بازخوانی برنامه‌ انتخاباتی موسوی در فتنه

به گزارش پایگاه 598 به نقل از سراج24، علیرغم اینکه موسوی نسبت به‌کاندیداهای دیگر، دیرتر وارد صحنه انتخابات شد اما برنامه انتخاباتی وی از بقیه کاندیداها منسجم‌تر و علمی‌تر بود. بدین معنا که از همه روشهای تحریکی، تهییجی و روانشناسی در آن استفاده شده بود.

موسوی برنامه‌ای برای اداره کشور (بعد از پیروزی احتمالی) نداشت. اما برنامه تبلیغی ـ انتخاباتی وی با عنوان «موج نو» از جامعیت برخوردار بود که ذیلاً بخش‌هایی از آن به اختصار توضیح داده خواهد شد. میر‌حسین ده برنامه اصلی تبلیغی داشت که هر کدام از آنها چندین زیر مجموعه داشت. عناوین اصلی برنامه‌های وی عبارتند از: 1-تعریف و تبیین موج نو 2-راه موج 3-فیلم آموزشی موج نو 4-جزوات آ‌موزشی 5-بررسی‌های سیاسی 6-بررسی‌های اقتصادی 7 -بررسی‌های فرهنگی 8ـ اقشار 9 - پرسش‌ و پاسخ 10- نماهنگ‌های مختلف. وی، برای هر یک حجم وسیعی در جهت گیری‌ها و برنامه‌‌ریزی‌های درنظر گرفته بود. در بخش «درآمد»موج‌نو به برتری نیروی انسانی رقیب اعتراف می‌شود و دو رسالت را برای موج نو بر می شمارند: 1-زمینه‌ای که در آن مبارزه انتخاباتی صورت می‌گیرد که از نگاه طراحان فراهم شده دانسته‌اند و آن عملکرد دولت نهم است 2-چگونگی مبارزه. هر دو رسالت مذکور نشان می‌دهد، تمرکز مبارزات انتخاباتی موسوی سلبی است و بیشتر بر دولت و عملکرد آن متمرکز شده‌اند.

شبکه مسافری

شبکه سازی اجتماعی که در ماه‌های پس از انتخابات همچنان ردپای آن در بیانیه‌های موسوی هویدا بود در همان دوران انتخابات پایه‌ریزی شده است. وقتی خبرنگار نشریه تایمز در روز 21/3/88 از موسوی می‌پرسد، اگر پیروز انتخابات شوید، چگونه نظرات خود را در اداره کشور اعمال خواهید کرد؟ وی به حرکت‌های چشمگیر خیابانی هفته‌های قبل از انتخابات اشاره می‌کند که با آنها در آینده ماهیت قدرت را به نحو بنیادین دگرگون خواهد ساخت. لذا همه امید موسوی به این شبکه‌های از قبل ساخته شده بوده است. بند چهارم از استراتژی‌های موج‌نو به سازماندهی شبکه‌های اجتماعی اختصاص  دارد و در این بند، از شرایط عضویت در هسته‌های اصلی، عضویت در شبکه‌های اجتماعی می‌باشد. هر هسته از شبکه اجتماعی وظیفه دارد 500 عضو شبکه را تغذیه محتوایی نماید. در بند 6 شرایط عضویت در شبکه‌‌های اجتماعی، بر توانایی افزودن حداقل 10 نفر جدید به شبکه تأکید گردیده است.

ده موج تا اوج

در بخش دیگری از برنامه انتخاباتی، فعالیت‌های خود از دوم تا 21 خرداد را در «ده موج» سازماندهی می‌کنند وحتی برای مرحله دوم انتخابات نیز (23 تا 29 خرداد) برنامه‌ریزی می‌نمایند که این موضوع نشان از آگاهی موسوی و تیم وی از عدم پیروزی در مرحله اول دارد.

ده موج طراحی شده عبارتند از 1-مراسم دوم خرداد که در ورزشگاه با حضور خاتمی و بخشی از هنرمندان این طیف برگزار می‌شود.

2-سازماندهی شبکه‌های اجتماعی از سوم تا پنجم خرداد. این شبکه‌‌ها همان سازمان گلدکوئیستی موسوم به رأی 88 است که حرکت‌های خیابانی را سامان می‌داد و به قول سردار علی فضلی 4 لشکر را سازماندهی کرده بودند.

3-شرکت در مراسم سوگواری (حضرت زهرا(س) ) 6 تا 7 خرداد و استفاده از جمعیت‌های مذهبی و یارگیری در این عرصه

4-طبیعت گردی و صعود همگانی 9 تا 13 خرداد

5-صمیمی شدن با اقشار و اصناف و ورود اختصاصی برای ساماندهی به این بخش‌ها.

6-تجدید میثاق با امام، 14 و 15 خرداد که با حضور پرحجم طرفداران احمدی‌نژاد در مراسم سالگرد امام‌(ره)، سخنرانی سید‌حسن خمینی نیز تحت‌الشعاع قرار گرفت. 7-همراهی تیم ملی فوتبال که روز 16 خرداد در ورزشگاه آزادی مسابقه داشت، سبز پوش کردن ورزشگاه در مقابل حجم وسیع رسانه‌ها

8-گفت‌وگوهای میدانی از هفدهم و تا نوزدهم خرداد که این حرکت به صورت ملموس شروع شد و بخش مکمل حرکت‌های خیابانی بود.

9-صمیمی شدن با روستاها. ستاد انتخاباتی موسوی در واپسین روزهای تبلیغات انتخاباتی متوجه این موضوع شد که روستاها جهت‌گیری دیگری دارند و تلاش نمود برای آن برنامه‌ریزی نماید. زیرا متوجه شده بود که علیرغم مذهبی‌تر بودن روستاها، توجهی به رنگ سبز در میان روستاها صورت نگرفته است.

10-آخرین قسمت جهت روزی طراحی شده است که تبلیغات ممنوع بوده است و آن استفاده از دفتر تلفن در 21 خرداد است. اصولاً ستاد موسوی حداکثر بهره‌برداری را از تکنولوژی کرده‌ است. به طوری که تلفن و SMS محور اصلی حرکت‌های انتخاباتی بوده است.

فیلم‌های آموزشی

در بخشی از برنامه موج نو به تهیه فیلم‌های آموزشی پرداخته شده است و نیروهای آموزش‌دیده آن لقب «سفیران موج نو» گرفته‌اند. این فیلم آموزشی و کارگاهی متشکل از 14 جوان دختر و پسر می باشند که از چهره‌های مذهبی و غیرمذهبی ترکیب یافته است و در‌مقدمه فیلم سخنان موسوی، رهنورد، بهزادیان‌نژاد و بهشتی آورده شده است. در این فیلم از اعضای محفلی ستاد قیطریه خبری نیست.

جوانان حاضر در این فیلم، به تبادل نظر درباره چگونگی تعاملات اجتماعی برای یارگیری می‌پردازند و برای مواجهه با هر صنف ادبیات و مفاهیم و محورهای خاص را تئوریزه می‌کنند. مثلاً اگر به صنعت‌گران رسیدند، از رکود در صنعت سخن می‌گویند. اگر به معلمان برخوردید... اگر با کارگران مواجه هستید از تعطیلی کارخانه و ... سخن بگویید اگر کسی همراهی نکرد چگونه با وی برخورد نمایید و ...

جزوات آموزشی

در بخش جزوات آموزشی 6 برنامه اصلی طراحی شده بود که عبارتند از: 1-اصول و فنون مبارزه انتخاباتی 2-مهارت‌های ارتباطی 3-انگیزه‌بخشی 4-نماد‌سازی 5-برنامه انتخاباتی 6-مرام‌نامه.

انگیزه بخشی

در بند سوم جزوات آموزشی به انگیزه بخشی اشاره شده است. در این قسمت برای تحرک بخشی به حامیان به یک واقعیت اشاره شده است. واقعیتی که عصر انتخابات مورد کتمان قرار گرفت و آن برتری ا حمدی نژاد در نظر سنجی‌ها است. در این بخش سه شیوه برای انگیزه بخشی طراحی شده است که دقیقاً توسط مشاوران روانشناس و جامعه شناس انجام شده است  و در بخشی از آن استراتژی تبدیل غریبه به دوست، مد‌نظر است (کاری که لیبرال‌ها کردند).

در این بخش سه عامل ذیل محورهای اصلی در تحریک و تولید انگیزه است:

1- استفاده از عامل ترس یعنی ناامیدی از آینده کشور با ادامه وضع موجود و ایجاد دلهره برای به حرکت واداشتن مخاطب 2-استفاده از عامل امید یعنی فضای جدید و آمدن موسوی را آرمانی و مدینه فاضله اعلام کردن 3-استفاده از عامل حسرت برای القا روی کسانی که دچار تردید یا همراه رقیب هستند.

نماد سازی

در بخش نماد‌سازی علل استفاده از رنگ سبز به عنوان نماد؛ برخلاف مدعای موسوی که رنگ اهل بیت است آورده شده است و شاید به همین دلیل است که گرایش به رنگ سبز در شمال تهران بیشتر از روستاهای مذهبی است. این علل عبارتند:

-رابطه‌اش با طبیعت؛ نماد اصلاح، تجدید حیات و حاصلخیزی 2-در فرهنگ عامه، سبز نماد به یاد یکدیگر بودن می‌باشد. 3-به معنی امید و پیشرفت 4-تحول و تغییر وضع موجود 5- رنگ بهار و خرداد 6-در علوم سیاسی نماد عدالت اجتماعی است. بنابر این دلایل ذکر شده جنبه روانشناختی و تحریکی دارد و هیچ ربطی به اهل بیت ندارد. نوع گرایش اقشار به موسوی نیز مؤید دلایل آورده شده است.

بررسی‌های سیاسی

این قسمت خاص لجن مالی سیمای دولت مستقر است. در جزوه 16 از جزوات این بخش 285 وعده از رئیس جمهور که بدان عمل نشده است آورده شده است و بعضاً بدون شرح و فاقد حداقل توضیح می‌باشند.  در بخش دیگر با عنوان «همه مردان احمدی نژاد» تلاش شده است کابینه و مدیران وی کاملاً متزلزل جلوه نماید و هر کدام از مدیران وی که در این تزلزل قرار نمی‌گیرند را ناکارآمد و غیر متخصص ذکر نموده‌‌اند. در بخش مربوط به سیاست خارجی این بخش، اسامی 19 کشور ذکر گردیده است که ایران به آنها وام یا کمک کرده‌ است و تلاش کرده‌اند چنین القا  نمایندکه این اقدامات علیرغم فقر موجود در کشور صورت می‌گیرد. این در حالی است که منافع ملی و سیاست خارجی الزامات خود را می‌طلبد و ورود به این عرصه برای اقناع عامه، عین بد اخلاقی و بی‌تقوایی است.

از جمله این کمک‌ها به حماس و حزب‌الله است و در پایان این بخش از موسوی این جمله آورده شده است «نمی‌توانیم راجع به عزت مردم غزه و حزب‌الله صحبت کنیم و درباره عزت مردم خودمان صحبت نکنیم.» این نگاه عوام گرایانه که نقدی است به استراتژی امام در سیاست خارجی  نیز ره به جایی نبرد. در جزوه 19 بررسی‌های سیاسی، سیاست خارجی دولت را با صراحت به بی‌‌اعتنایی به تمامیت ارضی کشور متهم کرده‌اند، این در حالی است که پرونده جزایر ایرانی خلیج فارس سال‌هاست توسط غرب و عرب‌ها مفتوح شده و یکی از علل شروع جنگ تحمیلی صدام نیز همین مسأله می‌باشد بنابر این با ابهام سازی، روشن نمی‌کنند که دولت در حفظ تمامیت ارضی چه کوتاهی‌ای را انجام داده است اما آنچه در این مانیفست انتخاباتی به چشم نمی‌خورد، برنامه موسوی برای جایگزینی وضع موجود و جنبه‌های ایجابی تبلیغات است و نکته دومی که در این برنامه با هوشمندی و محافظه‌کاری بدان اشاره نشده، این‌که طراحان این مانیفست انتخاباتی در ستادهای مخفی یا خانه‌های تیمی مستقر بودند که کروبی در دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد و در آخر مناظره با موسوی بدان اشاره می‌کند.