آقای صالحی!کسی که در آغوش شماست...

مطمئنا دیدار صالحی با خالد بن احمد آل خلیفه همتای بحرینی وی، در چهارچوب برنامه های دیپلماتیک تنظیم شده بود ولی نکته دردآور آنجاست که صالحی در این دیدار هیچ اشاره ای به جنایات آل خلیفه در بحرین نمی کند و فقط دو طرف را به خویشتنداری و مذاکره دعوت می کند.

صالحی در حالي با همتای بحرينی خود ديدار و رژيم متبوع وی را به مذاکره با مردم دعوت می کند که دو گروه "14 فوريه" و "جنبش آزادگان" به عنوان گروه های مرجع در قيام مردم بحرين، از اساس با هر نوع مذاکره با رژيم نامشروع آل خليفه مخالفند و تنها بر برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه تأکيد می کنند.

باید از صالحی پرسید که آیا جا نداشت به عنوان نماینده جمهوری اسلامی ایران که بزرگ ترین حامی معنوی مردم به پاخواسته مسلمان محسوب می شود، حداقل کلامی در نفی جنایات آل خلیفه بیان شود؟ ولی متاسفانه انگار اینگونه تحرکات انقلابی در دستگاه دیپلماسی جای خود را با تعارفات سیاسی عوض کرده است.

این جا باید دید که چرا در این دیدار کلامی از مردم بحرین و حق آنان به میان نمی آید. رییس دستگاه دیپلماسی باید پاسخ دهد که چرا و با چه تفکری به این دیدار رفته و چرا درصدد دفاع از مردم بحرین بر نیامده اند؟

این دیدار نکات عجیب دیگری هم دارد. با این وجود که وزیر امور خارجه کشورمان هیچ واکنشی به قتل کودکان و مردم بی گناه در کشور بحرین نشان نمی دهد ولی وزیر امور خارجه بحرین با جسارت تمام تلویحا ادعای دخالت در امور داخلی خود از سوی دیگر کشورها ( بخوانید ایران) را مطرح و از ایران می خواهد در امور داخلی این کشور دخالت نکند.

نکته بعدی آنکه در عکس منتشرشده از این دیدار، صالحی با همتای بحرینی خود به نحوی خوش و بش کرده که تنها برای کشورهای دوست و هم پیمان به کار می رود در حالي که مي توانست به يک مصافحه رسمي اکتفا کند.

خبرگزاری رسمی بحرین نيز با شادی این خبر و عکس را منتشر و مطمئناً در ادامه از این دیدار بهره برداری سیاسی خود را در داخل بحرین خواهد کرد.

بي شک انتشار اخبار این دیدار برروی افکار عمومی مسلمانان بحرینی تأثیر شدیدی بگذارد و آنها را نسبت به همسویی جمهوری اسلامی با آرمان مسلمانان به پاخاسته دچار تردید کند.

در انتها باید اشاره کرد که رژیم آل خلیفه از ابتدای قیام مردم این کشور همواره به دخالت های ایران در امور داخلی بحرین تأکید داشت و بارها این اتهام واهی را مطرح کرد ولی دریغ جوابی قاطع از سوی مسؤولان امر!