حمیدرضا عرب : استقلال با رقمی در حدود 22 میلیارد تومان هزینه - به علاوه بازیکنان خارجی که دریافتی آنها منتشرنشده – در پایان فصل سیزدهم حتی موفق به کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا هم نشد. این ناکامی نگاهها را متوجه امیر قلعهنویی میکند، مردی که همواره مدعی بود تیمش دچار کمبود بازیکنان ممتاز است و در نیمفصل بارها و بارها در مصاحبههایش بابت نداشتن بازیکن گله کرد.
به گزارش رجانیوز، قلعهنویی که مدعی بود استقلال پولی برای جذب بازیکن یا همان ستارهها ندارد حالا با انتشار رقمهای قرارداد بازیکنان استقلال درفصل جاری چه پاسخی میتواند برای هواداران تیمش داشته باشد؟ آیا استقلال که گرانترین بازیکن لیگ یعنی تیموریان را در اختیار داشت و از وجود بهترین دروازهبان سالهای اخیر فوتبال ایران، خسرو حیدری که بیگمان یکی از بهترین هافبک راستهای سالهای اخیر فوتبال ایران بود و بازیکنانی مانند بیکزاده، صادقی، ساموئل - که این یکی هم بهترین خارجی سالهای اخیرفوتبال ایران بوده – عمرانزاده و حتی برهانی و قاضی بهره می برد، باید در چنین جایگاهی قرار میگرفت؟
شاید امیر قلعهنویی ضعف در یارگیری را دلیل سقوط تیمش بداند اما نگاهی به دریافتیهای بازیکنان جدیدی که او در فصل سیزدهم به خدمت گرفت نشان میدهد مدیریت باشگاه استقلال برای برآورده ساختن نیازهای قلعهنویی هزینههای لازم را انجام داده و دریافتی بازیکنان جدید به علاوه ایمان مبعلی که برای لیگ قهرمانان آسیا به خدمت گرفته شد کم از بازیکنانی نبوده که قلعهنویی حسرت رفتن آنها به دیگر تیمها را میخورد.
بیشک قلعهنویی مسبب اصلی ورود چنین بازیکنانی به استقلال است و هرگز نمیتوان باور کرد که مدیریت باشگاه استقلال بدون هماهنگی یا خواست قلعهنویی با بازیکنان جدیدی که در فصل جاری به استقلال آمدند وارد مذاکره شده باشد. حتی اگر بازیکنان جدید را فاکتور بگیریم بازیکنانی که از فصل قبل با استقلال به این فصل آمدند نیز هر یک جزو بهترینهای لیگ هستند و استقلال که ترکیب اصلیاش را با این بازیکنان میچید باید نتایج بهتری در لیگ به دست میآورد.
در پایان لیگ سیزدهم آنچه از عملکرد قلعهنویی باقی ماند با این هزینه 22 میلیارد تومانی ناکامی در لیگ برتر و لیگ قهرمانان آسیا، حذف از جام حذفی و در نهایت ناتوانی در کسب سهمیه بود.
***
حوالی ظهر دیروز وزارت ورزش و جوانان که پیشتر وعده انتشار لیست قراردادهای بازیکنان استقلال را هم داده بود اقدام به افشای رقمهای دریافتی بازیکنان، اعضای کادر فنی و مسوولان باشگاه استقلال کرد. در میان دریافتیهای منتشره دستمزدی که این باشگاه به تیموریان داده است بسیار چشمگیرتر از دیگران جلوه میکند.
پرداختی به تیموریان ثابت میکند که امیر قلعهنویی در طول فصل سیزدهم از داشتن گرانترین بازیکن فوتبال ایران نیز سود میبرده و در عین حال بازیکنان گرانی همچون حیدری، رحمتی، نکونام - که البته این یکی راخودش نخواست و نیمفصل رفت – بیکزاده، قاضی و حتی عمرانزاده درخدمت داشت. استقلال اما در فصل سیزدهم نتیجه مناسبی نگرفت و با وجود جذب بازیکنان ممتاز جایگاه نازلی را به دست آورد. بیشک امیر قلعهنویی مصدومیتها و محرومیتها را دلیل این ناکامی میداند اما او باید به این مهم توجه داشته باشد علاوه برآنکه خریدهای خوبی نداشت و سرمایههای مالی استقلال را با انتخابهایش دور ریخت، درفصل یازدهم نیز که مظلومی روی نیمکت استقلال مینشست همین شرایط وجود داشت و بازیکنانی مانند آندو، جباری، حیدری و زندی هفتهها به دلیل مصدومیت نتوانستند برای استقلال بازی کنند اما در نهایت آن تیم موفق شد هم قهرمان جام حذفی شود و هم در لیگ جایگاه مناسبی را به دست آورد.
انتقاد از عملکرد استقلال البته بدان معنا نیست که چرا رقمی حدود 22 میلیارد تومان هزینه شده است. صرف این مبالغ برای تیمهایی با این ارزش و جایگاه در میان مردم چندان هم زیاد نیست اما وقتی تیمی با این رقم هزینه که در میان تیمهای مدعی یکی از بیشترین ارقام است، نمیتواند سهمیه را هم به دست آورد، دایره وسیعی از انتقادها متوجه امیر قلعهنویی میشود و البته مدیریت باشگاه را هم در برمیگیرد که چرا مقابل خریدهای اشتباه قلعهنویی ایستادگی نکرد و مانع از جذب بازیکنان تمام شده و فاقد ارزش فنی نشد.
اگرچه معتقدیم که فتحا...زاده همان راهی را پیمود که مربی تیمش میخواست اما وقتی میبینیم بازیکنان ناکارآمد و تمام شده یکی پس از دیگری سر از استقلال درآوردند به این نتیجه میرسیم که مدیریت باشگاه استقلال نباید عرصه را برای امیر قلعهنویی بازمیگذاشت تا سرمایهها بیهوده از بین برود.