جزییات بازداشت وشکنجه معلم زن بحريني

سلمان در رباره بازداشتش گفت: ساعت 2 بامداد روز بيست و سوم مارس (3 فروردين 1390) گروهي چهل يا پنجاه نفره با شکستن درهاي منزل به خانه ما حمله کردند. بيشتر افراد حمله کننده لباس نظامي و برخي ديگر لباس مدني به تن داشتند. برخي از آنها نيز نقاب به چهره زده بودند.

معاون رييس انجمن معلمان بحرين ادامه داد: آنها ابتدا وارد اتاق خواب پدرم شدند و با سلاح او را تهديد کردند و درباره افراد موجود در خانه از او پرسيدند که پدرم به آنها گفت که من در منزل هستم.

سلمان خاطرنشان کرد: آنها بعد از آن به طبقه دوم خانه، جايي که من در آنجا خوابيده بودم، و به تک تک اتاق فرزندانم وارد شدند و با فرياد کشيدن فرزندانم را تهديد کردند و پس از آن وارد اتاق خواب من شدند. ما از آنها درباره مجوز ورود به منزل و قرار بازداشت سوال کرديم، اما مجوزي به ما ارايه ندادند.

وي گفت: هنگامي که در حال آماده شدن براي رفتن با ماموران بودم مدارک و برگه هاي موجود در اتاقم را به هم ريختند و هر آنچه را که خواستند؛ برداشتند.

جليله سلمان افزود: اولين مساله اي که در اين خصوص مطرح است اين است که حرمت من به عنوان يک زن مسلمان و محجبه ناديده گرفته شد. آنها حتي اگر براي بازداشت من آمده بودند نبايد به اين شکل رفتار مي کردند. علاوه بر آن، آنها در نيمه شب با حمله به منزل ما مرا در برابر همسر، فرزندان و خانواده ام با بدترين کلمات مورد خطاب قرار دادند.

وي گفت: هنگامي که از خانه خارج شدم با ديدن بالگردي که بر فراز منزل ما در حال پرواز بود و توقف شمار زيادي خودرو مقابل منزل متعجب شدم. دست کم پانزده خودرو از جمله نظامي، غير نظامي و ميني بوس در آنجا متوقف شده بود.

سلمان تصريح کرد: آنها مرا به مرکز تحقيقات جنايي منتقل کردند و رفتارهاي نامناسبي با من داشتند. در مرکز تحقيقات جنايي در حالي که چشمانم را بسته بودند و اجازه نشستن نداشتم و در شرايطي که از همه چيز بي اطلاع بودم، آنها انواع فحش و ناسزا به من مي گفتند.
 
معاون رييس انجمن معلمان بحرين افزود: من از هيچ چيزي اطلاع نداشتم و نمي دانستم که بازداشت مي شوم يا نه تا اينکه اندکي بعد دريافتم که مرا در يک سلول انفرادي کثيف محبوس کرده اند.

سلمان گفت: بر ديوارهاي اين سلول لکه هاي خشک شده خون وجود داشت و شرايط براي من بسيار دشوار و سخت بود به طوري که مدام ما را به شکنجه و تجاوز تهديد مي کردند و اجازه نماز، خواب و معالجه نمي دادند.
 
وي اظهار داشت: اولين زني بودم که در دادگاه هاي نظامي بحرين محاکمه شدم. چيزهايي که درباره من اعلام شده بود صحت نداشت. آنها گفته بودند که به من اجازه ملاقات با اعضاي خانواده و وکيل داده شده است در حالي که طي پنج ماهي که در زندان بودم اجازه ندادند با هيچ وکيلي ملاقات کنم.

سلمان خاطرنشان کرد: پس از چهار ماه بازداشت وکيل پرونده خود را ديدم و آن زماني بود که فرزندانم را نيز ملاقات کردم.

وي افزود: درباره جلسه دادگاه و اتهام ها چيزي به من گفته نشده بودم و فقط در جلسه از زبان قاضي اين اتهام ها را شنيدم. اتهام هايي که به من و استاد مهدي ابوديب رئيس انجمن معلمان مطرح شد 12 اتهام بود که هر 12 اتهام را به رئيس جمعيت و از مجموع اين اتهام ها 9 اتهام را به من وارد کردند.

معاون رييس انجمن معلمان بحرين گفت: در حالي ما را در دادگاه نظامي محاکمه کردند که ما غيرنظامي بوديم و من حتي در زمره افراد سياسي هم نيستم و فقط در يک موسسه غير نظامي بحرين فعاليت مي کردم.

سلمان  به نحوه بازداشت مهدي ابوديب رئيس انجمن معلمان اشاره و خاطرنشان کرد: او را از طبقه دوم منزل دايي اش که روز بازداشت در آنجا بود به زمين پرت کردند و با لگد به جان او افتاده بودند. چشمانش را بسته و او را به همرا دايي اش بازداشت کرده بودند.

معاون رييس انجمن معلمان بحرين تصريح کرد: چندباري هم به منزل ابوديب حمله شده بود و همه چيز را شکسته بودند به گونه اي که همسر و فرزندانش مجبور به ترک منزل شده بودند. او دو ماه در حبس انفرادي بود. بعد از اين هم هر روز يک بار شکنجه مي شد و کساني که با او در زندان نظامي القرين هستند همچنان شاهد اين مساله هستند.

سلمان درباره شرايط آزادي خود و شروط اعلام شده به وي گفت: با سپردن سند منزل و اسناد و مدارک ديگر و گرفتن امضاهاي متعدد مرا آزاد کردند و بارها از من تعهد گرفتند که هيچ سخني درباره نحوه بازداشت و شرايط زندان نگويم و البته ما همه اين ها  از جمله مصاحبه نکردن با رسانه ها و منع مسافرت و ديگر مسايل را پيش بيني مي کرديم.

وي اظهار داشت: مجبور به سپردن اسناد و دادن انواع تعهد براي آزادي بودم زيرا بايد براي معالجه دخترم اقدام مي کردم.

معاون رييس انجمن معلمان بحرين تصريح کرد: براي درمان دختر نه ساله ام بايد به همراه او به خارج سفر کنم اما عمل جراحي او به تاخير افتاده است و تاکنون حتي پس از صدور حکم به من اجازه مسافرت به خارج داده نمي شود.

السلمان افزود: ما در انجمن معلمان براي انجام فعاليت غير قانوني تلاش نمي کنيم و تنها کاري که از ما سر زده اين بوده است که از حق طبيعي خود در بيان ديدگاهمان استفاده کرديم و کار خلاف قانون از ما سر نزده است.

وي گفت: حتي زماني که سازمان عفو بين المللي براي بررسي بيانه هاي انجمن معلمان اقدام کرد، به صراحت اعلام کرد که چيزي جز بيان ديدگاه نيافته اند. بنابراين نمي دانم علت اين رفتارها چه بود!

سلمان افزود: از همين جا از همه سازمان هاي حقوقي جهان مي خواهم براي جلوگيري از ظلم و ستم به معلمان بحرين از جمله استاد مهدي ابوديب رئيس انجمن ملعمان، رئيس اتحاديه اسلامي معلمان و معاون دبير کل اتحاديه معلمان عرب اقدام کنند؛ زيرا آنها همچنان در زندان نظامي القرين محبوس هستند.