کد خبر: ۲۱۱۲۷۸
زمان انتشار: ۱۱:۰۳     ۲۲ اسفند ۱۳۹۲
جابربن عبدالله انصاری گفت: روزی نبی‌اکرم(ص) وارد منزل حضرت فاطمه(س) شد، دخترش را دید در حالی که لباسی از پشم شتر بر تن داشت و با یک دست گندم‌ها را آسیاب و آرد می‌کند و با دست دیگر فرزندش را در آغوش گرفته شیر می‌دهد. با دیدن این صحنه اشک در چشم‌های مبارک رسول خدا(ص) حلقه زد و گریست و فرمود: دخترم! تلخی‌ها و مشکلات دنیا را به یاد شیرینی آخرت و سعادت بهشت جاوید بر خود گوارا ساز. حضرت فاطمه(س) در جواب پدر فرمود: ای رسول خدا(ص) خدا را در برابر بخشش‌ها و نعمت‌های بی‌کرانه‌اش، حمد و شکر و سپاس می‌گویم.
آن‌گاه این آیه شریفه از جانب خداوند نازل شد «ولسوف یعطیک ربک فترضی» (ضحی-5)
و رسول خدا(ص) فرمود: خداوند به زودی در سرای آخرت آن‌چنان (پاداشی) به تو عطا می‌کند که راضی و خشنود گردی.(1)
___________________
1- بحارالانوار، ج43، ص85
نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۲
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها