ایراندوست: نمی‌توانم ضعیف شدن ملوان را ببینم

سرمربی سابق تیم ملی و بازیکن تیم فوتبال بانوان ملوان بندرانزلی گفت: پیش از این هم گفته بودم که دوست ندارم ضعیف شدن و باخت ملوان را ببینم چون ملوان تمام زندگی من است و این موضوع یکی از دلایلی است که باعث شد از فوتبال خداحافظی کنم.

مریم ایراندوست در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایسنا درباره‌ی دلایل خداحافظی‌اش از فوتبال اظهار کرد: همیشه دلم می‌خواست که در اوج از فوتبال خداحافظی کنم و زمانی که تیم ملوان توانست به فینال جام حذفی برسد این بهترین زمان برای خداحافظی از فوتبال برایم بود. شاید حتی برای مهدوی‌کیا هم چنین بازی درنظر گرفته نشد تا از فوتبال خداحافظی کند اما خوشبختانه توانستم در فینال جام حذفی که 3 هزار تماشاگر داشت با برد از فوتبال خداحافظی کردم.

وی در پاسخ به این که آیا دیگر در فوتبال هم مربیگری نخواهد کرد گفت: مربیگری موضوع دیگری است اما در حال حاضر آنقدر خسته هستم که به این موضوع فکر نمی‌کنم.

وی گفت: یکی از دلایلی که باعث شد از فوتبال خداحافظی کنم این بود که باشگاه ملوان به بخش خصوصی واگذار شد و همه از وجود آقای محجوب خوشحال بودند و به آینده دلگرم شده بودند اما حالا صحبت از رفتن اوست. من هم احساس می‌کنم اگر تغییری در باشگاه ملوان صورت گیرد شرایط به سال‌های قبل باز می‌گردد و در صورتی که بخش خصوصی نباشد مانند سایر تیم‌ها به فوتبال بانوان آنقدر بها داده نخواهد شد.

ایران دوست افزود: پیش از این هم گفته بودم که دوست ندارم ضعیف شدن و باخت ملوان را ببینم چون ملوان تمام زندگی من است و این موضوع یکی از دلایلی است که باعث شد از فوتبال خداحافظی کنم.

وی گفت: می‌خواهم به ادامه تحصیلاتم بپردازم و هر وقت فضایی خوبی در فوتبال فراهم باشد آن زمان ممکن است به عنوان مربی در این رشته‌ی ورزشی ادامه دهم و گرنه دیگر توانی را در خود نمی‌بینم که بخواهم در فوتبال باشم.

ایراندوست در ادامه درباره‌ی قهرمانی تیمش در لیگ حذفی گفت:‌ در یک هفته‌ی اخیر ملوانی‌ها عزم خود را جزم کرده بودند تا قهرمانی جام حذفی را به دست آورند و در روز مسابقه هم شرایط بسیار خوب بود و با حساسیت‌هایی که این فینال داشت خوشبختانه توانستیم مقابل تماشاگران و مسئولان شهر خود پیروز باشیم و دومین جام را در این فصل به خانه ببریم.

سرمربی سابق تیم ملی درباره‌ی بهترین خاطره ورزشی خود گفت: پیش از فینال جام حذفی قهرمانی تیم ملوان در مسابقات کشوری که سال 85 برگزار شد و ما توانستیم به لیگ برتر برسیم بهترین خاطره‌ی ورزشی‌ام بود و همچنین وقتی روز گذشته دیدم مسئولان شهرم تا چه اندازه به فوتبال بانوان بها می‌دهند و ما هم توانستیم جام حذفی را ازآن خود کنیم بهترین خاطره‌ی ورزشی‌ام رقم خورد.

ایراندوست درباره‌ی بدترین خاطره‌ی ورزشی‌اش هم گفت: ما برای مسابقات مقدماتی المپیک لندن حدود 7 – 8 ماه در اردو بودیم و حتی آن زمان قرارداد هم نداشتیم و یک هفته مانده به اعزام قرارداد داشتیم. وقتی به این رقابت‌ها اعزام شدیم در مرحله اول به عنوان تیم نخست صعود کردیم اما پس از آن به خاطر حجاب نگذاشتند مسابقات خود را ادامه دهیم که این برای تمام فوتبالیست‌های زن بدترین خاطره ورزشی محسوب می‌شود.

وی درباره‌ی برنامه‌اش برای سال 93 هم گفت: می‌خواهم سال آینده فقط استراحت کنم و با آرامش در کنار خانواده‌ام باشم. سال 92 برای ما سالی پر از فراز و نشیب بود. ملوان لیگ را به خوبی شروع کرد اما در نیم فصل دوم به دلیل آسیب دیدگی که بازیکنان داشتند 5 مساوی را به دست آوردیم که این موضوع برای من قابل قبول نبود.

ایراندوست گفت: ملوان عشق و تمام خانواده‌ی من است و هیچ گاه نتوانستم این موضوع را بپذیرم که این تیم در روند مسابقاتش شکست بخورد. خدا را شکر می‌کنم که با همفکری و همدلی توانستیم دو جام را در سال 92 به دست آوریم و فکر می‌کنم هیچ باشگاهی در بخش بانوان نتوانسته چنین افتخاری را به دست آورد.

وی در پاسخ به این که سال 92 در تیم ملی برای او چگونه گذشت گفت: سعی می‌کنم در این باره سکوت کنم.