به گزارش پایگاه 598، مهدی فضائلی امروز چهارشنبه 31/02/93 طی یادداشتی در روزنامه جامجم نوشت: مذاکرات هستهای ایران با 1+5 در ایستگاه وین 4 به نحوی تمام شد که دو طرف ظاهرا دست خالی به پایتختهای /خود بازگشتند، اما با کمی دقت، دست طرف ایرانی از جهاتی خیلی هم پر بود که در ذیل به این دستاوردها م/پردازیم؛ اما قبل از آن، این نکته گفتنی است که مذاکرات در خانه آخر، مذاکره بر سر مصادیق و به عبارتی جزئیات است که علیالقاعده دشوارتر از مذاکره و توافق بر سر مسائل کلی است، اما دستاوردهای وین 4؛
1ـ این مرحله از مذاکرات یک بار دیگر نشان داد که بیاعتمادی ایران به غرب امری صحیح و مبتنی بر واقعیات است؛ چرا که غرب با زیادهخواهی به دنبال بیمحتوا کردن فناوری هستهای کشورمان بود که ناکام ماند.
2ـ این دور از مذاکرات، به غرب نشان داد که ایران تحت فشار و تهدید تسلیم نشده و هرگز از اصول و خطوط قرمز خود عدول نخواهد کرد، لذا اگر غرب به دنبال مذاکره واقعی و حل صحیح موضوع است باید دیدگاه خود را تغییر داده و در راه پذیرش حقوق ایران گام بردارد.
3ـ ایران نشان داد ضمن اعتقاد و آمادگی برای مذاکره و رفع ابهامات و دلنگرانیهای احتمالی غرب(که البته فقط بهانه است)، نیازمند به مذاکرات نیست. لذا مذاکرهکنندگان غربی باید از توهم آمادگی ایران حتی برای انجام «معامله بد» خارج شوند و رویکردهای غیرقابل تغییر ایران را که دستیابی و حفظ تمامی حقوق هستهای خود و تامین تمام نیازهای صنعتی و تحقیقاتی کشور است، درست درک کنند؛ رویکردی که در راه آن شهید هم داده است.
4ـ مذاکرهکنندگان «دلاور» کشورمان توجه داشته باشند و دارند که نماینده ملتی دلاور هستند و آنچه این ملت بزرگ و رشید از آنها توقع دارد مذاکره برای حفظ و مراقبت عزتمندانه از حقوق کشورمان است و نه به پایان بردن مذاکرات به هر قیمت که این نه نیاز به تخصص دارد و نه حرفهای بودن! مذاکرات ترکمنچای و گلستان و رویتر و سعدآباد(زمان رضاشاه) هم پایان یافت و قراردادها و توافقنامههای آنها امضا شد، اما ننگ ابدی برای امضاکنندگان آنها باقیست، لذا دست تیم مذاکرهکننده وقتی پر است که عزت ملت ایران را درست پاسداری کرده باشد و مادامی که مذاکرات بر این اساس باشد مذاکرات نه تنها شکست خورده نخواهد بود، بلکه فتح و پیروزی است و ما به فرزندان انقلاب اعتماد داریم که چنین خواهند کرد. انشاءالله