انتشار خبر آزادی 4 مرزبان ایرانی بعد دو
ماه از ربایش آنها و شهادت نفر پنجم، اگرچه باعث خوشحالی افکار عمومی در
داخل کشور شد اما برخی حواشی و اخبار نگران کننده در این باره منجر به
نگرانی هایی شده که در صورت عدم توجه به آنها، در آینده می تواند خطرناک
باشد.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از رجانیوز، یکی از محورهای
نگران کننده در این باره، نقش مبهم و مشکوکی است که مولوی عبدالحمید در این
ماجرا از خود نشان داد و سرانجام گروهک تروریستی جیش العدل نیز در بیانیه
ای که به مناسبت آزادی 4 سرباز ایرانی منتشر کرد، با اشاره به این موضوع و
با لحنی تهدید آمیز اعلام کرد:
«اين
تصميم خالصانه در پاسخ به مطالبه علماي اهل سنت و در راستاي نشان دادن حسن
نيت و انسان دوستي اتخاذ شد تا ايران هم در راستاي آزادي زندانيان اهل سنت
گام بردارد و در غير اينصورت بر مشكلات و مسائل منطقه افزوده خواهد شد و
اين آخرين اقدام در نوعش نخواهد بود.»
این در حالی است که همزمان مولوی
عبدالحمید نیز طی گفتگویی از اعلام آمادگی گروهک تروریستی جیش العدل برای
مذاکره و گفتگو با دولت جمهوری اسلامی خبر داد.
مساله آنجایی نگران کننده تر می شود که
بعد از تمامی این حوادث تلخ، نه تنها گروهک تروریستی جیش العدل نسبت به
اقدامات وحشیانه خود ابراز ندامت نکرده است بلکه با منت گذاری و تلقی این
مساله که آزاد سازی سربازان ایرانی یک «امتیاز» به ایران بوده است، خود را
در نقش یک جریان سیاسی قائل به گفتگو و مذاکره جا زده و مولوی عبدالحمید
نیز با واسطه گری در این باره، خواسته یا ناخواسته تلاش می کند این جریان
را تطهیر کرده و آنها را اهل منطق و گفتگو نشان دهد.
از سوی دیگر، واسطه گری مولوی
عبدالحمید و ارسال نماینده برای رایزنی جهت آزادی گروگان ها از سوی این
گروهک تروریستی، نه تنها رسمیت دادن به جیش العدل محسوب می شود بلکه مشخص
نیست اساسا وی به چه علت و از چه طریقی با اعضای این گروهک خطرناک تروریستی
رابطه دارد؟
سوال دیگر نیز که این روزها به شدت درباره مولوی عبدالحمید مطرح شده، این است که اگر
وی بالاخره توانست با رایزنی با گروهک تروریستی جیش العدل، 4 نفر از
سربازان ایرانی را آزاد کند چرا زودتر از این پتانسیل و اثرگذاری خویش بر
نیروهای تروریستی و تکفیری استفاده نکرد تا جمشید دانایی فرد جانش را در
راه اقدامات وحشیانه تروریست ها از دست ندهد؟
این مساله آنقدر در افکار عمومی مطرح شده است که حتی روزنامه جمهوری اسلامی به مدیر مسئولی مسیح مهاجری از حامیان اصلی هاشمی و دولت روحانی نیز به آن واکنش تندی نشان داد و با اشاره به این موضوع نوشت:
«مولوي
عبدالحميد چرا در همان روزهاي اول بعد از ربوده شدن مرزبانان براي نجات
آنها اقدام نكرد؟ ... با توجه به واقعيتهاي ياد شده اين انتظار وجود دارد
كه شخص امام جمعه زاهدان با نفوذي كه در اشرار دارند براي ريشه كن كردن
شرارتها و پاك كردن لكه ننگ تروريسم از دامن استان بزرگ و مؤمن پرور
سيستان و بلوچستان تلاش نمايند.
آنها
قطعاً ميدانند كه نظام جمهوري اسلامي هرگز در برابر باجخواهي اربابان
بزرگ اشرار يعني سران استكبار جهاني تسليم نشده و نخواهد شد چه رسد به دست
نشاندگان حقير آنها كه اصولاً به حساب نميآيند ... از شخص مولوي عبدالحميد
اين انتظار وجود دارد كه با تلاش مستمر خود، استان سيستان و بلوچستان را
از وجود اشرار و تروريستها پاك كند تا اين تهمت ناروا متوجه وي نباشد كه
در موارد بحراني با استفاده از نفوذ خود بر اشرار، تلاش ميكند توجه
دولتمردان جمهوري اسلامي را براي گرفتن امتيازاتي به نفع خود جلب نمايد.
امام جمعه زاهدان، هنگامي حسن نيت كامل خود را ميتواند به اثبات برساند كه
تمام توان خود را در جهت ريشهكن ساختن اشرار از استان سرفراز سيستان و
بلوچستان بكار گيرد و كاري كند كه اين استان از لوث وجود آنان پاك شود.»
همچنین سایت انتخاب از دیگر رسانه های حامی دولت نیز در این باره ضمن انتقاد شدید از عملکرد مولوی عبدالحمید نوشت:
«عبدالحمید
اشاره نکرد که جرم و اتهام زندانیان نزدیک به این گروهک تروریستی چه بوده
است! این درحالیست که زندانیان مرتبط با تروریست ها، به دلیل قاچاق و
ترانزیت مواد مخدر و جنایت و ترور، در زندان هستند ... آیا می دانید معنای
مذاکره با یک گروهک تروریست چیست؟ اگر فرضاً دولت چنین خبطی کند و با این
اراذل تروریست، بنشیند لابد باید از فردا منتظر بود تا گروه های مختلف
تروریستی، دست به اعمال جنایتباری زده و سپس از مذاکره دم بزنند؟»