای ازدواج پیدا کنید، که خودتان فرد مناسبی شده باشید.
زمانی می‌توانید ارتباط خوبی با همسرتان داشته باشید که ارتباط خوبی با پدر، مادر، برادر و خواهر خود داشته باشید.

فردی را برای همسری خود انتخاب کنید که:
- ویژگی‌های خوب پدر یا مادرتان را داشته باشد و ویژگی‌های منفی آنها را نداشته باشد.
- همانند بهترین برادر یا خواهر شما باشد.
- از اینکه شبیه به او شوید احساس بدی نداشته باشید.
- او را همان‌گونه که هست، بدون هیچ تغییری بپذیرید.
- بتواند برای فرزند شما، پدری بهتر از پدرتان یا مادری بهتر از مادرتان باشد.
- بتوانید با او به میزان صمیمیت دلخواه برسید.
- با فرهنگ و سطح اجتماعی شما سازگاری داشته باشد.
- روابط پرخطر کمی در زندگی تجربه کرده باشد.
- بتوانید در مورد نیازهایتان با او به گفتگو بنشینید.

آیا شما برای شروع یک رابطه جدید آمادگی کافی دارید؟
1. فهرستی از آسیب‌های روحی گذشته خود تهیه کنید، سپس یکایک آنها را مرور کرده و منصفانه قضاوت کنید که چگونه با آنها کنار آمده یا آن‌ها را حل کرده و یا پذیرفته‌اید. اگر تصور می‌کنید مسایلی در گذشته شما وجود دارند که به آن‌ها نپرداخته و به‌طور جدی و کافی با آنها برخورد نکرده‌اید و هنوز لاینحل باقی مانده‌اند بهتر است پیش از آنکه قدم در یک رابطه تازه بگذارید آنها را رفع کنید. آسیب‌های روحی می‌توانند شامل سوء رفتارهای احساسی، فیزیکی و جنسی در دوران کودکی شما، طلاق والدین، از دست دادن والدین و یا یک عزیز، و یا روابط ناهنجار، ناکام و ناسالم شما در گذشته باشند. زیرا همان مسایل می‌توانند در رابطه جدیدتان رخنه کنند و خود را به اشکال مختلف نمایان سازند و مانع شکل‌گیری یک رابطه سالم گردند.

2. خودآگاهی و عزت نفس شما تا چه حدی است؟ فقدان خودآگاهی و عزت نفس لازم شکل‌گیری یک رابطه صمیمی و سالم را دشوار و غیرممکن می‌سازد. برای آنکه متوجه گردید تا چه اندازه خودتان را می‌شناسید سعی کنید به پرسش‌های زیر پاسخ گویید:
- آیا قادر به بیان مهم‌ترین و عمیق‌ترین ارزش‌های زندگی خود می‌باشید؟
- آیا قادر به بیان انتظارات و نیازهای خود از رابطه دلخواهتان می‌باشید؟
- آیا اهداف زندگی خود را شناخته‌اید؟ و آیا برای دستیابی به آنها از برنامه مدونی پیروی می‌کنید؟
- آیا نقاط ضعف و قوت خود را کاملا می‌شناسید؟

برای پی بردن به میزان عزت نفستان به پرسش‌های زیر پاسخ گویید:
- خود را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
- آیا نظر مثبتی نسبت به خود دارید؟
- دیگران چگونه شما را ارزیابی می‌کنند؟

اگر پاسخ‌های شما گویای آن می‌باشند که شما در پذیرش و دوست داشتن خود مشکل دارید و غالبا با واکنش منفی دیگران مواجه می‌گردید باید برای ارتقای سطح اعتماد به‌نفس و عزت نفس خود بیشتر تلاش کنید. عشق به خویشتن پایه و اساس یک رابطه سالم است.

3. آیا روابط پیشین شما حقیقتا در گذشته بوده و پایان پذیرفته‌اند؟ اگر شما به‌طور کامل تجارب و مسایل دردناک و ناخوشایند گذشته خود را کنار نگذاشته و به دست فراموشی نسپرده باشید (البته پس از درس عبرت گرفتن از آنها)، احتمال آنکه آنها را به رابطه کنونی و یا آتی خود بکشانید بسیار زیاد است. زیرا مشکلات تا زمانی که کاملا حل و رفع نگردند مجددا در مغز مرور گشته و تکرار می‌گردند. بنابر این بسیار اهمیت دارد که پیش از آنکه وارد رابطه جدیدی شوید با تمام رنج‌ها و مشکلات روحی عمده روابط پیشین خود به‌طور سازنده‌ای کنار آمده باشید.

4. آیا حقیقتا از خواسته، نیازها و امیال خود از یک رابطه آگاهی دارید؟ ما همگی با انتظارات و دلایل گوناگون گام در یک رابطه جدید می‌گذاریم. با آگاهی کامل از این انتظارات و خواسته‌ها قادر خواهید بود مناسب بودن رابطه فراروی خود را با دید بازتری تعیین کنید. اغلب افراد همان شخصی را برای آغاز رابطه خود برمی‌گزینند که در ضمیر ناخودآگاه‌شان خواهان آن هستند. ضمیر ناخودآگاه مکانی است که ما عمیق‌ترین نیازها و آرزوهای ناکام مانده و همچنین ترس‌های خود را در آن نگهداری می‌کنیم. بنابر این بسیار اهمیت دارد که پیش از گام نهادن در یک رابطه جدید تمام احساسات گذشته و نیازهای مربوط به رابطه آینده خود را مورد بررسی قرار دهید. منصفانه درباره هر آنچه که از یک رابطه و همچنین از ویژگی‌های شریک زندگی خود انتظار دارید مطمئن و آگاه گردید.

تصورات غلط در مورد ازدواج
1. شما تصور می‌کنید تنها به صرف آنکه شریک خود را دوست دارید می‌توانید وی را به دلخواه خودتان تغییر دهید.
2. شما تصور می‌کنید خواسته و امیال شما همان خواسته و امیال شریک جدیدتان می‌باشد.
3. شما تصور می‌کنید عشـق و رابطه جاودانه است: مادامی که من عاشق شریک زندگی خود باشم و انرژی، پول و وقت خود را برای وی مصروف دارم، او نیز همیشه در کنار من خواهد ماند.
4. شما تصور می‌کنید چون فداکاری‌های بسیاری در حق وی روا داشته‌اید همواره شریک زندگیتان باید فریادرس و در دسترس شما باشد، حتی اگر شما در بدترین شرایط و سطح در زندگی باشید.
5. شما تصور می‌کنید شریک زندگی شما مسوول شادی، خوشبختی و آرامش در زندگی شما است.

تمام تصورات فوق اشتباه می‌باشد. اکنون به نکات زیر برای موفقیت بیشتر در رابطه جدیدتان به دقت توجه کنید:
1. شما قادر به تغییردادن فرد دیگری نیستید. شما تنها می‌توانید خودتان را تغییر دهید تا با تحولات پیرامون خود کنار بیایید. آیا شما می‌خواهید که شریک شما شخصیت و ماهیت اصیل خود را حفظ کند و یا کسی باشد که تمایل ندارد؟
2. عشق و رابطه عبارت است از: برآورده ساختن دو جانبه نیازها. ممکن است در مواقعی شریک شما در شرایط روحی نامساعد قرار گیرد و تمایلی نداشته باشد که شما در کنار او باشید و به تنهایی نیاز داشته باشد. این واقعیت را بپذیرید. عشق تبادل انرژی میان دو انسان است.
3. به‌طور طبیعی ما همگی به سمت فردی گرایش می‌یابیم که از انرژی حیاتی بالاتری نسبت به ما برخوردار باشد. بنابر این کسی که غرغرو، بدخلق، دمدمی‌مزاج، پرخاشگر، کینه‌توز و خودخواه باشد طبعا ما را جذب خود نمی‌کند. برعکس فردی که بشاش، سرحال، شاد، و برخوردار از اعتمادبه‌نفس و خودباوری بالا و سالمی باشد ما را مجذوب خود خواهد ساخت.
4. شادی و خوشبختی حالتی ذهنی است که ما در انتخاب آن صاحب اختیار هستیم. تمام شادی‌ها، رنج‌ها و اندوه‌ها توسط خود شما خلق می‌شوند و از خارج شما و یا توسط دیگران سرچشمه نمی‌گیرند. بنابر این شریک خود را مسوول خوشبخت ساختن خود ندانید. خلاصه شما نباید برای تامین نیازهای احساسی خود به شریکتان وابسته باشید. تنها این شما هستید که مسوول احساسات خود و خلق لحظات مثبت و شیرین در زندگی خود می‌باشید.
5. منتظر شریک زندگی ایده‌آل برای آغاز یک رابطه نباشید و یا از شریک خود انتظار کامل بودن نداشته باشید. ممکن است روزی شریک شما کاری کند و یا حرفی بزند که سبب رنجش، خشم و ناامیدی شما شود. اما بدانید که هیچ‌کس کامل نیست حتی شما. بنابر این منصفانه جایزالخطا بودن انسان‌ها را بپذیرید.

توصیه مشاوران
1. در انتخاب همسر عجله و شتاب نکنید. این امر را با بررسی و تحقیق انجام دهید.
2. در همسرگزینی وسواس به خرج ندهید؛ سعی کنید با دیده اغماض عوامل مختلف را بررسی و تصمیم‌گیری کنید.
3. چنانچه پدر و مادر و خانواده‌های وابسته، سخت‌گیری کنند برای متقاعد کردن آنها از مشاور خانواده کمک بگیرید.
4. از ازدواج تحمیلی خودداری کنید.
5. در انتخاب همسر پس از بررسی معیارهای طرف مقابل، وضعیت خود را با وی مقایسه کنید و در صورت وجود هماهنگی تصمیم بگیرید. بدون توجه به شرایط خود انتخاب غیرواقع‌بینانه و ایده‌آلی نکنید.
6. در انتخاب همسر از پدر و مادر و خویشاوندان خود نظرخواهی کنید، ولی مواظب باشید چون به علت عدم تخصص ممکن است نظر آنان تحت تاثیر معیارهای مناسب نباشد. حتما با مشاور واجد شرایط مشورت کنید.
7. برای شناخت همسر از هر دو روش مستقیم و غیرمستقیم استفاده نمایید و حتما قبل از خواستگاری، به طور مستقیم، از طریق مشاهده و گفت‌وشنود از او شناخت پیدا کنید.
8. حتما از مشاوره پیش از ازدواج و انجام تست‌ها استفاده نمایید.

منبع: سایت روان