معضل اصلی این روزهای
فوتبال ايران، تیمهای سپاهان و استقلال هستند که به خاطر بازیهای
حساسشان در لیگ قهرمانان آسیا، بازیکنانشان را در اختیار تیم ملی قرار
ندادند که فارغ از نام و رنگ، مطمئنا هر تیم دیگری بود نیز همین کار را
میکرد. سپس کیروش اعلام کرد بازیکنان سپاهان به اردو نیایند و فقط
استقلالیها به این اردو اضافه شوند.
اینجا دو نکته وجود دارد. اگر کیروش متوجه شرایط حساس سپاهان شده باشد،
باید از او تشکر کرد که برای اردوی اتریش بازیکنان این تیم را دعوت خواهد
کرد و اجازه ميدهد کرانچار از بازیکنانش برای بازی حساس مقابل الهلال
استفاده کند. اما اگر او میخواهد بین بازیکنان این دو تیم تبعیض قائل شود
آنجاست که همه مردم در قبال 6 بازیکن سپاهان مسئول میشوند. چرا باید فرق
باشد بین بازیکنان تیمی که از قدرت رسانهای برخوردار است با تیمی که به
نسبت کمتری این قدرت را دارد؟ چرا کیروش قانون را مینویسد؟ که بازیکنان
سپاهان چون جایگزین دارند کنار بمانند ولی آندو تیموریان يا جواد نكونام
چون جایگزینی در تیم ملی ندارد میتواند دیرتر به تمرین تیم ملی اضافه شود؟
اینجا دیگر صحبت یک بازیکن و یک تیم و یک شهر نیست. صحبت از تیم ملی است
که برای همه مردم است. کیروش به هیچ عنوان نباید و نباید به خود اجازه دهد
با بازیکنانی که با تیم باشگاهیشان قرارداد دارند و تابع مدیران آن
هستند، چنین برخوردی کند. به قول معروف:«همه با هم برابرند، اما برخي
برابرترند!»