به گزارش پایگاه 598 به نقل از خبرنگار خبرگزاری فارس در دمشق، ماه ژوئن برای اعراب و مسلمانان همواره ماه پر حادثهای بوده است، به عنوان مثال در ژوئن 1967 بود که شاهد شکست 3 کشور عربی و انتقال نزاع اعراب – اسرائیل از اراضی اشغالی 1948 به اراضی اشغالی 1967 بودیم. همچنین در ژوئن 1982 بود که اسرائیل لبنان را مورد حمله قرار داد. در ژوئن 2000 بود که حافظ اسد، رئیس جمهوری سابق سوریه فوت کرد. همچنین در ژوئن امسال بود که شاهد برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سوریه بودیم، سوریهای که بیش از 3 سال است، عرصه بین المللی و منطقهای را به خود مشغول کرده بود.
جنگ بین المللی که از بیش از 3 سال پیش تاکنون بر سوریه تحمیل شده با هدف براندازی نظام سوریه و از بین بردن موقعیت استراتژیک آن و تبدیل آن به پایگاهی آمریکایی در منطقه تبدیل کند و بالطبع شرط دستیابی به چنین هدفی سرنگونی نظام سوریه و در راس آن «بشار اسد»، رئیس جمهوری این کشور بود، در حالیکه تصور میشد، تحقق چنین هدفی ظرف چند ماه به آسانی در سوریه محقق خواهد شد، سوریه بیش از 3 سال در برابر این خواسته غرب مقاومت کرد و نه ژنوهای 1 و 2 و نه ژنوهای دیگر هیچگاه نخواهد توانست سوریه را نجات دهد و یا خواستههای مورد نظر غرب و معارضان را محقق کند.
در طول این مدت سوریه در کنار همپیمانان خود جنگ دفاعی برنامهریزی شدهای را علیه گروههای تروریستی مورد حمایت غرب به راه انداخت تا به هر طریق ممکن مانع سقوط دمشق شود و در این راه موفق شد، موفقیتهای بزرگ و مهمی را به صورت تدریجی محقق کند، به گونهای که به جرات میتوان گفت، هم اکنون ارتش و نظام سوریه بر 70 درصد عرصه و میدان مسلط است و تنها 30 درصد نبردها باقی مانده که پیگرد گروههای تروریستی و مسلح را در برمیگیرد.
این پیروزیها و موفقیتها به سوریه این امکان را داد تا روند مسالمت آمیز مورد نظر خود را پیگیری کند و در این راه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری اولین گام در راه پای گذاشتن در روند راه حل سیاسی و سردادن شکست نهایی طرح تجاوز علیه سوریه و خلق واقعیتی جدید در این کشور است که همه باید با آن تعامل جدی داشته باشند.
سوریه موفق شد، انتخابات خود را برگزار کند و مردم سوریه بار دیگر «بشار اسد» را برای یک دوره دیگر به ریاست جمهوری سوریه انتخاب کردند و با این انتخاب خود ثابت کردند که به مقابله خود در برابر هر تجاوز و تعدی ادامه میدهند و اسد نیز نه تنها به مقابله خود با تروریسم ادامه میدهند، بلکه موقعیت استراتژیک سوریه را حفظ و آن را تقویت کند.
به همین دلیل به نظر میرسد که سوریه آینده میتواند، چنین خصوصیات و ویژگیهایی داشته باشد:
- تغییر ماهیت گفتوگوهای ملی: پس از این تایید و حمایت مردمی از اسد دیگر جایی برای سخن گفتن از گفتوگوها و مذاکرات ملی خارج از سوریه باقی نمیماند و هر گفتوگویی که به رهبری و ریاست اسد و در خاک سوریه صورت نگیرد، مورد پذیرش نیست.
- مرحله انتقالی: مرحله انتقالی نزد رهبران جبهه خصم سوریه تنها در تسلیم شدن اسد و برکناری وی از قدرت معنا مییافت، اما اکنون مردم سوریه گزینه مورد نظر خود را انتخاب و پایبندی خویش را به اسد اعلام کردهاند و این معنای خواست و اراده مردمی است و به نظر میرسد که همگان چه در داخل و چه در خارج باید در برابر آن سر فرود آورند.
- اعلام حمایت مجدد از ارتش و نیروهای مسلح سوریه برای ادامه مبارزه و جنگش علیه تروریسم. در واقع مردم سوریه با انتخاب مجدد بشار اسد به فرماندهی کل نیروهای مسلح سوریه از وی در مبارزهاش علیه تروریسم اعلام حمایت کردند.
اما در سطح استراتژیک میتوان گفت، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سوریه و تاکید مردم سوریه بر ریاست جمهوری مجدد بشار اسد بازتابهایی بر عرصه بین المللی منطقهای نیز دارد که مهمترین این تاثیرات را میتوان در موارد زیر ملاحظه کرد:
- تقویت محور مقاومت و ظهور قدرتمند آن در عرصه منطقهای و بین المللی
- تقویت بیش از پیش احتمال ظهور نظام نوین جهانی مبتنی بر کثرتگرایی و به دور از نظام تک قطبی
و مهمتر از همه آنچه گذشت، موفقیت سوریه در پیروز و سربلند بیرون آمدن از بحرانی که در آن گرفتار آمده و آغاز مرحلهای جدید در تاریخ این کشور.