تحلیل استراتژیهای محور مقاومت و غرب در تنشهای منطقهای؛
به گزارش پایگاه 598، پرسپولیس فصل گذشته تیم‌تر از
استقلال بود و در نهایت عنوانی که در لیگ برتر به این تیم رسید بهتر از
مقام استقلال بود. این مهم امیر قلعه‌نویی را واداشته که تیمش را جوان‌تر
کند و البته نفرات جدیدی را به ترکیب اضافه کند. ریزش استقلال قطعاً پر سر و
صدا خواهد بود.
مهرداد اولادی دیگر پیراهن آبی بر تن ندارد. سیاوش اکبرپور مجبور به رفتن شده و به نظر می‌رسد علیرضا نیکبخت واحدی باید خداحافظی تلخی با پیراهن آبی داشته باشد. به جز این‌ها چند بازیکن دیگر استقلال هم در لیست خروجی قرار دارند که قطعاً نامشان رسانه‌ای خواهد شد.
علی دایی در اولین روز تمرین پرسپولیس که البته با حضور کم فروغ بازیکنان همراه بود قول قهرمانی داد. او گفت نمی‌تواند به دنبال هدفی غیر از قهرمانی باشد و همه تلاشش در این مسیر خواهد بود. قطعاً برای بازیکنان تیم هم مقامی غیر از این جذابیت نخواهد داشت.
حق با علی دایی است. برای پرسپولیس مقامی غیر از قهرمانی راضی‌کننده و
جذاب نیست خصوصاً که فصل گذشته فقط یک گام با این عنوان فاصله داشت.
اما استقلال هنوز استراتژی‌‌اش را تعیین نکرده. چندی پیش بود که بهرام
افشارزاده به عنوان مدیر‌عامل باشگاه استقلال و به نقل از امیر قلعه‌نویی
به صراحت اذعان داشت که قول قهرمانی نمی‌دهد.
قول قهرمانی به معنی قهرمانی نیست. پیش از این پرسپولیس عهدنامه قهرمانی
امضا کرد اما قهرمان نشد. ورود به مسابقات با نیت قهرمانی، پیمودن گام اول
برای تصاحب جام قهرمانی است و پرسپولیس در این مسیر یک گام از استقلال پیش
است.
برای امیر قلعه‌نویی و طرفداران استقلال هم مقامی غیر از قهرمانی دارای اهمیت نخواهد بود.
برای تیمی که در لیگ برتر قهرمان می‌شده نه دومی جذابیت دارد و نه سومی و نه سهمیه حضور در لیگ قهرمانان آسیا. پرسپولیس فصل گذشته دوم شد و در لیگ قهرمانان آسیا حضور دارد اما مقام استقلال در لیگ برتر قابل اشاره نیست و تیم در آسیا هم حضور ندارد. بنابراین تکاپوی استقلال برای قهرمانی در لیگ برتر باید بیشتر از پرسپولیس باشد…
