به گزارش 598،در کوران دعواهایی که وزارت ورزش و جوانان با استقلال و پرسپولیس دارد و موکدا از این دو باشگاه میخواهد که حد و حدود را در پرداختهای جدید به بازیکنان رعایت کنند، تیمهای صنعتی همچنان همان راهی را میروند که میرفتند.
یکیاش همین باشگاه پیکان تهران که معلوم نیست این همه بودجه را از کجا آورده که فقط 2 میلیارد و نیم هزینه جذب مهدی رحمتی میکند! در عین حال مسوولان این باشگاه تهرانی میکوشند خود را از مهلکه دور کنند و زیر تیغ انتقادها قرار نگیرند.
ثنایی مصاحبه میکند و برای رد گمکنی میگوید: «ما با رحمتی یک میلیارد و نیم قرارداد بستیم؛ صادقانه میگویم!» این صداقت است آقای ثنایی وقتی باشگاه پیکان 2 میلیارد و نیم به مهدی رحمتی مزد داده و حالا اعلام میشود یک میلیارد و نیم؟! تا آنجا که حافظه اهالی فوتبالی یاری میکند دستمزد رحمتی در استقلال همین حوالی بود و بیشک وقتی چنین دروازهبان باسابقهای حاضر میشود پای برگه قرارداد با پیکان را امضا کند حتما باید به لحاظ مالی به خوبی اغنا شده باشد.
آیا رحمتی با یک میلیارد و نیم حاضر میشود با پیکانی قرارداد ببندد که روشن نیست تکلیفش در لیگ فصل بعد چه خواهد بود؟! پاسخ روشن است. هیچ بازیکنی چنین ریسکی نمیکند که یک فصل را در تیمی سپری کند که هر لحظه احتمال سقوطش میرود.
بنابراین این ریسک تنها درحالی قابل انجام است که پول خوبی وسط باشد که همینطور هم بوده. طبق خبرهایی که از پیکانشهر به روزنامهها میرسد مسوولان باشگاه پیکان برای اینکه رحمتی را هر طور شده به خدمت بگیرند یک میلیارد تومان از دو و نیم میلیارد تومان قراردادی که با این دروازهبان بسته شده را یکجا پرداخت کردهاند.
در واقع رحمتی قبل از اینکه به باشگاه پیکان برود از دریافت این مبلغ مطمئن بوده و پس از اینکه مبلغ فوق به حسابش ریخته شده با پیکان قرارداد امضا کرده است. پیکانیها برای اینکه هزینههای جذب شماره یک سابق باشگاه استقلال را تامین کنند از یک اسپانسر هم کمک گرفتهاند و قرار شده این اسپانسر در طول فصل پشت پیراهن این دروازهبان تبلیغ بزند.
حال چه اصراری نزد مدیران باشگاه پیکان است که مدام از قرارداد یک و نیم میلیاردی با رحمتی بگویند احتمالا برای این منظور است که از تیغ انتقادها مصون بمانند اما پرسش این است که چرا وزارت ورزش و جوانان که دایم حسابهای باشگاههای استقلال و پرسپولیس را چک میکند که مبادا پولی اضافه به بازیکنانشان بدهند چرا جلوی پرداخت 2 و نیم میلیاردی تیم پیکان را نمیگیرد.
آیا قانون رعایت سقف قرارداد فقط باید در باشگاههای بزرگ پایتخت اجرا شود که نتیجهاش جدایی ستارهها باشد! اگر قانون میگوید که تیمها موظف به رعایت اصولی در عقد قراردادهای جدید هستند چرا این قانون تنها در تیمهایی اجرا میشود که بیشتر زیر ذرهبین قرار دارند و کمتر کسی سراغ پیکان و امثالهم میروند؟!