
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
به گزارش 598 به نقل از مهر، این روزها سراسر ایران مشهد الرضا (ع) است و هر کس در دل ارادتی به آستان دوست دارد، از گوشه و کنار این سرزمین دست طلب به سوی بارگاه حضرت رضا (ع) دراز می کند و اشک ارادت را مهمان چشمانش می کند.
اگر چه در آستانه میلاد خورشید خراسان، مشهد الرضا (ع) میزبان میلیون ها زائر دلباخته و عاشق است اما میلیون ها میلیون دلداده دیگر در گوشه گوشه ایران و حتی جهان، از راه دور دل ها را به پنجره های فولاد حرمش گره زده و جام قلب ها را از ارادت و معرفت به آستان حضرتش لبریز کرده اند.
اشک های توسل است که جاری می شود و ذکر "یا رضا رضا"ست که بر روی لب ها متولد و در فضا جان می گیرد.
در این میان یکی از نقاطی که بیش از هر جای دیگری این روزها حال و هوای مشهد به خود گرفته است، قم و بارگاه حضرت معصومه(س) است.
بسیاری از مشتاقان امام هشتم این ایام به دلیل دوری راه و شاید بضاعت اندک، راهی دیار قم می شوند و چون پروانگان گرد ضریح خواهر علی بن موسی (ع) می گردند و این گونه ارادت خود را به پیشگاه اهل بیت (ع) ابراز می دارند.
برادر، خود بارها در باب شرافت خواهر سخن گفت و زیارت با معرفتش را مستحق بهشت و هم سنگ زیارت خود دانست و این چنین است که بارگاه دخت موسی بن جعفر (ع) در سالروز ولادت علی بن موسی الرضا (ع) می شود مامن عاشقان و دل شکستگانی که جزء این خاندان با کرامت تکیه گاه دیگری ندارند.
نیازها بی شمارست و شانه ها سنگین از معصیت و گناه، اما امید استجابت دعا و پذیرش توبه در پیشگاه خدا بیشتر از آنها، چرا که بره آهوها ضامنی همچون رضا(ع) را برای ضمانت و پادرمیانی آورده اند.
می گویند هیچ دل شکسته ای نیست که به لطف کرمش پیوند نخورد و هیچ بیماری نیست که از عنایش توان رفته را باز بیابد و این دوستداران به امیدها آمده اند تا از این خان نعمت بهره ای بگیرند.
حضرت رضا (ع)! بغض گلو و قصور کلمات نمیتواند اقیانوس ارادت شیفتگان را به ساحل ابراز برساند اما تو خود ناخدای کشتی شناور در اقیانوس ارادتمندانی و میدانی تمام عشق و ارادت قلبی ما را.