زنانی که پژاک به بردگی می‌برد+تصاویر

به گزارش مشرق، در دنیا و در رسانه‌هاى جمعى عالم، در طول سال‌هاى متمادى‌، آن کسانى که نه براى زن‌، نه براى جنس انسان‌، نه براى کرامت‌هاى انسانى‌، جز در محاسبه با پول ارزشى قائل نیستند. موضوع  زن را هم براى خودشان در میدان‌هاى مختلف به صورت یک سرمایه، به صورت یک وسیله سوداگرى درآوردند؛ روى آن بحث مى‌کنند، فرهنگ‌سازى مى‌کنند، تبلیغ مى‌کنند، ذهن‌هاى مرد و زن همه دنیا را در سر دو راهىِ یک وسوسه و گمراهىِ بزرگ قرار مى‌دهند. در چنین شرایطى، جا دارد زن مسلمان با تأمل در مفاهیم اسلامى و ارزش‌گذاری‌هاى اسلامى و با دقت در خطوطى که در نظام اسلامى براى پیشرفت زنان و مردان پیش‌بینى شده است، هویت خود را بازیابى کند؛ قامت رساى استدلال را در مقابل سفسطه‌ها و وسوسه‌هاى عوامل صهیونیسم و سرمایه‌گذارى و زراندوزى به نمایش دربیاورد.

اسلام در مقابل جاهلیتى که به زن ظلم مى‌کرد، ایستادگى کرد؛ هم در میدان معنویت و فکر و ارزش‌هاى انسانى، هم در میدان حضور سیاسى، هم از همه بالاتر در عرصه خانواده. زن و مرد ناگزیر اجتماع کوچکى به نام خانواده دارند، که اگر در جامعه‌ای ارزش‌گذارى درست صورت نگیرد، اولین نقطه‌اى که به زن ستم مى‌شود، داخل خانواده است. در هر سه عرصه، اسلام ارزش‌گذارى کرده است.

«اتحادیه زنان شرق کردستان، ی.ژ.ر.ک» از شاخه‌های گروهک تروریستی پژاک با بی‌خردی هر چه تمام بیانیه‌ای را صادر کرده و مقامات جمهوری اسلامی ایران را به نقض حقوق زنان در ایران متهم کرده است. این گروهک تروریستی مدعی شده است "اظهارات مقامات ایران در مورد زنان برای تشویش اذهان است” اما  در پاسخ به ادعای این گروهک تروریستی موقعیت و جایگاه زنان ایران را با زنان گروهک مقایسه می‌‌کنیم، تا بصورت شفاف و واضح مشخص گردد که جایگاه زن در جمهوری اسلامی ایران از ارش والای برخوردار است و یا زن در گروهک تروریستی "پ ک ک" و پژاک؟

در داخل خانواده هم، از نظر اسلام مرد موظف است که زن را مانند گلى مراقبت کند. مى‌فرماید: «المرأه ریحانه»؛ زن گل است. این مربوط به میدان‌هاى سیاسى و اجتماعى و تحصیل علم و مبارزات گوناگون اجتماعى و سیاسى نیست؛ این مربوط به داخل خانواده است.

«المرأه ریحانه و لیست بقهرمانه»؛ این چشم خطابینى که گمان مى‌کرد زن در داخل خانه موظف به انجام خدمات است، این دید را پیغمبر با این بیان تخطئه کرده است. زن مانند گلى است که باید او را مراقبت کرد. با این چشم باید به این موجود داراى لطافت‌هاى روحى و جسمى نگاه کرد؛ این نظر اسلام است. هم خصوصیت زنانگى زن که همه احساسات و خواست‌هاى او بر اساس این خصوصیت زنانگى است، حفظ شده است، بر او تحمیل نشده است. از او خواسته نشده است، که در حالى که زن است، مثل مرد فکر کند، مثل مرد کار کند، مثل مرد بخواهد – یعنى خصوصیت زن بودن که یک خصوصیت طبیعى و فطرى و محور همه احساسات و تلاش‌هاى زنانه است. اما در گروهک تروریستی پ ک ک و پژاک موضوع کاملاً متفاوت و برعکس می‌باشد.

پژاک واقعیت نظام خانواده را نفی می‌کند، پژاک خانواده را نسلی تباه شده و محیط خانواده را فاحشه‌خانه‌ای کوجک می‌داند. پژاک ازدواج و زاد و ولد را ظلم در حق زن می‌پندارد. پژاک  در پیروی از ایدئولوژی منسوخ اوجالان بدون توجه به تفاوت‌های بنیادین زن و مرد اعم از جسمی و روحی همه را موجوداتی یکسان تلقی می‌کند و عدالت را به سخره گرفته است. تعبیر او از عدالت محل اشکال اساسی است، چون عدالت اساساً بدین معنی است که هر چیز در جای خود قرار بگیرد و عدالت بین زن و مرد بر اساس ویژگی‌ها خاصه آنها تعریف می‌شود.‌ یعنی زن نیازها و توانایی‌هایی دارد که مرد ندارد و بالعکس.

با همین نگاه بود که وقتى نهضت اسلامى به مرحله انقلاب اسلامى رسید، زنان با همان برداشت طبیعى که از اسلام در جامعه زنانه بود، جلو افتادند؛ که امام فرمودند، درست هم فرمودند: اگر زنان در این نهضت همکارى نمى‌کردند، انقلاب هم پیروز نمى‌شد. در جنگ تحمیلى اگر امثال همین مادر گرامى سه شهید و مادران شهیدان و همسران شهیدان – که من افتخار داشته‌ام با هزارها نفر اینها از نزدیک نشست و برخاست و گفتگو کنم و خصوصیات آنها را مشاهده کنم – ایمان خود، صبر خود، ایستادگى خود، معرفت خود، روشن‌بینى خود در قبال ضایعات جنگ و فداکاری‌هاى جوانان و مردان را نشان نمى‌دادند، جنگ پیروز نمى‌شد. اگر مادران شهدا و همسران شهدا بى‌صبرى نشان مى‌دادند، شوق جهاد در راه خدا و شهادت در دل مردها مى‌خشکید؛ این جور نمى‌جوشید؛ این جور به جامعه طراوت نمى‌داد.

اما در پژاک برای زنان جایگاه مادری تعریف نشده است، مهرو محبت و عاطفه‌های مادرانه در این گروهک تروریستی جای خود را به ترور، خشونت و خونریزی داده است، پژاک در حقیقت زن را به ارتقاء نرسانده بلکه او را به چیزی شبیه یک مرد خشن تبدیل کرده که خودش هم نمی‌داند آیا مرد است یا زن؟ و این رفتار خود را فعالیت زنان در تمامی عرصه‌ها می‌خواند که در حقیقت با روح و جسم لطیف زنان در تضاد است.

در جمهوری اسلامی ایران زنان با پیروی از الگوهای اسلامی و پایبندی به ارزش‌های فرهنگی و دینی بدنبال تحکیم بنیان خانواده می‌باشند. پاکدامنی و طهارت زنان در خانواده از مهمترین دلایل تحکیم بنیان خانواده می‌باشد که در جمهوری اسلامی ایران نقش بسزایی زنان در این مورد بسیار به چشم می‌خورد. اما گروهک‌های تروریستی پ ک ک و پژاک بطور متفاوتی با این موضوع برخورد می‌کنند.

پ ک ک و پژاک درباره جنس زن باید پاسخگو باشند؛ آنها به زن خیانت کردند. فمینست حاکم  در پژاک  به زن هیچ نداده است. آنچه که گروهک پ ک ک و پژاک به آن دامن زدند و ایدئولوژی سکولار کمونیست اوجالان است که پایه‌گذار این خشت کج و بناى کج بوده، که  بى بندوبارى و ابتذال زنانه را در پی داشته است. زن را به ابتذال کشانده‌اند و داخل خانواده او را هم اصلاح نکردهاند. مکرر آمار و اسنادی دال بر میزان بالاى زن آزاری‌ها و شکنجه‌ها و بى مهری‌ها منتشر شده است. اقدامات پژاک در مورد زن و بى بندوبارى و به ابتذال کشاندن زنان موجب شده است که خانواده سست بشود؛ بنیان خانواده متزلزل بشود؛ اکنون با این فرهنگ ، از همه ى دنیا هم طلبکارند؛ در حالى که باید بدهکار باشند! فرهنگ بی بندوباری  در مورد زنان باید در موضع مدافع قرار بگیرد؛ باید از خودش دفاع کند؛ باید توضیح بدهد.

زن ایرانى در ایران اسلامى، با کوشش خود هویت والاى زن اسلامى را آن چنان زنده کرده است که چشم دنیا را به خود متوجه خود ساخته است ؛ زنان با حفظ هویت اسلامی  و خصوصیت‌های زنانه خود میدان ارزش‌هاى معنوى – مثل علم ، مثل عبادت، مثل تقرب به خدا، مثل معرفت الهى و سیر وادی‌هاى عرفان – پیشروى کرده‌اند‌، و هم در عرصه مسائل اجتماعى و سیاسى و ایستادگى و صبر و مقاومت و حضور سیاسى و خواست سیاسى و درک و هوش سیاسى، شناخت کشور خود، شناخت آینده خود، شناخت هدف‌هاى ملى و بزرگ و اهداف اسلامى مربوط به کشورهاى اسلامى و ملت‌هاى اسلامى، شناخت توطئه‌هاى دشمن، شناخت دشمن، شناخت روش‌هاى دشمن روز به روز پیشرفت کرده؛ و هم در زمینه ایجاد عدل و انصاف و محیط آرامش و سکونت در داخل خانواده نیز بسیار تاثیر گذار هستند.

اما پ ک ک و پژاک زنان را به بردگان جنسی تبدیل کرده است. بی‌حرمتی به زن و جایگاه والای زنان در گروهک‌های تروریستی بویژه پژاک کاملاً محسوس و ملموس می‌باشد، بهره‌کشی جنسی از زنان در گروه‌های تروریستی، پدیده‌ای زاییده از ماهیت و روابط تشکیلاتی این گروه‌ها است. می‌توان گفت که بهره‌کشی جنسی از زنان، جزء لاینفک گروه‌های تروریستی ضداجتماعی که نیروهایشان را به زندگی مخفی، زیرزمینی و ضدخانوادگی ترغیب می‌کنند می‌باشد. ازدواج در پژاک ممنوع اما داشتن روابط نامشروع مخفی، امری رایج است. پ.ک.ک و پژاک ادعا می کنند که اعضای آنان نباید ازدواج کنند و یکی از شعارهای اصلی این فرقه توجه خاص به حقوق زنان و احترام به آن می باشد، اما در عمل چنین نیست.

عثمان اوجالان ۶۰ ساله، برادر رهبر پ.ک.ک دو بار ازدواج کرد آن هم با دو دختر جوان که یک سوم او سن دارند (یکی ۲۱ ساله اهل منطقه قطور خوی و دیگری ۲۲ ساله اهل آکره کردستان). البته بدون این که روال متداول جامعه را طی کند. رهبر پژاک نیز با یک دختر آلمانی ازدواج کرده است. او مقیم آلمان است و در جایی گرم و نرم ادعای مبارزه برای کُرد را دارد در حالی که اعضای سیه روز و ساده هم حق ازدواج ندارند، از سوء تغذیه رنج می برند و حق بازگشت هم ندارند. مردم کرد در ترکیه و عراق زندگی اقتصادی سختی را می‌گذرانند، اما روزنامه "ملیت”، نوشت که عثمان اوجالان ۵/۲ کیلو طلا به زن جدیدش داد و هزینه ازدواجش نیز ۵۲ هزار دلار بوده است.

موارد بسیاری از تحریف جایگاه زنان در گروهک های تروریستی نظیر پ ک ک و پژاک وجود دارد که ما به چند نمونه از آنان اشاره کردیم تا مشخص کرد که چه کسی به تشویش اذهان عمومی می‌پردازد.