واژه‌ سازی جدید آمریکایی‌ ها: « برنامه بمب هسته‌ای ایران »

بر اساس خبر منتشره، شیا چنگ متهم است که در فاصله سال‌های 2005 تا 2012 کالاهای قابل استفاده در «بمب هسته‌ای» را به یک شرکت ایرانی به نام شرکت تکنیک عیوض فروخته است.

فورا رسانه‌های غربی مثل رویترز، بلومبرگ، بوستن گلوب، شیکاگو تریبون و ایندپندنت نیز به طور فراگیر این ماجرا را با این محتوا پوشش دادند که این شهروند چینی، قانون ممنوعیت صادرات تجهیزات برای «برنامه بمب هسته‌ای» به ایران را نقض کرده است.

همه این تبلیغات در حالی بود که جامعه اطلاعاتی آمریکا بر مبنای گزارش مشهورش در سال 2007 همچنان تاکید دارد که ایران از سال 2003  هیچ برنامه‌ای برای دستیابی به بمب هسته‌ای نداشته و ندارد.

این گزارش می افزاید: با توجه به اظهارنظر رسمی جامعه اطلاعاتی آمریکا، متن حکم دستگاه قضایی آمریکا علیه شهروند چینی، عجیب به نظر می‌رسد چرا که در متن حکم قاضی از «برنامه بمب هسته‌ای ایران» سخن گفته شده است.

البته از دیرباز آمریکایی‌ها با پوشش رسانه‌ای خود تلاش کرده‌اند که برنامه غنی‌سازی اورانیوم ایران را معادل ساخت بمب هسته‌ای جلوه دهند، اما ذکر واژه «برنامه بمب هسته‌ای ایران» بدعت جدیدی است که به طور رسمی در یک حکم قضایی آمریکایی‌ها به کار رفته است.

در این حکم ادعا شده که شرکت عیوض تکنیک، تجهیزات وکیوم را به دو مرکز غنی‌سازی اورانیوم در نطنز و فردو تحویل داده و مبدل‌های فشار را نیز به شرکت کالای الکتریک که در عرصه تحقیق و توسعه سانتریفیوژها فعالیت دارد، عرضه کرده است.

این اتهامات در حالی است که شرکت عیوض تکنیک در زمینه تجهیزات صنایع نفتی فعالیت دارد.

قوانین تحریمی که دادگاه آمریکایی برای صدور حکم به آنها استناد کرده، چه قطعنامه‌های سازمان ملل و چه مصوبات اروپا و قوانین آمریکا هیچ کدام شرکت عیوض تکنیک را جزو شرکت‌های مرتبط با «برنامه ساخت بمب هسته‌ای ایران» معرفی نکرده‌اند، بلکه این شرکت را با فعالیت‌های هسته‌ای ایران مرتبط دانسته‌اند.

بنابراین جریان‌سازی رسانه‌ای دولت اوباما درباره محکومیت فردی به اتهام مشارکت در «برنامه ایران برای ساخت بمب هسته‌ای» عملا یک دروغ‌بافی و بازی با کلمات است که پیش از این نیز توسط دولت بوش به کار گرفته می‌شد.

طی این روند دروغ‌بافی‌ چندین ساله، ابتدا سانتریفیوژهای ایران دارای «ریسک» به کارگیری برای تولید سلاح‌های کشتار جمعی قلمداد شد، سپس این واژه «ریسک» به فعالیت‌های اشاعه هسته‌ای معنا شد و مدتی بعد به «ساخت بمب هسته‌ای» منتهی شد.

اکنون نیز به نظر می‌رسد در ادامه همان دروغ‌بافی‌های رسانه‌ای و بازی با واژگان با اهداف بهره‌برداری‌های سیاسی، عبارت «ساخت بمب هسته‌ای» به عبارت «برنامه بمب هسته‌ای» تعمیم یافته است.

گفتنی است عبارت «برنامه بمب هسته‌ای» بار معنایی خاصی دارد و پیشروتر و فراگیرتر از عبارت «ساخت بمب هسته‌ای» محسوب می‌شود. «برنامه بمب هسته‌ای» یک مرحله فراتر از «ساخت بمب هسته‌ای» است و به معنای دستیابی کشور مورد بحث به برنامه بمب هسته‌ای، اقدام به ساخت بمب هسته‌ای و در اختیار داشتن تعدادی بمب هسته‌ای است.