چرا با استقرار «تک‌تیرانداز» و دوشکا در دانشگاه فضا را امنیتی کردید

دانشجویان هنگامی که با درب های بسته مسجد دانشگاه که به دلیل مجاورت با سالن سخنرانی رئیس جمهور تعطیل شده بود، روبرو شدند شروع به اعتراض کرده و نماز خود را مقابل مسجد و در کنار خیابان اقامه کردند.

پس از اقامه نماز دانشجویان تجمعی اعتراضی را به دلیل فضای امنیتی بوجود آمده در دانشگاه در همان مکان برگزار کردند.
 

این دانشجویان با سر دادن شعار «دانشگاه را امنیتی نکنید» به فضای امنیتی که از صبح روز سخنرانی با حضور نیروی ویژه نظامی و سلاح های مختلف در محیط دانشگاه حاکم بود، اعتراض خود را به گوش مسئولین رساندند.

در پایان این تجمع، بیانیه ای قرائت شد که متن آن به شرح زیر است:

• مقدّرات دانشگاه را تعطیل کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• خودروهای نظامی حامل دوشکا را از مرزها و نقاط خطرخیز به دانشگاه آوردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• تک‌تیرانداز حرفه‌ای که سالیان سال چشمانش به دیدن اشرار و تروریست‌ها عادت کرده بود، حال باید دانشجوی جزوه به دست و نگران امتحان میان ترم فردا را مراقبت کند و فقط مانده شهید گمنام آرمیده در خاک دانشگاه را نشانه رود؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• دانشگاه را خط کشی کرده‌اند؛ دانشجو از آن طرف و مدعوین از این طرف؛ اگر هم دانشجویی بخواهد از فنس های بی شمار و نرده ها و داربست های چیده شده، عبور کند کارش با سکیوریتی تیم است؛ دانشجو را با لباس مشکی ها روبه‌رو کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• حضور نمایندگان دانشجوها و تشکل‌های دانشجویی را کأن‌لم‌یکن نمودند و اجازه نفس کشیدن در دیدار با رئیس جمهورشان را ندادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• با فنس‌ها و موانع امنیتی، خوابگاه و سلف و کتابخانه را به خلسه‌ای ترسناک فرو بردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• تدبیر را به تک‌تیر، امید را به حدید و اعتدال را به اختناق تبدیل کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• هر شیء جان‌دار و بی‌جان را در اطراف برگزاری مراسم اسکن uv  کرده و ورود سگ های تجسس را به دانشگاه جایز نمودند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• دانشجو را عنصر مخرب و غیر قابل تحمل پنداشتند و دانشجویی را بدون این که مجیزگوی خودشان باشد به مراسم راه ندادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• گروهی از اجیرشدگان خود را تحت عنوان دانشجوی حامی در برابر تالار فردوسی دانشگاه گماشتند تا شعار حمایت و مچکریم بدهد؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• نرده در برابر نرده و قفس در برابر فنس قرار دادند و دانشگاهی که به اندازه کافی نرده دارد را در یک قفس دیگر قرار دادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• تیم امنیتی رئیس جمهور «حقوقدان»، از رفتارهای گازانبری و فوق امنیتی در دانشگاه استفاده کردند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• فعالان تشکلی را به مراسم راه ندادند و شأن دانشجویان را به یک نماینده در میان 1000 نفر تقلیل دادند؛ غافل از آن که مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست

• به دیدگاه امام راحل(ره) در مورد دانشگاه توجه نکردند؛ چرا که ایشان فرمودند: «مقدّرات این مملکت، دست این دانشگاهی‏هاست»

و حال آن چه از توان ما دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان بر می آید پس از آن که آب دهان‌های خود را از فرط تعجب و حیرت از این فضای نامانوس و غیرضروری به شدت امنیتی فرو بردیم این است که به شدت و از سر دلسوزی اعتراض خود را نسبت به این جولان‌های امنیتی نالازم اعلام می‌کنیم. امیدواریم که این تشریفات ویژه برای ورود و خروج و حضور مسئولان دولت، به سفره‌های شام و نهارشان کشیده نشود.

ما باورمان نمی‌شد برای آمدن رئیس جمهورمان که تصریح کرده بود دولتش برای دانشگاه محیط امن را می‌پسندد، این گونه دانشگاه را امنیتی و شلوغ کنند.

اصلا نمی توانیم به خود بقبولانیم که از دانشگاهی که میزبان این مراسم بود، حتی به اندازه انگشتان دو دست از نمایندگان دانشجویان دعوت نشود و عده‌ای هم که دعوت شدند سریعا از حضورشان ممانعت شود.

ما که خود می‌دانیم در این طوفان به‌پاکردن‌های نیروهای امنیتی و دولتی گم می‌شویم و حرف مان به جایی نمی‌رسد؛ اما خواهش می‌کنیم از دست اندرکاران، این‌چنین وجهه خود و دولت را با این جوسازی‌ها مخدوش‌نکنند و بیش‌ از ‌این دید دانشجویان‌ را نسبت ‌به امنیتی‌بودن این دولت تقویت نکنند.

جمعی از دانشجویان دانشگاه سیستان و بلوچستان