جنبش مردم آمریکا علیه نظام سرمایه داری و وضعیت نامناسب اقتصادی خود که از سه هفته پیش در نیویورک آغاز شده اکنون به بیش از ۱۰۰۰ شهر گسترش یافته است.
به گزارش598 به نقل از فارس، جنبش اعتراضی وال استریت در آمریکا که از سه هفته پیش در
نیویورک آغاز شد اکنون پس از سه هفته به بیش از ۱۰۰۰ شهر این کشور گسترش
یافته است.
بی بی سی طی گزارشی در این مورد نوشت: در حالی که چند هفته از آغاز اعتراضات مردمی علیه نظام سرمایه داری آمریکا و شبکه قدرت شرکت های تجاری می گذرد، شهروندان آمریکایی در شهر کلیولند به تقلید از جنبش وال استریت را اشغال کنید، با شعار "کلیولند را اشغال کنید" از تالار قدیمی شهر تا میدان اصلی شهر تظاهرات کردند.این تجمع یکی از ده ها تجمعی است که در روزهای گذشته به تقلید از جنبش وال استریت را اشغال کنید، علیه شرکت های بزرگ و نابرابری های اقتصادی در یکی دیگر از ایالت های آمریکا برگزار می شود.
اما آیا جنبش جدید مردم، می تواند نیروی حاصل از اعتراضات علیه نظام اقتصادی حاکم را در راستای ورود به عرصه سیاسی آمریکا به کار گیرد؟
اعضای جنبش اعتراضی کلیولند نیز خود را جزئی از 99 درصد جمعیت تحت استثمار آمریکا می دانند.
آنها می گویند این اعتراضات تلاشی برای بازستاندن سهم غصب شده شهروندان آمریکایی از کانون های قدرت و ثروت است. 99 درصد از مردم از اوضاع بد اقتصادی به شدت آسیب دیده اند و در مقابل، 1 درصد دیگر روز به روز ثروتمندتر شده اند و قدرت سیاسی آمریکا را به عنوان حق انحصاری خود مصادره کرده اند.
در میان جمعیت معترض، افرادی از اقشار مختلف نظیر پرستاران، آتش نشانان، سربازان سابق ارتش، و اعضای کلیسای پروتستان به چشم می خورند. روی یکی از پلاکاردها نوشته شده: "اگر من یک شغل داشتم، الان اینجا نبودم."
اعضای اتحادیه کامیون داران نیز در تظاهرات امروز شرکت کرده اند و این بدان معناست که حمایت اتحادیه های کارگری از جنبش اعتراضی به نیویوک محدود نشده است.
اعضای جنبش کلیولند را اشغال کنید، نسبت به آنچه تمرکز فزاینده قدرت اقتصادی و سیاسی در دست کارتل های بزرگ اقتصادی می خوانند، معترض اند.
معترضین از اینکه وضعیت اقتصادی بسیاری از آمریکایی ها روز به روز وخیم تر می شود، اما در مقابل سود و درآمد شرکت های بزرگ در حال افزایش است، سرخورده و خشمگین هستند.
یکی از پرستاران حاضر در تجمع در مورد ساختار اقتصادی و سیاسی آمریکا می گوید: "ساختار فعلی ناکارآمد و پوسیده است و دیگر نمی توان نسبت به بهبود آن امیدوار بود."
او اضافه می کند: "تنها راه برای برون رفت از وضعیت فعلی ایجاد تغییرات بنیادین است. خواسته اصلی مردم نیز همین است."
بسیاری از تظاهرکنندگان تصمیم یک سال پیش دادگاه عالی آمریکا در لغو محدودیت تزریق پول در انتخابات و رقابت های سیاسی توسط شرکت ها و بنگاه های اقتصادی را مفسده انگیز و اشتباه می دانند.
معترضین نسبت به تاثیرات مخرب نفوذ هر چه بیشتر کارتل های عظیم اقتصادی در عرصه سیاست گذاری آمریکا نگرانند.
میشل پریش، آتش نشان بازنشسته می گوید: "طبقه متوسط این کشور سالهاست که از چرخه تصمیم گیری های مهم کنار گذاشته شده است." او اضافه می کند: "من به شدت نگران نفوذ گسترده شرکت های بزرگ در سیاست هستم. زیرا در این صورت آنها نه تنها می توانند در تعیین خط مشی اقتصادی دولت تعیین کننده باشند، بلکه در واقع به حاکمان اصلی ایالات متحده تبدیل خواهند شد که می توانند در تمام تصمیمات مهم کشور حرف اول و آخر را بزنند. حمایت از جنبش اعتراضی وال استریت وظیفه تمام کسانی است که ادامه وضعیت فعلی را برای آینده آمریکا مضر و نامطلوب می دانند."
زمانی که جنبش محافظه کار چای ( تی پارتی) در سال 2009 در آمریکا ظهور کرد، تمام انرژی خود را صرف جذب رای به نفع جمهوری خواهان محافظه کار کرد.
کاندیدای این جنبش به مردم آمریکا قول داد که جلوی افزایش مالیات ها را بگیرد و برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم تلاش کند.
نتیجه این وعده ها، پیروزی و تسلط جمهوری خواهان بر مجلس نمایندگان آمریکا در انتخابات سال 2010 بود.
اما به نظر می رسد که جنبش اعتراضی اخیر، هنوز اهداف سیاسی مدون و قابل وصولی را جهت ارائه در دستور کار خود قرار نداده است.
در کلیولند نیز جنبش هنوز فکری به حال استفاده از پتانسیل موجود در اعتراضات در جهت تبدیل آن به یک طیف سیاسی تاثیرگذار در عرصه سیاسی آمریکا انجام نداده است.
در حالی که جنبش چای (تی پارتی) از کمک های سازمانی و مالی گروه های محافظه کار برای رسیدن به اهداف خود استفاده کرد، مشخص نیست که آیا اتحادیه های کارگری و دیگر حامیان جنبش وال استریت، قادر خواهند بود چنین نقشی را برای جنبش اعتراضی اخیر، ایفا کنند یا خیر.
بسیاری از معترضین می گویند، آنها در سال 2008 به اوباما رای داده اند، اما با مشاهده ناتوانی او در باز کردن درهای بسته صحنه سیاسی آمریکا اکنون از تصمیم 3 سال پیش خود پشیمان و سرخورده اند.
در شرایطی که بسیاری از معترضین در نیویورک به جرم برهم زدن نظم عمومی بازداشت شده اند، معترضین در کلیولند شیوه ای مشابه شیوه معترضین در نیویورک را در پیش گرفته اند.
ربکا هاوکینز، یکی از ترتیب دهندگان تظاهرات در کلیولند، از معترضین می خواهد که از اقداماتی که موجب تحریک پلیس به استفاده از خشونت می شود، خودداری کنند.
او خطاب به معترضین می گوید: "هدف ما این نیست که توسط پلیس بازداشت شویم، هدف ما رساندن این پیام به دولت آمریکا است که شرکت ها بیش از حد قدرت گرفته اند و این حاصل نظام اقتصادی ناکارآمد و بیمار حاکم بر آمریکاست."
بی بی سی طی گزارشی در این مورد نوشت: در حالی که چند هفته از آغاز اعتراضات مردمی علیه نظام سرمایه داری آمریکا و شبکه قدرت شرکت های تجاری می گذرد، شهروندان آمریکایی در شهر کلیولند به تقلید از جنبش وال استریت را اشغال کنید، با شعار "کلیولند را اشغال کنید" از تالار قدیمی شهر تا میدان اصلی شهر تظاهرات کردند.این تجمع یکی از ده ها تجمعی است که در روزهای گذشته به تقلید از جنبش وال استریت را اشغال کنید، علیه شرکت های بزرگ و نابرابری های اقتصادی در یکی دیگر از ایالت های آمریکا برگزار می شود.
اما آیا جنبش جدید مردم، می تواند نیروی حاصل از اعتراضات علیه نظام اقتصادی حاکم را در راستای ورود به عرصه سیاسی آمریکا به کار گیرد؟
اعضای جنبش اعتراضی کلیولند نیز خود را جزئی از 99 درصد جمعیت تحت استثمار آمریکا می دانند.
آنها می گویند این اعتراضات تلاشی برای بازستاندن سهم غصب شده شهروندان آمریکایی از کانون های قدرت و ثروت است. 99 درصد از مردم از اوضاع بد اقتصادی به شدت آسیب دیده اند و در مقابل، 1 درصد دیگر روز به روز ثروتمندتر شده اند و قدرت سیاسی آمریکا را به عنوان حق انحصاری خود مصادره کرده اند.
در میان جمعیت معترض، افرادی از اقشار مختلف نظیر پرستاران، آتش نشانان، سربازان سابق ارتش، و اعضای کلیسای پروتستان به چشم می خورند. روی یکی از پلاکاردها نوشته شده: "اگر من یک شغل داشتم، الان اینجا نبودم."
اعضای اتحادیه کامیون داران نیز در تظاهرات امروز شرکت کرده اند و این بدان معناست که حمایت اتحادیه های کارگری از جنبش اعتراضی به نیویوک محدود نشده است.
اعضای جنبش کلیولند را اشغال کنید، نسبت به آنچه تمرکز فزاینده قدرت اقتصادی و سیاسی در دست کارتل های بزرگ اقتصادی می خوانند، معترض اند.
معترضین از اینکه وضعیت اقتصادی بسیاری از آمریکایی ها روز به روز وخیم تر می شود، اما در مقابل سود و درآمد شرکت های بزرگ در حال افزایش است، سرخورده و خشمگین هستند.
یکی از پرستاران حاضر در تجمع در مورد ساختار اقتصادی و سیاسی آمریکا می گوید: "ساختار فعلی ناکارآمد و پوسیده است و دیگر نمی توان نسبت به بهبود آن امیدوار بود."
او اضافه می کند: "تنها راه برای برون رفت از وضعیت فعلی ایجاد تغییرات بنیادین است. خواسته اصلی مردم نیز همین است."
بسیاری از تظاهرکنندگان تصمیم یک سال پیش دادگاه عالی آمریکا در لغو محدودیت تزریق پول در انتخابات و رقابت های سیاسی توسط شرکت ها و بنگاه های اقتصادی را مفسده انگیز و اشتباه می دانند.
معترضین نسبت به تاثیرات مخرب نفوذ هر چه بیشتر کارتل های عظیم اقتصادی در عرصه سیاست گذاری آمریکا نگرانند.
میشل پریش، آتش نشان بازنشسته می گوید: "طبقه متوسط این کشور سالهاست که از چرخه تصمیم گیری های مهم کنار گذاشته شده است." او اضافه می کند: "من به شدت نگران نفوذ گسترده شرکت های بزرگ در سیاست هستم. زیرا در این صورت آنها نه تنها می توانند در تعیین خط مشی اقتصادی دولت تعیین کننده باشند، بلکه در واقع به حاکمان اصلی ایالات متحده تبدیل خواهند شد که می توانند در تمام تصمیمات مهم کشور حرف اول و آخر را بزنند. حمایت از جنبش اعتراضی وال استریت وظیفه تمام کسانی است که ادامه وضعیت فعلی را برای آینده آمریکا مضر و نامطلوب می دانند."
زمانی که جنبش محافظه کار چای ( تی پارتی) در سال 2009 در آمریکا ظهور کرد، تمام انرژی خود را صرف جذب رای به نفع جمهوری خواهان محافظه کار کرد.
کاندیدای این جنبش به مردم آمریکا قول داد که جلوی افزایش مالیات ها را بگیرد و برای بهبود وضعیت اقتصادی مردم تلاش کند.
نتیجه این وعده ها، پیروزی و تسلط جمهوری خواهان بر مجلس نمایندگان آمریکا در انتخابات سال 2010 بود.
اما به نظر می رسد که جنبش اعتراضی اخیر، هنوز اهداف سیاسی مدون و قابل وصولی را جهت ارائه در دستور کار خود قرار نداده است.
در کلیولند نیز جنبش هنوز فکری به حال استفاده از پتانسیل موجود در اعتراضات در جهت تبدیل آن به یک طیف سیاسی تاثیرگذار در عرصه سیاسی آمریکا انجام نداده است.
در حالی که جنبش چای (تی پارتی) از کمک های سازمانی و مالی گروه های محافظه کار برای رسیدن به اهداف خود استفاده کرد، مشخص نیست که آیا اتحادیه های کارگری و دیگر حامیان جنبش وال استریت، قادر خواهند بود چنین نقشی را برای جنبش اعتراضی اخیر، ایفا کنند یا خیر.
بسیاری از معترضین می گویند، آنها در سال 2008 به اوباما رای داده اند، اما با مشاهده ناتوانی او در باز کردن درهای بسته صحنه سیاسی آمریکا اکنون از تصمیم 3 سال پیش خود پشیمان و سرخورده اند.
در شرایطی که بسیاری از معترضین در نیویورک به جرم برهم زدن نظم عمومی بازداشت شده اند، معترضین در کلیولند شیوه ای مشابه شیوه معترضین در نیویورک را در پیش گرفته اند.
ربکا هاوکینز، یکی از ترتیب دهندگان تظاهرات در کلیولند، از معترضین می خواهد که از اقداماتی که موجب تحریک پلیس به استفاده از خشونت می شود، خودداری کنند.
او خطاب به معترضین می گوید: "هدف ما این نیست که توسط پلیس بازداشت شویم، هدف ما رساندن این پیام به دولت آمریکا است که شرکت ها بیش از حد قدرت گرفته اند و این حاصل نظام اقتصادی ناکارآمد و بیمار حاکم بر آمریکاست."
اخبار ویژه
پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
