به گزارش سرویس ورزشی پایگاه 598، اسپانيايي ها 16 سال قبل از
برگزاري دوازدهمين دوره جام جهاني به عنوان ميزبان انتخاب شده بودند و اين
فرصت باعث برگزاري باشکوه اين بازي ها شد.
در هفدهم ماه مه 1979،
فيفا تصميم گرفت که تعداد تيمهاي نهايي را از 16 تيم به 24 تيم افزايش دهد
تا قارههايي چون آسيا، آفريقا و حتي آمريکا که فوتبالشان در حال پيشرفت
بود، شانس بيشتري براي رقابت داشته باشند. با افزايش تيمها، تعداد مسابقات
دور نهايي هم به 52 بازي افزايش يافت.
** تغيير در نحوه برگزاري جام جهاني با
افزايش تيم ها به 24 تيم، نحوه برگزاري ديدارهاي جام جهاني هم تغيير يافت.
چنين مقرر شد که تيم ها در 6 گروه چهار تيمي قرار گيرند و از هر گروه 2
تيم به مرحله دوم صعود نمايند تا در اين مرحله 12 تيم صعود کننده در چهار
گروه 3 تيمي مرحله يک چهارم نهايي را برگزار کنند، تيم هاي صدرنشين هر گروه
به مرحله نيمه نهايي راه يابند تا با انجام دو بازي چهره دو تيم فيناليست
مشخص شود. دوازدهمين دوره رقابت هاي جام جهاني فرصت فتح سومين سکوي قهرماني براي لاجوردي پوشان ايتاليا بود.
** برزيل حذف شد تيم
پر مهره برزيل در مرحله دوم نتوانست اين تيم را مجبور به قبول شکست کند و
در نتيجه خود در ديداري مهيج و زيبا 3 بر 2 باخت و از جام خداحافظي کرد. زيکو،
سوکراتس، فالکائو و ادر ناتوان از کاستن شدت حملات حريف بودند و پائولو
روسي با به ثمر رساندن هر سه گل تيمش، ايتاليا را برنده کرد. آتزوري ها در فينال مقابل آلمان غربي قرار گرفتند و روسي با 6 گل، بهترين گلزنان جام نام گرفت.
** روسي ايتاليا را زنده کرد تيم
ايتاليا بعد از شروع ضعيفي که داشت، با درخشش پائولو روسي جان تازه اي
گرفت تا سومين جام را به خانه ببرد اما اين دوره از رقابت ها به خاطر دو
ديدار بسيار مهيج آن در حافظه تاريخ ماندني شد؛ ديدار برزيل مقابل ايتاليا و
مهمتر از همه فرانسه با آلمان غربي در نيمه نهايي. تا سال 1982 هيچ
کشوري به اندازه اسپانيا فرصت نداشت که خود را براي ميزباني آماده کند،
اسپانيا براي ميزباني رويدادي انتخاب شد که به جاي 16 تيم قرار بود با حضور
24 تيم برگزار شود. طبق قوانين جديد، 13 تيم از اروپا، سه تيم از
آمريکاي جنوبي، دو تيم از آفريقا، دو تيم از آسيا/اقيانوسيه و دو تيم از
کونکاکاف (آمريکاي شمالي، مرکزي و حوزه درياي کارائيب) به دوازدهمين دوره
رقابت هاي جام جهاني راه يافتند. اسپانيا به عنوان ميزبان و آرژانتين که
مدافع قهرماني بودند، اين ليست را کامل کردند. با وجود افزايش تعداد
تيم هاي جام جهاني در سال 82، هلند به عنوان نايب قهرمان سال هاي 74 و 78
در ميان صعود کننده ها نبود. اين تيم در مرحله مقدماتي توسط فرانسه که تحت
سرمربيگري ميشل هيدالگو بود، حذف شد. تيم هاي فرانسه، آلمان و ايتاليا
برخلاف عملکرد نه چندان مطمئني که در مرحله نخست داشتند، انسجام تيمي خود
را بازيافته و تمام ديدارهاي مرحله دوم را با مقهور کردن حريفان پشت سر
گذاشتند. در نيمه نهايي، تيم ايتاليا با گل هاي پائولو روسي نشان داد
که حريف بزرگي براي لهستان است. ديدار ديگر نيمه نهايي داستان کاملا
متفاوتي داشت. اين مسابقه از معدود ديدارهايي است که همچنان حرف و حديث هاي
زيادي در خصوص آن در محافل مختلف مطرح مي شود. تيم آلمان با گل
ليتبارسکي از فرانسه جلو افتاد اما پلاتيني با يک ضربه پنالتي نتيجه را
مساوي کرد. در وقت اضافه تيم فرانسه با نتيجه 3 بر 1 به پيروزي رسيد که بار
ديگر آلماني ها بازي را به تساوي کشيدند و در ضربات پنالتي حريف را از
رسيدن به فينال محروم کردند. تيم پر ستاره ايتاليا، آلمان غربي را به
راحتي شکست داد. روسي در اين ديدار هم گلزني کرد اما "دينو زوف" کاپيتان 40
ساله ايتاليا کاپ قهرماني را از دستان "خوآن کارلوس" پادشاه اسپانيا
دريافت کرد تا ايتاليا بعد از برزيل، دومين کشوري باشد که سه بار در جام
جهاني قهرمان شده است.
** برترين هاي جام جهاني: قهرمان: ايتاليا دوم: آلمان غربي سوم: لهستان چهارم: فرانسه
** برنده کفش طلايي: پائولو روسي از ايتاليا با 6 گل ** برنده توپ طلايي: پائولو روسي ** جايزه بازي جوانمردانه: برزيل
** اسطوره هاي جام جهاني 1982: - "آرتور آنتونس کويمبرا" (ملقب به زيکو، برزيل، تولد 1953) هافبک هجومي با ضربات آزاد مرگباري که وي را معروف به "پله سفيد" کرد. بيش
از 650 گل براي باشگاه فلامنگو برزيل و يک گل در نخستين مسابقه ملي خود
برابر مجارستان به ثمر رساند با وجود اين در سه جام جهاني که شرکت داشت،
شانس نياورد. وي به دليل مصدوميت نتوانست عملکرد خوبي در جام جهاني 1978 داشته باشد اما چهار سال بعد در اوج آمادگي در اين مسابقات حاضر شد. زيکو
در 33 سالگي در حاليکه کاملا آماده نبود مجددا در جام جهاني 1986 حضور
يافت و در مرحله يک چهارم نهايي برابر فرانسه وارد زمين شد تا يک پنالتي را
از دست بدهد. در سال هاي 1977، 1981 و 1982 به عنوان بهترين بازيکن
آمريکاي جنوبي انتخاب شد و پس از 88 مسابقه ملي و به ثمر رساندن 66 گل، با
فوتبال خداحافظي کرد. - "پائولو روسي" (ايتاليا، تولد 1956) ستاره
1982 ايتاليا تقريبا اين مسابقات را از دست داد. به دليل شرکت در يک رسوايي
رشوه گيري در سال 1980 سه سال محروم شد اما پس از اعتراض هاي مداوم در
مورد بي گناهي، اجازه بازي يافت. روسي به عنوان يک مهاجم مياني توانايي بسياري در جايگيري مناسب در زمان مناسب داشت. در
جام جهاني 1982 سه گل در جريان پيروزي 3 بر 2 برابر برزيل به ثمر رساند.
در مرحله نيمه نهايي نيز دو بار گلزني کرد تا ايتاليا 2 بر 0 برابر لهستان
به پيروزي برسد و سپس در فينال گل نخست ايتاليا مقابل آلمان غربي را وارد
دروازه حريف کرد تا با شش گل در صدر گلزنان اين رقابت ها قرار بگيرد. وي هنگام کسب مقام چهارم توسط ايتاليا در جام جهاني 1978 نيز در اين تيم عضويت داشت. مجموع گل هاي ملي او 20 گل در 48 مسابقه است. در سال 1982 به عنوان بهترين بازيکن اروپا انتخاب شد و در سال 1985 به همراه يوونتوس به قهرماني در اروپا رسيد.
- "ميشل پلاتيني" (فرانسه، تولد 1955) هافبک هجومي قدرتمندي که نقش به سزايي در موفقيت فرانسه در دهه 1980 ايفا کرد. وي
که 41 گل ملي در کارنامه دارد، در جام جهاني 1982 نقش به سزايي در راه
يابي فرانسه به نيمه نهايي داشت. فرانسه در اين مرحله برابر آلمان غربي به
تساوي 3 بر 3 دست يافت. اين بازيکن پس از جام جهاني از سنت اتين به يوونتوس پيوست. يکي
از بازيکنان مطرح در جريان قهرماني فرانسه در جام ملت هاي اروپا در سال
1984 بود. دو سال بعد کشورش را به پس از پيروزي برابر برزيل در يک چهارم
نهايي با وجود از دست دادن يک پنالتي، در راهيابي به نيمه نهايي جام جهاني
کمک کرد. گل پيروزي يوونتوس در مسابقات قهرماني 1985 اروپا برابر ليورپول را به ثمر رساند. وي 68 گل در 147 مسابقه خود در اين باشگاه به نام خود ثبت کرد. در
32 سالگي از فوتبال خداحافظي کرد و در سال هاي 1988 تا 92 هدايت تيم ملي
فرانسه را به دست گرفت اما نتوانست به موفقيت بزرگي برسد. پلاتيني اکنون بر کرسي رياست اتحاديه فوتبال اروپا (يوفا) تکيه زده است.
** برترين گلزنان جام جهاني 1982 - پائولو روسي (ايتاليا) 6 گل - کارل هاينس رومنيگه (آلمان) 5 گل - زبيگنيو بونيک (لهستان) 4 گل - زيکو (برزيل) 4 گل
** آيا مي دانيد؟ -
در روز 16 ژوئن سال 1982 ورزشگاه "ال مولينون" شاهد يکي از عجيب ترين
نتايج فوتبال بود. تيم الجزاير در ديدار با آلمان غربي، با يک گل از حريف
پيش افتاد اما در ادامه نتيجه مساوي شد تا گل بلومي پيروزي شايسته اي را
براي الجزاير مقابل قهرمان دو دوره جام جهاني رقم بزند. - هيچ نشانه اي
از محدوديت سني در جام جهاني وجود نداشت بنابراين "نورمن وايت سايد" وقتي
که 17 سال و 42 روز بيشتر نداشت، در ديدار ايرلند شمالي مقابل يوگسلاوي
اولين بازي ملي خود را انجام داد تا رکورد جوانترين بازيکن جام را به دست
بياورد. - عنوان مسن ترين بازيکن نيز به خاطر حضور "روژه ميلا" در
دقايقي از ديدار کامرون مقابل روسيه در سال 1994، به نام وي ثبت شد. ميلان
42 سال و 39 روز داشت. - پرگل ترين ديدار جام جهاني اصلا مربوط به
دوران کهن و قرون وسطي نيست بلکه به سال 1982 بر مي گردد که مجارستان 10 بر
1 السالوادور را شکست داد. رکورد قبلي نيز 9 بر 0 مقابل کره در سال 1954 بود و همين نتيجه را يوگسلاوي در سال 1974 مقابل زئير تکرار کرد. - حدود 107 کشور براي شرکت در مسابقات مقدماتي دعوت شدند. 306 مسابقه انجام شد و 797 گل از دروازه ها گذشت. - براي اولين بار در مراحل پاياني در صورت تساوي، ضربات پنالتي تعيين کننده بود. -
52 مسابقه مرحله پاياني در 14 ورزشگاه شامل: بيلبائو، وايادوليد، ويگو،
کرونا، بارسلونا، گيخون، اويدو، الچه،آليسانته، والنسيا، ساراگوسا، مالاگا،
سوي يا و مادريد انجام شد. - براي اولين بار آفريقا در اين مسابقات با
دو نماينده الجزاير و کامرون شرکت کرد، کويت از آسيا، نيوزيلند از
اقيانوسيه و هندوراس از کونکاکاف براي اولين بار در جام جهاني شرکت کردند. -
براي اولين بار پس از 22 سال، مدعي عنوان قهرماني در نخستين مسابقه شکست
خورد. در اين مسابقه بلژيک 1 بر 0 برابر آرژانتين به پيروزي رسيد. - برايان رابسون با گلزني در ثانيه 27 ديدار انگليس برابر فرانسه رکورد جديدي ثبت کرد. -
فرانسه در ديدار با کويت در دور نخست 4 بر 1 به پيروزي رسيد در حاليکه
چهار گل ديگر اين تيم توسط داور اهل شوروي (سابق) مردود اعلام شد. - ايتاليا با پيروزي 3 بر 1 برابر آلمان غربي در فينال، اولين تيم اروپايي بود که سه بار به قهرماني رسيده است، شناخته شد.