تاکتیک خاص ایران در جام جهانی

اگرچه تکنیک بازیکنان ترینیداد و توباگو و توان تاکتیکی این تیم قابل مقایسه با هیچ‌یک از 3 حریف ما در جام‌جهانی‌ نیست‌ اما می‌تواند ما را به اتفاقات آن بازی‌ها خوشبین کند. بیشتر اهالی فوتبال می‌گویند هدف اصلی تیم ‌ملی گل زدن نیست‌؛ با این حال کمتر کسی است که اتفاقات هر مسابقه فوتبال را نادیده بگیرد. هیچ‌کس امیدوار نبود مدافع کره در اولسان آن اشتباه مهلک را انجام دهد،‌ اما به‌هر‌حال اگر قرار باشد در هر بازی فقط یک‌بار شانس در خانه ما را بزند، چه کسی باید از این موقعیت استفاده کند؟

به نظر می‌رسد با وجود رضا قوچان‌نژاد که از استانداردهای بین‌المللی سود می‌برد، خیال کی روش از بابت تک مهاجم تیم ‌ملی در این 3 بازی راحت باشد اما آنچه ذهن کی روش را درگیر می‌کند، آرایش خط دفاعی تیم ‌ملی است. تیم کی روش حتماً با احتیاط مطلق گام به هر 3 بازی می‌گذارد‌ اما این دلیل ترس ما نیست. او خوب می‌داند که تیمش با تیم‌هایی بازی می‌کند که ستاره‌هایی به مراتب نامدارتر از تیم او دارند. با این اوصاف کی روش قطعاً با احتیاط کامل بازی می‌کند. نکته مهم درباره تیم ‌ملی این است که او هنوز به طور قطعی دروازه‌بان تیمش را برای جام‌جهانی‌ مشخص نکرده است.

هنوز برخی معتقدند او در جام‌جهانی‌ با 3 دروازه‌بان بازی می‌‌کند و در هر بازی از یکی از دروازه‌بان‌ها استفاده می‌کند. با این حال کی روش هم مانند ما امیدوار است که مردان خط دفاعی، روزهای خوبی را سپری کنند و به دروازه‌بان‌ها کمک کنند دروازه تیم ‌ملی را بسته نگه‌دارند.

بسته ماندن دروازه تیم ‌ملی در این 3 بازی از نان شب هم برای ما واجب‌تر است. حتی تیم‌ها و ستارگان بزرگ هم در رویداد معتبری مانند جام‌جهانی‌ اسیر احساسات می‌شوند، چه‌رسد به بازیکنان ما که از نظر حرفه‌ای چند پله پایین‌تر از استانداردهای روز دنیا قرار دارند و به همین دلیل تا زمانی تمرکز خود را برای پیاده کردن دستورات تاکتیکی سرمربی حفظ می‌کنیم که دروازه‌مان بسته باشد و به محض خوردن اولین گل نظم تیمی ما هم به شکلی قابل‌ملاحظه با دقایق ابتدایی بازی متفاوت خواهد شد. کی روش به این دلیل مهم، استراتژی خاصی برای دفاع خواهد داشت. برنامه‌ای که امیدواریم مانند بازی‌های مقدماتی جام‌جهانی‌ ثمر بدهد و ما را شاد و راضی کند.