نقدی بر طرح نظارت بر نمایندگان مجلس

آخرالامر این طرح پس از پنج روز نشست نمایندگان و بحث و بررسی­های مختلف و فراوان و البته طرح نظراتی مخالف با اصل طرح، نمایندگان این طرح را در 12 ماده تصویب و به شورای نگهبان ارائه دادند.

در نگاهی گذرا بر برخورد نمایندگان با این طرح می­­توان نکاتی را به عنوان نقد بر این طرح وارد نمود.

اولین نقد به حضرات نمایندگان وارد است که این مطالبه استراتژیک و مهم حضرت آقا چرا پس از گذشت این مدت طولانی (15ماه) آن هم پس از موج وسیع انتقادات رسانه­ ها، در دستور کار مجلس قراربگیرد و در صحن مجلس به تصویب برسد؟!

آیا این طرح مهمتر و حیاتی­تر از تعطیلی 5شنبه­ها یا تعطیلی عید فطر نبود؟! آیا نمی­شد این امور حیاتی!! را به خود دولت واگذار می­کردید و به سراغ امور مهمتر مثل طرح نظارت می­رفتید؟! البته پرواضح است که پرداختن به این قبیل موضوعات از باب رسیدگی به امور ملت نبوده بلکه دخالت در امور جزئی دولت یا نوعی تسویه حساب با دولتمردان بوده­است!!

...................................

نکته دیگر اینکه چرا مجلسی­ها که حدود 270 نفر هستند چرا در ابتدا 150 نفر از آنها لایحه فوریت طرح نظارت و در آخر 79 نفر به آن رأی دادند که در نهایت تصمیم به رسیدگی عادی و بدون فوریت این طرح مهم گرفته شود؟؟

نتیجه­ای که بنده از این برخورد نمایندگان می­گیرم، بی تفاوتی و بعضا سنگ­اندازی در مسیر به فرجام رسیدن این طرح که به عنوان مطالبه رهبری است و به عبارت صریح­تر و بدون تعارف، حرکتی ناشی از عدم اعتقاد به ولایت فقیه و لزوم تبعیت از آن است.

اگر در بین نمایندگان محترم ارادت، اعتقاد و ایمان به تبعیت محض و بی چون و چرا از فرامین ولی فقیه وجود داشت، این وضعیت رأی دهندگان به طرح در جلسه تصویب آن از نظر تعداد نفرات و همینطور استقبال از آن نبود!

البته اهل مجلس (از جمله رئیس محترم مجلس) تأخیر در این طرح را ناشی از بحث و بررسی و به قول معروف چکش­کاری طرح در کمیسیون­ ها و شوراهای مجلس عنوان نمودند که البته این مدعا به نظر با نحوه برخورد نمایندگان نسبت به فوریت تصویب طرح سازگاری ندارد.

.....................................

اما مفاد طرح؛ مفاد این طرح به نظر مناسب می­آید. اما نسبت به چند نکته در مفاد طرح غفلت صورت گرفته که می­توان آن را ضعف طرح قلمداد نمود.

مطلب اول اینکه به بحث سفرهای غیر ضروری به عنوان یک موضوع مجزا اشاره نشده­است. اهتمام بنده به این موضوع ناشی از تاکید حضرت آقا به آن است که موکدا نمایندگان را از آن برحذر داشته اند و مناسب بود برای جلوگیری از آن بند یا ماده مجزایی در نظر گرفته می­شد.

دیگراینکه در بند "ب" ماده 2 اشاره به شئون با تعبیر شئون نمایندگی شده و محدوده آن را به عرف حواله داده­است. این مسئله خود موجب شروع تفسیر به رأی­ها و ایجاد ادعاها و اختلافات می­شود که بهتر بود در آن کلمه اسلامی نیز در نظر گرفته می­شد.

مطلب دیگر در خصوص تبصره ماده 10 این طرح است که بیانگر این مسئله است که این طرج هنوز ناقص و نیاز به تعیین محدوده­های اجرایی دارد. پس از این همه کش و قوس و ادعای بررسی و غور در مفاد طرح، وجود خلأ اجرایی در آن قابل توجیه نیست.

مسلما این طرح نهایی نیست و در شورای نگهبان به نقاط ضعف آن به صورت تخصصی رسیدگی خواهدشد و امیدواریم با اجرایی شدن آن بزودی زود یکی از مطالبات حضرت آقا محقق و اجرایی شود.