اتفاق عجیبی که در جام ملت های والیبال آسیا روی داد، تعجب بسیاری را موجب شد. بازیکنان تیم ملی ایران پس از دیدار برابر افغانستان با داور زن این رقابت دست دادند. اگرچه این موجب تاسف بسیاری شد؛ اما هنگامی موضوع تاسف برانگیزتر می شود که بدانیم این ماجرا در تهران روی داده است.
به گزارش 598 به نقل از مشرق، در این چند روز که از این ماجرای تاسف برانگیز می گذرد، واکنش خاصی صورت نگرعته مگر صدور بیانیه ای از سوی فدراسیون. "با توجه به میزبانی شایسته جمهوری اسلامی ایران در مسابقات آسیایی و جایگاه قهرمانان والیبال، با حفظ و رعایت شعائر دینی و اتخاذ موضع وحدت آفرین، به قهرمانی ایران عزیز اسلامی و نواختن سرود ملی می اندیشیم. بدیهی است فدراسیون والیبال با افرادی که با سهل انگاری خویش موجبات نگرانی را فراهم نموده اند برخورد خواهد کرد."
وقتی این جملات را مرور می کنیم، با دو نکته مواجه می شویم که قابل تامل و تاسف برانگیز است.
اول اینکه در این بیانیه هیچ جای عذرخواهی وجود ندارد. نباید از یاد برد که در مواردی این چنین، صرفا شاهد تضییع حق اشخاص نیستیم چرا که به ارزش ها بی احترامی و بی توجهی شده است. در این مورد که چنین خبطی صورت گرفته، شایسته نیست فدراسیون به طور رسمی عذرخواهی کند؟ آیا این نوع بیانیه نشانی از بی توجهی به احساسات عمومی و ارزش ها نیست؟ نمی توان چنین مطالبی را توجیهی دم دستی و رفع مسئولیتی دانست؟ و ...
دوم اینکه در این اتفاق، چه کسی مسئول است؟ چرا فدراسیون از این برخورد خود نمی گوید و عاملان این تخلف را معرفی نمی کند؟ مگر غیر از این است که رفتار بازیکنان متاثر از آموزه های آنان از سوی مسئولان است؟ آنها از بالاترین مقامات یاد می گیرند که چگونه رفتار کنند. مسئولان فرهنگی فدراسیون والیبال کجا هستند و چه می کنند؟ سکوت رئیس فدراسیون در این برهه را بر چه مبنایی می توان تحلیل کرد؟ و ...
سکوت فدراسیون والیبال در پی این اتفاق واقعیت های پنهان در ورزش است و افسوس که این مزرعه را آب گرفته و دهقان مصیبت زده را خواب گرفته!
به گزارش 598 به نقل از مشرق، در این چند روز که از این ماجرای تاسف برانگیز می گذرد، واکنش خاصی صورت نگرعته مگر صدور بیانیه ای از سوی فدراسیون. "با توجه به میزبانی شایسته جمهوری اسلامی ایران در مسابقات آسیایی و جایگاه قهرمانان والیبال، با حفظ و رعایت شعائر دینی و اتخاذ موضع وحدت آفرین، به قهرمانی ایران عزیز اسلامی و نواختن سرود ملی می اندیشیم. بدیهی است فدراسیون والیبال با افرادی که با سهل انگاری خویش موجبات نگرانی را فراهم نموده اند برخورد خواهد کرد."
وقتی این جملات را مرور می کنیم، با دو نکته مواجه می شویم که قابل تامل و تاسف برانگیز است.
اول اینکه در این بیانیه هیچ جای عذرخواهی وجود ندارد. نباید از یاد برد که در مواردی این چنین، صرفا شاهد تضییع حق اشخاص نیستیم چرا که به ارزش ها بی احترامی و بی توجهی شده است. در این مورد که چنین خبطی صورت گرفته، شایسته نیست فدراسیون به طور رسمی عذرخواهی کند؟ آیا این نوع بیانیه نشانی از بی توجهی به احساسات عمومی و ارزش ها نیست؟ نمی توان چنین مطالبی را توجیهی دم دستی و رفع مسئولیتی دانست؟ و ...
دوم اینکه در این اتفاق، چه کسی مسئول است؟ چرا فدراسیون از این برخورد خود نمی گوید و عاملان این تخلف را معرفی نمی کند؟ مگر غیر از این است که رفتار بازیکنان متاثر از آموزه های آنان از سوی مسئولان است؟ آنها از بالاترین مقامات یاد می گیرند که چگونه رفتار کنند. مسئولان فرهنگی فدراسیون والیبال کجا هستند و چه می کنند؟ سکوت رئیس فدراسیون در این برهه را بر چه مبنایی می توان تحلیل کرد؟ و ...
سکوت فدراسیون والیبال در پی این اتفاق واقعیت های پنهان در ورزش است و افسوس که این مزرعه را آب گرفته و دهقان مصیبت زده را خواب گرفته!
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
