این سه تیم برای فصل بعد مدعی قهرمانی هستند

همواره نیز آنهایی که در فصل نقل و انتقالات تور خود را با ماهی‌های بزرگ و گران‌قیمت پر می‌کنند در پایان فصل لبخند به لب دارند و خیال‌شان راحت است. اگر با همین پیش‌فرض، نگاهی گذرا به فصل نقل و انتقالاتی که درونش هستیم بیندازیم، می‌بینیم که با جدول پایان فصل گذشته، تناسب چندانی ندارد.

از فولاد خوزستان شروع می‌کنیم، تیمی یکدست و تاکتیکی که با هدایت حسین فرکی به عنوان قهرمانی لیگ رسید اما در این چند هفته چه بر آن گذشت؟ مکانی، پریرا و عبدا… کرمی که از اصلی‌های این تیم بودند، راهی تیم‌های جدیدشان شدند. در واقع با رفتن ستاره‌ها و ستون‌های قهرمانی، کسی جای آنها را نگرفت تا فولاد، فولاد فصل گذشته نباشد و تیمی شود خالی از بازیکنانی که نقشی اساسی در قهرمانی‌اش داشته‌اند.

پرسپولیس یعنی تیم دوم فصل گذشته هم به هیچ‌وجه نشانی از تیم پرقدرت سال پیش خود ندارد. اگر نگاهی به لیست خروجی‌های این تیم داشته باشیم تا حدی شوکه هم می‌شویم؛ خلعتبری، سیدصالحی، پولادی و سیدجلال حسینی که جزو بازیکنان اصلی علی دایی بودند و دو تا از آنها هم جزو بهترین‌های تیم ملی در جام جهانی. البته پرسپولیس جوان‌های قابل‌توجهی جذب کرده اما پیش‌بینی اینکه آیا آنها می‌توانند جای بزرگان جداشده را بگیرند یا خیر، سخت است. هرچند که پرسپولیس همچنان در قامت یک مدعی پا به لیگ چهاردهم می‌گذارد و به دنبال قهرمانی است و شانس خوبی هم می‌تواند داشته باشد.

حکایت نفت تهران اما تا حد بسیاری فرق دارد. نفتی‌ها با یحیی گل‌محمدی سوم شدند اما می‌توان پرسید نفت فصل قبل کجا و نفت امسال کجا؟! حداقل از لحاظ بازیکن که این‌گونه به نظر می‌رسد زیرا بازیکنان اصلی زردپوشان شامل غفوری، نویدکیا، نوروزی و آل‌نعمه به تیم‌های جدیدشان کوچ کرده اما خریدهای علیرضا منصوریان، همگی جوان و کم‌تجربه اما جویای‌نام هستند که البته غلامرضا رضایی را باید از میان آنها فاکتور گرفت. سپاهان اما به یک تیم باثبات شهره است؛ تیمی که حتی اگر سرمربی و مدیرعاملش نیز بروند بازهم راه خود را به درستی طی می‌کند و بالانشین جدول می‌شود.

کفه‌ ترازو در فصل نقل و انتقالات به نفع بازیکنان ورودی زردپوشان سنگینی می‌کند زیرا جداشده‌های این تیم غلامی، بولکو، ابراهیمی و ایران‌نژاد در مجموع به پای اسم و رسم غفوری، کرمی، نویدکیا، پریرا و خلعتبری نمی‌رسند تا سپاهان از حالا به عنوان یک مدعی قهرمانی، برای رقبا دندان تیز کند.
اما تیم ناامیدکننده فصل قبل، یعنی استقلال. تیمی که در 3 جام ممکن، ناکام بود و در لیگ هم به رتبه ضعیف پنجم دست یافت. امیر قلعه‌نویی فصل قبل را با شعار و وعده جوانگرایی برای فصل جدید به پایان برد و جذب خرسندنیا، ابراهیمی، شهباززاده، فخرالدینی و سلیمانی هم به همین دلیل بود هرچند که خرید جاسم کرار و محسن فروزان سؤال‌برانگیز به نظر می‌رسد. رفتن ساموئل و به خصوص رحمتی، بسیار به ضرر استقلال بود اما جدایی کبه، نظری، اکبرپور، اولادی، نیکبخت، غلام‌نژاد، مبعلی و باصفا ناراحت‌کننده به نظر نمی‌رسد.

امیر قلعه‌نویی هم آن‌قدر باتجربه هست که از پنجمی خود درس گرفته و تیمی متفاوت را راهی لیگ برتر کند و دنبال قبای قهرمانی باشد. به جز استقلال، پرسپولیس و سپاهان به نظر نمی‌رسد تیم دیگری بتواند خود را در جمع مدعیان جا دهد و شانسی برای خود قائل باشد. از حالا می‌توان پیش‌بینی کرد که در هفته‌های پایانی مثلث قهرمانی از سرخابی‌های پایتخت و زردپوشان اصفهانی تشکیل شده باشد. تیم‌هایی که دست به جیب بوده و از همین فصل نقل و انتقالات خود را از سایر رقبا جلو انداخته‌اند.