دو سناریوی غرب برای غنی‌سازی ایران

به گزارش پایگاه 598 به نقل از باشگاه خبرنگاران، روزنامه نیویورک تایمز در سرمقاله امروز خود در اینترنت نوشت: با وجود شش ماه مذاکره بعید به نظر می‌رسد که ایران و  قدرتهای جهان موفق به انعقاد توافقنامه‌ای تا ضرب الاجل بیست ژوئیه شوند. اما آنها راه را برای  تمدید مذاکرات برای شش ماه دیگر باز گذاشته اند.آنها نباید در این زمینه درنگ کنند.

این روزنامه نوشت: مذاکرات آخر هفته در وین با شرکت جان کری وزیر خارجه (آمریکا)، محمد جواد ظریف وزیر خارجه ایران، و همتایان اروپایی شان حاکی از آن است که تاکنون تحرکات کافی برای توجیه تمدید مذاکرات صورت گرفته است. این امر خشم شدیدترین منتقدان ایران در کنگره را بر می انگیزد. اما اگر مذاکرات در روز یکشنبه به شکست کشانده شود،‌ توافقنامه موقت ماه نوامبر که ایران به آن پایبند بوده است، از هم می پاشد و آمریکا و اروپایی ها امکان پیدا می کنند که تحریم های محدودی را که اکنون به حال تعلیق درآمده است، مجددا اعمال کنند.

به نوشته این روزنامه، پیشرفتی که جان کری روز سه شنبه از آن صحبت کرد، ظاهرا منعکس کننده انعطاف پذیری جدید ایران در مورد مسئله اصلی است که به توانایی آن برای غنی سازی اورانیوم در آینده مربوط می شود. ظریف روز دوشنبه در مصاحبه با نیویورک تایمز در وین فکر خود را درباره چگونگی این انعطاف پذیری ابراز کرد. وی گفت در ازای لغو تدریجی تحریم ها، دولتش ظرفیت غنی سازی کنونی ایران را (بیست و دو هزار دستگاه سانتریفوژ که ده هزار دستگاه آن فعال است) برای چند سال ثابت نگاه خواهد داشت و پس از آن با ایران مانند هر کشور دیگری با یک برنامه هسته ای صلح آمیز رفتار خواهد شد.

نیویورک تایمز مدعی است: پیشنهاد ایران به شکلی است که ملزم به برچیدن هیچیک از سانتریفوژهایش نخواهد شد. همچنین این توافق فقط برای سه تا هفت سال دوام خواهد داشت، آمریکایی ها خواهان تعهد حداقل یک دهه اند که ایران از سطح کنونی سانتریفوژها فراتر نرود. این اختلاف نظرها غیرقابل رفع نیستند.

همانطور که انجمن کنترل تسلیحات و دیگران گفته اند،یک راه این است که برنامه غنی سازی ایران به مدت شش تا ده سال در سطح ظرفیت کنونی باقی بماند و سپس به شرط همکاری ایران با بازرسان بین المللی، به آن امکان توسعه داده شود. راه دیگر این است که قدرتهای عمده سوخت مورد نیاز ایران را تامین کنند.

در ضمن، مذاکره کنندگان در خصوص مسائل دیگری نیز پیشرفتهایی داشته اند، از جمله تشدید بازرسی ها از مراکز هسته ای ایران و جلب رضایت ایران در تعدیل یک راکتور آب سنگین در اراک به منظور کاهش تولید پلوتونیوم آن.

با این حال، برخی در کنگره خواستار شرایطی هستند که دست اوباما را می بندد و لغو تحریم های اعمال شده بر ضد ایران را که در هر توافقی الزامی است، غیرممکن می‌سازد. "الیوت اِنگل" عضو دموکرات مجلس نمایندگان از نیویورک ادعا کرده است حتی در صورت حصول توافق، کنگره همه تحریم ها را لغو نخواهد کرد مگر آنکه ایران دیگر در خاورمیانه  یک بازیگر خوب باشد. اد رویس عضو جمهوریخواه مجلس نمایندگان از کالیفرنیا خواهان اعمال تحریم های جدید است.

روزنامه نیویورک تایمز در پایان نوشت هر توافقی با خطراتی همراه است. اما اگر توافقی حاصل نشود، برنامه ایران از سر گرفته می‌شود و فرصت  همکاری با ایران در مورد دیگر چالشهای منطقه ای از بین می‌رود.