کد خبر: ۲۱۸۸۹۷
زمان انتشار: ۱۱:۵۵     ۰۴ ارديبهشت ۱۳۹۳
دروازه بان 21 ساله پرسپولیس گفت: «اینكه پدرم در فوتبال ما شغل ندارد برای فوتبال ما بد است نه بابام.»

به گزارش پايگاه 598 به نقل از جام نيوز، امیر عابدزاده یكی از بازیكنان جذاب پرسپولیس در لیگ گذشته بود. هر چند كه بچه عقاب با توجه به شرایط حساس پرسپولیس و موقعیت خاص مریبان این تیم نتوانست درون قفس توری سرخ‌ها بایستد ولی تشویق‌های بی‌امان او در استادیوم‌ها و انعكاس آن در صفحات سایبری آنقدر قابل توجه بود كه در آستانه 21 ساله شدن امیر با او به صحبت نشستیم.

 

احتمال حتی شنیدن خبر جدایی احتمالی بچه عقاب از پرسپولیس برای هواداران این تیم جالب نخواهد بود.

 

* وضعیت به چه صورتی است، شنیدیم كه هنوز هم تمرین می‌كنی؟

- تمرین كه بله... همیشه تمرین می‌كنم. حداقل یك روز در میان تمرین می‌كنیم.

 

* احمدرضا هم كه حتما یك پای تمرین است.

- پس چی... بابا همیشه تمرین می‌كند. با هم تمرین می‌كنیم و این خیلی مزه می‌دهد.

 

* از بچگی هم عاشق احمدرضا بودی و این را می‌شد حتی از تمرینات شما هم متوجه شد.

- جدا از آن حس پسر و پدری كه نسبت به او دارم، خیلی دوستش دارم و احمدرضا عابدزاده الگوی من است. نكته دیگر هم این است كه من و او برای تمرین به هم عادت كرده‌ایم.

 

* اما خیلی‌ها از این تمرینات فراری هستند و نمی‌توانند تمرینات عقاب را تحمل كنند.

- بابا با هر كسی تمرین نمی‌رود و البته هر كسی هم نمی‌تواند با او تمرین كند. ولی من از بچگی با او تمرین كرده‌ام و بدنم به این تمرینات عادت دارد. من با تمرینات بابا حال می‌كنم و هیچ وقت هم اذیت نشدم. تمرینات او اصولی است و بدن باید به آن عادت كند.

 

* به تو هم در جریان تمرین‌ها گیر می‌دهد؟

- نه... تمرین‌هایش را دوست دارم و اتفاقی بین ما نمی‌افتد كه او بخواهد گیر بدهد. ما همیشه با هم تمرین می‌كنیم و این تمرین‌ها خیلی به من مزه می‌دهد.

 

* قرار است كه عقاب به آمریكا برگردد؟

- قرار است كه به آمریكا برگردد و همان‌طور كه می‌دانید بابا در حال رفت و آمد به آمریكاست.

 

* این موضوع شما را اذیت نمی‌كند؟ دوست ندارید كه او در تهران و در كنار شما بماند؟

- مسلما هم ما دوست داریم كه او در تهران بماند و هم خودش چنین تمایلی دارد ولی چاره‌ای نیست و بابا برای مربیگری در آكادمی‌ها و دانشگاه‌ها به آمریكا می‌رود.

 

* این عجیب نیست كه عقاب آسیا در كشور خودش شغل ندارد؟

- این اتفاق برای بابا بد نیست، برای بقیه بد است. این كه عابدزاده در كشور خودش شغلی ندارد برای فوتبال ایران بد است و حیف است كه عابدزاده از دست برود و در ایران كار نكند.

 

* علی دایی همیشه ارتباط خوبی با عابدزاده دارد و اتفاقا هر بار از تو می‌خواهد كه سلامش را به احمدرضا برسانی.

- علی دایی لطف دارد و این بزرگی او را می‌رساند.

 

* دوست داشتی كه احمدرضا مربی پرسپولیس شود؟

- (خنده) بهتر است این سوال را از خودش بپرسید.

 

* نظر تو چیست؟

- من كه همیشه با او تمرین می‌كنم و از بچگی مربی من بوده.

 

* اگر احمدرضا سرمربی پرسپولیس شود...

- گفتم كه از خودش بپرسید ولی بعید می‌دانم كه او الان به این چیزها فكر كند.

 

* مگر با پدرت در این مورد صحبت نمی‌كنید؟ اصلا در مورد فوتبال حرف می‌زنید؟

- من و بابا كمتر در مورد فوتبال حرف می‌زنیم. بیشتر حرف‌های ما در مورد خودمان است. در مورد زندگی و خانواده‌مان.

 

* موافق هستی در مورد پرسپولیس صحبت كنیم؟

- بله، حتما!

 

* پرسپولیس را چطور ارزیابی می‌كنی؟ فكر می‌كنی تصاحب نایب قهرمانی و كسب سهمیه برای پرسپولیس كافی بود؟

- كافی بود ولی در شأن پرسپولیس نبود. مردم و هواداران از پرسپولیس قهرمانی می‌خواهند و من احساس می‌كنم كه پرسپولیس حتی این شانس را داشت تا قهرمان شود ولی به هرحال مردم و هواداران همیشه از پرسپولیس قهرمانی می‌خواهند و من امیدوارم كه تیم برای فصل بعد نتایج بهتری بگیرد و در آسیا بدرخشد. به نظر من با توجه به این‌كه پرسپولیس در این سال‌های اخیر نتایج خوبی گرفته بود كسب سهمیه ونایب قهرمانی برای پرسپولیس خوب بود.

 

* می‌گویند كه احتمال دارد تو از پرسپولیس جدا شوی؟

- من پرسپولیس را دوست دارم. پرسپولیس خانه اول و آخر من است و شك نكنید كه همیشه عاشق این تیم هستم. ولی من باید تصمیمی بگیرم كه برایم خوب باشد. البته الان من عجله‌ای ندارم و دوست دارم كه سر فرصت بهترین تصمیم را بگیرم.

 

* یعنی واقعا می‌خواهی از پرسپولیس بروی؟

- من نگفتم كه می‌خواهم بروم! گفتم می‌خواهم تصمیمی بگیرم كه برایم خوب باشد. می‌خواهم تصمیمی بگیرم كه بیشتر بازی كنم. سن و سال من در شرایطی است كه باید بازی كنم و این شرایط را دارم.

 

* اتفاقا ما هم به خاطر سن و سالت زنگ زدیم!

- (خنده) چطور؟

 

* چون می‌خواستیم تولدت را پیشاپیش تبریك بگوییم. (خنده)

- (خنده) مرسی... من متولد ششم اردیبهشت هستم و تا چند روز دیگر 21ساله می‌شوم. همه می‌گویند كه من جوان هستم و خیلی فرصت دارم ولی خودم می‌خواهم زودتر رشد كنم و تكلیفم روشن شود. همیشه گفته‌ام و باز هم می‌گویم كه من دوست ندارم در مورد كسی صحبت كنم و یا با كسی مقایسه شوم. من به امروز و الان نگاه نمی‌كنم. من دنبال آینده‌ام هستم. دنبال چند سال دیگر و از الان دلم شور آن زمان را می‌زند. باید انتخابی داشته باشم كه به صلاحم باشد، باز هم می‌گویم كه پرسپولیس خانه اول و آخر من است و هنوز هم تصمیمی نگرفته‌ام.

 

* كی تكلیفت روشن می‌شود؟

- فعلا كه در تعطیلات هستیم و با توجه به اینكه بازی‌های جام‌جهانی را پیش‌رو داریم من زمان كافی را برای انتخاب تیم دارم.

 

* هوادار‌های پرسپولیس تو را خیلی دوست دارند و همیشه تشویقت می‌كنند.

- آنها همیشه نسبت به من لطف دارند و می‌دانند كه در دل من جای دارند. این درست كه من فرصت كافی نداشتم و شرایط برای بازی كردن من فراهم نشد ولی من دنبال فرصت هستم و امیدوارم كه بتوانم با بازی‌های خوبم این محبت‌ها را جبران كنم.

 

* یعنی اگر پیشنهاد بازی كردن در لیگ یك را داشته باشی احتمال دارد كه به آنجا بروی؟

- نه... لیگ یك؟ چرا بروم لیگ یك؟ لیگ برتر هم هست.

 

* پس پیشنهاد لیگ برتری هم داری؟

- اگر بگویم دارم كه حتما می‌پرسی از كدام تیم! (خنده) پس بهتر است كه ادامه ندهیم! همین را بگویم كه پیشنهاد دارم و ان‌شاءا... به وقتش در مورد آن صحبت می‌كنم. فعلا زود است.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها