ارزیابی پاسخ رئیس‌جمهور به یک سئوال

رئیس جمهور محترم در گفتگو باخبرنگاران داخلی و خارجی در پاسخ به سئوال خبرنگار اطلاعات که پرسید؛ "مسئولان اقتصادی کشور بارها اعلام کردند که تورم کاهش یافته ولی آنچه بیش از هر چیزی مردم را اذیت می کند مسئله گرانی هاست. با توجه به سیاست های اقتصادی دولت چه زمانی مردم می توانند کاهش تورم را لمس کنند؟" پاسخ خوبی در مورد سیاست های اقتصادی دولت داد و گفت:" کاهش تورم را مردم می توانند لمس کنند. اسب سرکش تورم که می دوید را ما عنانش را کشیدیم و این خیلی آرام دارد راه می رود. ما تاکید داریم که پایه پولی بالا نرود، تصمیمات یک شبه نگیریم، سعی می کنیم در روابط خارجی دشمن تراشی نکنیم."

رئیس جمهور محترم پس از این پاسخ بلافاصله می گویند؛ "بسیار بسیار به آینده امیدوارم. این قدر گذشته را یاد نیاوریم. برخی سرشان را به پشت گرفته اند و راه می روند. ما می ترسیم اینها زمین بخورند. حالا یه وقت کاری شد چیزی بود، بگذریم تمام کنیم. هی می خواهیم کش بدهیم و بادش کنیم. در این کشور هرکس جرمی کرده قوه قضائیه ببرد محاکمه کند. اگر نگرفت یعنی پاک است ولش کنیم. اگر کسی دستگیر نشده و در خیابان راه می رود یعنی گناهی و جرمی نکرده. صبح تا شب متهم نکنیم."(1)

نگارنده هرچه فکر کردم که قسمت آخر پاسخ رئیس جمهور ناظر به کدام قسمت سئوال خبرنگار روزنامه اطلاعات است، چیزی پیدا نکردم! روزنامه اطلاعات به سرپرستی جناب حجت الاسلام والمسلمین دعایی یک روزنامه معتدل است و هیچ گاه در مسیر افراط و تفریط نرفته و احتمالا هم نخواهد رفت، سئوال خبرنگار این روزنامه هم ناظر به دغدغه اقتصادی مردم بود و اصلا رنگ و بوی سیاسی نداشت.

پس مخاطب رئیس جمهور در این پاسخ کیست؟
چه کسانی سرشان را به پشت گرفته اند و راه می روند و رئیس جمهور را دلواپس کرده اند که مبادا به زمین بخورند؟
رئیس جمهور می گوید؛ "حالا یک وقت کاری شد، چیزی بود، بگذریم و تمام شد. هی می خواهیم کش بدهیم و بادش کنیم." چه کاری بوده، انجام شده و تمام شده، باید بگذریم و دیگر دنبالش را نگیریم و این امر چه ربطی به موضوع سئوال که در مورد کاهش تورم و سیاست های اقتصادی دولت است، دارد!؟ چه کسی است که قوه قضائیه او را نگرفته، پس پاک است و کسی حق ندارد او را متهم کند؟!

هدف از این ابهام گویی چیست؟ مخاطب رئیس جمهور قطعا خبرنگار روزنامه اطلاعات و آقای دعایی نیست! پس کیست؟

هرکس که کمترین هوش سیاسی داشته باشد می تواند حدس بزند سخنان رئیس جمهور محترم ناظر به فتنه سال 88 است، هرچند کمترین اشاره در سئوال خبرنگار اطلاعات در آن وجود ندارد. پاسخ ناظر است به کسی که دستگیر نشده و در خیابان راه می رود، پس گناهی و جرمی نکرده، پس کسی حق ندارد او را متهم کند. حال آن فرد کیست؟ شاید یکی از رهبران فتنه است که به هر دلیل قوه قضائیه او را مورد تعقیب قرار نداده اما از سوی رسانه های اصولگرا و افکار عمومی مورد تعقیب است.

همچنین پاسخ ناظر است به اینکه فتنه را فراموش کنیم چون "یک وقت کاری شد، چیزی بود، بگذریم، تمام کنیم."

اگر حدس نگارنده در رمزگشایی از این سخنان رئیس جمهور درست باشد، چند اشکال را می توان مطرح کرد؛

1- رئیس جمهور اگر به عنوان یک سیاستمدار مصلحت سنجی می کند و این توصیه ها را می فرماید، شاید بتوان از او پذیرفت. رئیس جمهور محترم اگر به عنوان یک روحانی توصیه اخلاقی می کنند و می گویند به گذشته ها صلوات بفرستیم، شاید بتوان از او پذیرفت. اما اگر به عنوان "حقوقدان" بخواهند این توصیه را بفرمایند محل تأمل است! در فتنه 88 حداقل 22 نفر از شهروندان مظلوم تهرانی در مظلومانه ترین شکل ممکن به شهادت رسیدند. کسانی که این جنایت را مرتکب شدند چه مباشر باشند چه آمر، مرتکب جرایم عمومی و خصوصی شدند. آیا رئیس جمهور از طرف اولیای دم این شهدای مظلوم می تواند قاتل یا قاتلین آنها را عفو کند و بگوید حالا یک وقتی یک "کاری شده است، بگذریم و تمام شد"!؟

فتنه گران امنیت و اقتدار ملی را در یک آشوب 8ماهه به حراج گرگ های بین المللی گذاشتند. آنها تمام قوانین و مقررات حاکم بر رقابت های انتخاباتی را نادیده گرفتند و در جاده لجاجت بر اسب سرکش جاه طلبی نشستند و تاختند و تا امروز هم حاضر نشده اند از آن پیاده شوند. آیا رئیس جمهور به عنوان رئیس شورای امنیت ملی این حق را دارد از آنها بگذرد، آن هم در شرایطی که سران آنها روی موضع خود ایستاده و یک ذره هم عقب نشینی نکردند؟

2- در فتنه 88 اصل نظام و ارزش های الهی انقلاب و از همه مهم تر امام بزرگوار (ره) مورد هجوم، اهانت و تمسخر قرار گرفتند. منافقین، سلطنت طلب ها، بهایی ها و سرویس های امنیتی کشورهای اروپایی 8 ماه امنیت و آرامش مردم را سلب کردند. با تردستی و هنرمندی از گوگوش تا سروش را کنار کروبی و موسوی و برخی کسانی که شرم دارم نام آنها را ببرم قرار دادند و مرتکب بی شرمانه ترین و وقیحانه ترین برخوردها با مردم، رای ملت، جمهوریت و اسلامیت نظام شدند. آیا به عنوان یک حقوقدان می توانیم مردمی را که در 9 دی به خیابان ها ریختند و این مفاسد سیاسی و آلودگی های وابستگی به اجانب را شستند، بگوییم؛ "برخی سرشان را به پشت گرفته اند و راه می روند؟" یعنی ما حق نداریم به تاریخ پشت سرمان نگاه کنیم و ببینیم چه فجایعی رخ داده است و چه کسانی به این مملکت خیانت کردند و استقلال و شرف مملکت را می خواستند بفروشند؟ یعنی حتی پنج سال گذشته را فراموش کنیم!؟ چرا؟

3- این توصیه های اخلاقی، سیاسی اما غیرحقوقی سربسته و رمزآلود در حوزه سیاست، آن هم در پاسخ به یک سئوال اقتصادی را در یک صورت می توان پذیرفت. آن هم در شرایطی که سران فتنه متنبه شده باشند و موتور فتنه را خاموش کنند. اما کسی که کمترین هوشمندی را داشته باشد می داند که آنها و حواریون داخلی و خارجی آنها منتظر فرصت برای باز تولید فتنه جدید هستند. آقای روحانی مگر همین شعارهای ضدانقلابی و موهنی را که در میتینگ سیاسی جشن سالگرد انتخاب رئیس جمهور در تهران و شهرستان ها دادند نشنیده است؟ آنها از موضع دروغ بزرگ تقلب در سال 88 که به نظام و به ملت بستند ذره ای کوتاه نیامده اند. آنها خود را طلبکار و ملت را بدهکار می دانند. آیا رئیس جمهور محترم به عنوان یک حقوقدان می توانداین بدهی دروغین را از جیب ملت پرداخت کند؟

اگر این خبط عظیم صورت بگیرد باید منتظر سیل بنیان کن مردم در خیابان ها بود که برای هزارمین بار شعار مرگ بر فتنه گر را به گوش فلک برسانند.

پی نوشت:
1- فایل صوتی مصاحبه رئیس جمهور با خبرنگاران داخلی و خارجی 24/3/93