ظاهراً باید به برخی الفبای استقلال را آموخت. این را اتفاقات عجیب در نقض حاکمیت ملی کشورمان می‌گوید. «تصمیم ما تعامل با اروپا است». این را حسن روحانی به کاترین اشتون گفت و تاکید کرد سفر مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپا را به منزله یک پیام سیاسی تلقی خواهد کرد.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از وطن امروز، ظاهراً باید به برخی الفبای استقلال را آموخت. این را اتفاقات عجیب در نقض
حاکمیت ملی کشورمان می‌گوید. «تصمیم ما تعامل با اروپا است». این را حسن
روحانی به کاترین اشتون گفت و تاکید کرد سفر مسؤول سیاست خارجی اتحادیه
اروپا را به منزله یک پیام سیاسی تلقی خواهد کرد. روحانی ظهر روز یکشنبه ۱۸
اسفند درحالی از سفر کاترین اشتون به ایران استقبال کرد که شب قبل از آن
اشتون برنامه‌ای خاص در سفارت اتریش داشت.
این زن انگلیسی در سفارت اتریش با یکی از مجرمان امنیتی ایران دیدار کرد. این مجرم امنیتی کسی نبود جز نرگس محمدی؛ همان زنی که اشتون چند سال قبل هنگام بازداشت او با انتشار بیانیه‌ای تمام‌قد از او حمایت کرد تا نشان بدهد این مجرم امنیتی تا چه اندازه برای اتحادیه اروپا مهم است. نرگس محمدی در واقع جایگزین شیرین عبادی در ایران بوده است. شیرین عبادی که با دریافت جایزه نوبل وظیفه برجسته‌سازی بهانه‌های حقوق بشری در ایران را برعهده داشت، پس از خروج از ایران همه وظایف خود را به نرگس محمدی محول کرد.
محمدی در همان کانون شیرین عبادی که به نام کانون مدافعان حقوق بشر ثبت شد، فعالیت‌های خود را بر برجسته‌سازی بهانه‌های حقوق بشری برای خارج از کشور متمرکز کرد. به عبارتی همزمان با تمرکز مخالفان جمهوری اسلامی بر موضوع حقوق بشر، آنها با دادن جوایزی نظیر نوبل به افرادی مانند عبادی و ایجاد مصونیت حقوقی برای او و تا حدودی اطرافیانش، به‌دنبال ایجاد شرایط لازم برای اعمال فشار خود به این بهانه‌ها بودند. نرگس محمدی که در دوران فتنه ۸۸ یکی از اصلی‌ترین محرکان فتنه و تقویت بهانه‌های حقوق بشری بود در همان زمان دستگیر شد اما کاترین اشتون، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی بلافاصله نسبت به بازداشت نرگس محمدی واکنش نشان داد تا مشخص شود این مهره ضدامنیتی تا چه اندازه برای دستگاه اروپایی دارای اهمیت است.
چه کسی اجازه دیدار اشتون با محکومان امنیتی را صادر کرد؟
در مهرماه ۱۳۹۰ هنگامی که نرگس محمدی، نایب‌رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، به ۱۱ سال زندان محکوم شد کاترین اشتون با صدور بیانیه‌ای ابراز نگرانی کرد و گفت: با توجه به وضعیت سلامتی خانم محمدی، او در زندان به امکانات پزشکی لازم دسترسی نخواهد داشت. وی حکم زندان علیه نرگس‌محمدی را نشانه دیگری از تعقیب غیرعادلانه کسانی دانست که شجاعانه و با قاطعیت برای دفاع از حقوق بشر در ایران برخاسته‌اند.
نرگس محمدی البته در دیدار کاترین اشتون، مادر ستار بهشتی، فردی که در جریان یک بازجویی در بازداشتگاه پلیس فتا به‌طرز مشکوکی جان خود را از دست داد را نیز با خود برد تا این بار بهانه یک فشار حقوق بشری دیگر به ایران را فراهم آورده باشد. این دیدار شنبه شب در سفارت اتریش صورت گرفت. یعنی قبل از آنکه دیدار رسمی اشتون با ظریف و روحانی برگزار شود.
پیام دیدار اشتون
دیدار اشتون با نرگس محمدی، مجرم امنیتی که البته مورد علاقه اتحادیه اروپا است، با موجی از اعتراضات داخلی در ایران مواجه شد. خانواده شهدا، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، چهره‌های سیاسی و رسانه‌ها از این دخالت صریح در امور ایران انتقاد کردند. انتقاد آنان به نقض حاکمیت ملی است. این موضوع البته در دولت جدید برای چندمین بار تکرار می‌شود. پیش از اشتون نیز تاریا کرونبرگ، رئیس هیات پارلمانی اروپا به ایران آمد و در سفارت یونان با جعفر پناهی و نسرین ستوده دیگر محکومان امنیتی دیدار کرد اما حضور اشتون که در سطحی بسیار بالاتر در ایران حاضر شده بود و صدور مجور برای دیدار او با جانشین شیرین عبادی، یک پیام بسیار مهم دربرداشت. پیام دیدار اشتون با نرگس محمدی همان چیزی است که برخی رسانه‌ها طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر درباره آن هشدار داده بودند.
«حقوق‌بشر» بهانه جدید غرب برای اعمال فشار بر ایران است. اشتون قبل از سفر به ایران گفت که درباره مسائل حقوق بشر با مقامات دولتی ایران گفت‌وگو خواهد کرد. او در کنفرانس خبری خود با محمدجواد ظریف نیز گفت که با ظریف درباره مسائل حقوق بشری سخن گفته است. دیدار اشتون با نرگس محمدی نیز در واقع در همین راستا قابل ارزیابی است. غرب از سال‌های قبل تاکنون زمینه‌های لازم برای برجسته‌کردن بهانه‌های حقوق بشری علیه ایران را دنبال کرده است. دادن جایزه نوبل به شیرین عبادی و ایجاد یک نوع مصونیت قضایی برای او این امکان را فراهم می‌کرد تا بتواند زمینه لازم برای برجسته‌کردن بهانه حقوق بشر و مستمسک‌شدن آن توسط نهادهای بین‌المللی را فراهم کند. پس از عبادی مسؤولیت این اقدام به‌عهده نرگس محمدی بود.
حساسیت غرب و اتحادیه اروپا و بویژه رئیس انگلیسی سیاست خارجی آن نسبت به نرگس محمدی نیز به همین دلیل است. نرگس محمدی پازل غرب برای فشار حقوق بشری به ایران را تکمیل می‌کرد. به همین دلیل آنچه اکنون موضوع اعتراض است؛ این است که چه کسی و از چه جایگاهی اجازه داده است کاترین اشتون با مهره حقوق بشری خود در ایران ملاقات کند؟ این نقض آشکار حاکمیت ملی و دخالت آشکار در مسائل داخلی است. این مجوز در واقع چوب حراج زدن بر استقلال کشور است. فردی که مجوز این دیدار را صادر کرده، آیا اهمیت بهانه حقوق بشری برای غرب در جهت فشار بر ایران را درک کرده است؟
از توافقنامه تا اجازه‌نامه
اگرچه رئیس‌جمهور محترم نسبت به منتقدان مفاد توافقنامه ژنو رفتار مناسبی نداشته‌اند اما همین منتقدان پس از توافق ژنو بارها تاکید کرده‌اند به دلیل عدم دقت تیم مذاکره‌کننده، حفره‌هایی در متن توافق وجود دارد که بهانه را برای فشار بیشتر به ایران و حتی اعمال تحریم‌های جدید فراهم می‌کند.
بلافاصله اولین موضوعی که منتقدان آن را مطرح کرده و احتمال دادند طرف مقابل با محوریت آمریکا بر آن تمرکز کرده و بستر فشار جدید بر ایران را فراهم می‌کند؛ موضوع حقوق بشر بود. اظهارات مقامات آمریکایی درباره حقوق بشر در نهایت به اظهارات صریح جان کری، وزیر خارجه این کشور در محکومیت ایران به دلیل آنچه وی نقض حقوق بشر نامید، کشیده شد و چند روز پس از آن وزارت خارجه آمریکا طی بیانیه‌ای رسما به بهانه موضوع حقوق بشر ایران را محکوم کرد و خواستار آزادی سران فتنه شد! همانگونه که گفته شد این موضوع در دستور کار کاترین اشتون برای سفر به ایران نیز قرار داشت. او قبل از سفر به ایران به خبرنگار بی‌بی‌سی گفت درباره موضوع حقوق بشر با مقامات دولتی ایران سخن خواهد گفت. البته این خبرگزاری فرانسه بود که موضوع را کمی شفاف کرد.
خبرگزاری فرانسه از قول یکی از اعضای هیات اروپایی نوشت اشتون در برنامه کاری خود در تهران به‌مناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن، با نمایندگان برخی سازمان‌های مردم‌نهاد که اکثر آنها از فعالان «جنبش زنان» در تهران نامیده شده‌اند، ملاقات و گفت‌وگو می‌کند.
بر این اساس این بار از مجرای دیدار با زنان زمینه برای بهانه‌تراشی‌های حقوق بشری فراهم شد. او پس از دیدار با نرگس محمدی، مادر ستار بهشتی و ۴ زن دیگر، به خبرنگار بی‌بی‌سی گفت: «ما از ابتدا در طرح موضعمان درباره حقوق بشر در ایران خیلی صریح بوده‌ایم. برای من به‌طور خاص خیلی مهم بود که همزمان با روز جهانی زن از این زنان بشنوم از نظر آنها چطور می‌توان شرایط را تغییر داد.» اشتون همچنین در بیانیه‌ای که در پایان سفر خود به تهران منتشر کرده به دیدار خود با فعالان زن در ایران اشاره کرده و گفته است: «کسی نباید تعجب کند که در سفر من تمرکز زیادی بر موضوع حقوق بشر بود، با فعالان زن درباره شرایط زنان در ایران گفت‌وگو کردم؛ فعالیت‌هایی که از روزنامه‌نگاری تا کمک به پناهندگان افغان، بخش‌های مختلف جامعه مدنی را در بر می‌گیرد.» به هر حال سرپرست انگلیسی تیم مذاکره‌کننده ۱+۵ با ایران در موضوع هسته‌ای، اکنون دیدارهای حقوق بشری هم در ایران برگزار می‌کند. و قاعدتا او پس از این دیدارها گزارشاتی ارائه خواهد کرد تا فضای فشار به ایران به بهانه حقوق بشر همزمان و به‌صورت موازی با مذاکرات هسته‌ای دنبال شود. اکنون این سوال مطرح است که «کسانی که به دنبال توافق هسته‌ای آبرومندانه و عزتمندانه هستند آیا اجازه زمینه‌سازی برای بهانه‌تراشی در جهت اخذ امتیاز بیشتر در مذاکرات هسته‌ای را صادر می‌کنند؟» کسی که مجوز دیدار اشتون با یک مجرم امنیتی نشان‌دار را صادر کرده، آیا حقیقتا از تبعات و هزینه‌های این دیدار بر موضوع مذاکرات هسته‌ای باخبر است؟ البته گمانه دیگری که وجود دارد این است که این قبیل دیدارها و باز‌شدن پای غرب در مسائل داخلی ایران شاید یکی از مفاد نانوشته توافقنامه ژنو باشد که در این صورت باید پرسید تیم مذاکره‌کننده آیا در مذاکرات دنبال احقاق حقوق ملت و معیشت مردم بوده است یا پیگیری منافع باندی و حزبی؟
باز هم خانم افخم!
این بار نیز همانند همه دفعات قبل این خانم مرضیه افخم بود که باید آبروریزی به‌عمل آمده در جریان سفر کاترین اشتون را توجیه می‌کرد.
افخم بدون آنکه به دیدار اشتون با نرگس محمدی، مجرم امنیتی اشاره کند، گفت: برخی برنامه‌های غیررسمی و هماهنگ‌نشده در جریان سفر خانم کاترین اشتون به کشورمان، مبتنی بر نگاه متأثر از برخوردهای گزینشی سیاسی و دوگانه از مقوله مهم حقوق بشر است.
وی افزود: اینگونه اقدامات به افزایش سوءظن مردم کشورمان در قبال غرب منجر خواهد شد و به روابط ایران و اتحادیه اروپایی کمکی نمی‌کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه اضافه کرد: در همین زمینه به سفارت اتریش در تهران تذکر رسمی داده شده است.تنها واکنش صورت گرفته از سوی وزارت امور خارجه تنها همین واکنش مرضیه افخم بوده است.
با این حال نرگس محمدی در گفت‌وگویی با رادیو فردا، ارگان رسمی سازمان سیا با بیان اینکه من در این دیدار یک دعوتنامه رسمی از اشتون دریافت کردم، تصریح کرد: دیدار ما و اشتون کاملا رسمی و از پیش هماهنگ شده بود. وی افزود: در دیدار با اشتون در رابطه با حقوق بشر در ایران بحث شد و ما مطالبات خود را از شرایط موجود مطرح کردیم. این محکوم فتنه ملاقات خود با اشتون را چند ساعته خواند.
در کنار این ادعای نرگس محمدی قبل از سفر اشتون به ایران موضوع دیدار او با فعالان زن در رسانه‌های داخلی و خارجی منتشر شده بود. آیا وزارت امور خارجه از این موضوع بی‌اطلاع بود؟ آیا سفیر اتریش بدون هماهنگی با وزارت امور خارجه ایران می‌توانست یک مجرم امنیتی را به سفارت خود ببرد. آیا اشتون بدون اعتنا به وزارت امور خارجه ایران با یک مجرم امنیتی دیدار کرده است؟ اگر وزارت امور خارجه از این اقدامات و این دیدارها مطلع بوده که قاعدتا عدم ممانعت آنها از این اقدام ضدامنیت ملی یک خیانت به حساب می‌آید و اگر آنها بی‌اطلاع بوده‌اند که این دومی حقیقتا نگران‌کننده است. اگر وزارت امور خارجه حقیقتا از این برنامه‌های حاشیه‌ساز اشتون بی‌اطلاع بود، این موضوع عدم صداقت و فریبکاری طرف مقابل را نشان می‌دهد. قاعدتا همین قاعده فریبکاری در مذاکرات هسته‌ای نیز صادق است. لذا چگونه می‌توان به طرف فریبکار در مذاکرات اعتماد کرد؟
به هر حال دیدار کاترین اشتون با یک مجرم امنیتی در سفارت اتریش نقض آشکار حاکمیت ملی بوده و استقلال کشور را مخدوش کرده است. این موضوع یعنی دخالت آشکار در مسائل داخلی. وقتی در کنار موضع ضعیف ایران در توافق ژنو، سکوت مطلق در مقابل اهانت‌های مقامات آمریکا و نیز مواضع نادرست و از موضع پایین در منطقه قرار می‌گیرد؛ یک پاسخ فراگیر برای مخاطب ایجاد خواهد کرد. پاسخی که دولت باید هزینه‌ها و تبعات آن را در نظر داشته باشد.
این زن انگلیسی در سفارت اتریش با یکی از مجرمان امنیتی ایران دیدار کرد. این مجرم امنیتی کسی نبود جز نرگس محمدی؛ همان زنی که اشتون چند سال قبل هنگام بازداشت او با انتشار بیانیه‌ای تمام‌قد از او حمایت کرد تا نشان بدهد این مجرم امنیتی تا چه اندازه برای اتحادیه اروپا مهم است. نرگس محمدی در واقع جایگزین شیرین عبادی در ایران بوده است. شیرین عبادی که با دریافت جایزه نوبل وظیفه برجسته‌سازی بهانه‌های حقوق بشری در ایران را برعهده داشت، پس از خروج از ایران همه وظایف خود را به نرگس محمدی محول کرد.
محمدی در همان کانون شیرین عبادی که به نام کانون مدافعان حقوق بشر ثبت شد، فعالیت‌های خود را بر برجسته‌سازی بهانه‌های حقوق بشری برای خارج از کشور متمرکز کرد. به عبارتی همزمان با تمرکز مخالفان جمهوری اسلامی بر موضوع حقوق بشر، آنها با دادن جوایزی نظیر نوبل به افرادی مانند عبادی و ایجاد مصونیت حقوقی برای او و تا حدودی اطرافیانش، به‌دنبال ایجاد شرایط لازم برای اعمال فشار خود به این بهانه‌ها بودند. نرگس محمدی که در دوران فتنه ۸۸ یکی از اصلی‌ترین محرکان فتنه و تقویت بهانه‌های حقوق بشری بود در همان زمان دستگیر شد اما کاترین اشتون، مسؤول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی بلافاصله نسبت به بازداشت نرگس محمدی واکنش نشان داد تا مشخص شود این مهره ضدامنیتی تا چه اندازه برای دستگاه اروپایی دارای اهمیت است.
چه کسی اجازه دیدار اشتون با محکومان امنیتی را صادر کرد؟
در مهرماه ۱۳۹۰ هنگامی که نرگس محمدی، نایب‌رئیس کانون مدافعان حقوق بشر، به ۱۱ سال زندان محکوم شد کاترین اشتون با صدور بیانیه‌ای ابراز نگرانی کرد و گفت: با توجه به وضعیت سلامتی خانم محمدی، او در زندان به امکانات پزشکی لازم دسترسی نخواهد داشت. وی حکم زندان علیه نرگس‌محمدی را نشانه دیگری از تعقیب غیرعادلانه کسانی دانست که شجاعانه و با قاطعیت برای دفاع از حقوق بشر در ایران برخاسته‌اند.
نرگس محمدی البته در دیدار کاترین اشتون، مادر ستار بهشتی، فردی که در جریان یک بازجویی در بازداشتگاه پلیس فتا به‌طرز مشکوکی جان خود را از دست داد را نیز با خود برد تا این بار بهانه یک فشار حقوق بشری دیگر به ایران را فراهم آورده باشد. این دیدار شنبه شب در سفارت اتریش صورت گرفت. یعنی قبل از آنکه دیدار رسمی اشتون با ظریف و روحانی برگزار شود.
پیام دیدار اشتون
دیدار اشتون با نرگس محمدی، مجرم امنیتی که البته مورد علاقه اتحادیه اروپا است، با موجی از اعتراضات داخلی در ایران مواجه شد. خانواده شهدا، نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی، چهره‌های سیاسی و رسانه‌ها از این دخالت صریح در امور ایران انتقاد کردند. انتقاد آنان به نقض حاکمیت ملی است. این موضوع البته در دولت جدید برای چندمین بار تکرار می‌شود. پیش از اشتون نیز تاریا کرونبرگ، رئیس هیات پارلمانی اروپا به ایران آمد و در سفارت یونان با جعفر پناهی و نسرین ستوده دیگر محکومان امنیتی دیدار کرد اما حضور اشتون که در سطحی بسیار بالاتر در ایران حاضر شده بود و صدور مجور برای دیدار او با جانشین شیرین عبادی، یک پیام بسیار مهم دربرداشت. پیام دیدار اشتون با نرگس محمدی همان چیزی است که برخی رسانه‌ها طی هفته‌ها و ماه‌های اخیر درباره آن هشدار داده بودند.
«حقوق‌بشر» بهانه جدید غرب برای اعمال فشار بر ایران است. اشتون قبل از سفر به ایران گفت که درباره مسائل حقوق بشر با مقامات دولتی ایران گفت‌وگو خواهد کرد. او در کنفرانس خبری خود با محمدجواد ظریف نیز گفت که با ظریف درباره مسائل حقوق بشری سخن گفته است. دیدار اشتون با نرگس محمدی نیز در واقع در همین راستا قابل ارزیابی است. غرب از سال‌های قبل تاکنون زمینه‌های لازم برای برجسته‌کردن بهانه‌های حقوق بشری علیه ایران را دنبال کرده است. دادن جایزه نوبل به شیرین عبادی و ایجاد یک نوع مصونیت قضایی برای او این امکان را فراهم می‌کرد تا بتواند زمینه لازم برای برجسته‌کردن بهانه حقوق بشر و مستمسک‌شدن آن توسط نهادهای بین‌المللی را فراهم کند. پس از عبادی مسؤولیت این اقدام به‌عهده نرگس محمدی بود.
حساسیت غرب و اتحادیه اروپا و بویژه رئیس انگلیسی سیاست خارجی آن نسبت به نرگس محمدی نیز به همین دلیل است. نرگس محمدی پازل غرب برای فشار حقوق بشری به ایران را تکمیل می‌کرد. به همین دلیل آنچه اکنون موضوع اعتراض است؛ این است که چه کسی و از چه جایگاهی اجازه داده است کاترین اشتون با مهره حقوق بشری خود در ایران ملاقات کند؟ این نقض آشکار حاکمیت ملی و دخالت آشکار در مسائل داخلی است. این مجوز در واقع چوب حراج زدن بر استقلال کشور است. فردی که مجوز این دیدار را صادر کرده، آیا اهمیت بهانه حقوق بشری برای غرب در جهت فشار بر ایران را درک کرده است؟
از توافقنامه تا اجازه‌نامه
اگرچه رئیس‌جمهور محترم نسبت به منتقدان مفاد توافقنامه ژنو رفتار مناسبی نداشته‌اند اما همین منتقدان پس از توافق ژنو بارها تاکید کرده‌اند به دلیل عدم دقت تیم مذاکره‌کننده، حفره‌هایی در متن توافق وجود دارد که بهانه را برای فشار بیشتر به ایران و حتی اعمال تحریم‌های جدید فراهم می‌کند.
بلافاصله اولین موضوعی که منتقدان آن را مطرح کرده و احتمال دادند طرف مقابل با محوریت آمریکا بر آن تمرکز کرده و بستر فشار جدید بر ایران را فراهم می‌کند؛ موضوع حقوق بشر بود. اظهارات مقامات آمریکایی درباره حقوق بشر در نهایت به اظهارات صریح جان کری، وزیر خارجه این کشور در محکومیت ایران به دلیل آنچه وی نقض حقوق بشر نامید، کشیده شد و چند روز پس از آن وزارت خارجه آمریکا طی بیانیه‌ای رسما به بهانه موضوع حقوق بشر ایران را محکوم کرد و خواستار آزادی سران فتنه شد! همانگونه که گفته شد این موضوع در دستور کار کاترین اشتون برای سفر به ایران نیز قرار داشت. او قبل از سفر به ایران به خبرنگار بی‌بی‌سی گفت درباره موضوع حقوق بشر با مقامات دولتی ایران سخن خواهد گفت. البته این خبرگزاری فرانسه بود که موضوع را کمی شفاف کرد.
خبرگزاری فرانسه از قول یکی از اعضای هیات اروپایی نوشت اشتون در برنامه کاری خود در تهران به‌مناسبت هشتم مارس، روز جهانی زن، با نمایندگان برخی سازمان‌های مردم‌نهاد که اکثر آنها از فعالان «جنبش زنان» در تهران نامیده شده‌اند، ملاقات و گفت‌وگو می‌کند.
بر این اساس این بار از مجرای دیدار با زنان زمینه برای بهانه‌تراشی‌های حقوق بشری فراهم شد. او پس از دیدار با نرگس محمدی، مادر ستار بهشتی و ۴ زن دیگر، به خبرنگار بی‌بی‌سی گفت: «ما از ابتدا در طرح موضعمان درباره حقوق بشر در ایران خیلی صریح بوده‌ایم. برای من به‌طور خاص خیلی مهم بود که همزمان با روز جهانی زن از این زنان بشنوم از نظر آنها چطور می‌توان شرایط را تغییر داد.» اشتون همچنین در بیانیه‌ای که در پایان سفر خود به تهران منتشر کرده به دیدار خود با فعالان زن در ایران اشاره کرده و گفته است: «کسی نباید تعجب کند که در سفر من تمرکز زیادی بر موضوع حقوق بشر بود، با فعالان زن درباره شرایط زنان در ایران گفت‌وگو کردم؛ فعالیت‌هایی که از روزنامه‌نگاری تا کمک به پناهندگان افغان، بخش‌های مختلف جامعه مدنی را در بر می‌گیرد.» به هر حال سرپرست انگلیسی تیم مذاکره‌کننده ۱+۵ با ایران در موضوع هسته‌ای، اکنون دیدارهای حقوق بشری هم در ایران برگزار می‌کند. و قاعدتا او پس از این دیدارها گزارشاتی ارائه خواهد کرد تا فضای فشار به ایران به بهانه حقوق بشر همزمان و به‌صورت موازی با مذاکرات هسته‌ای دنبال شود. اکنون این سوال مطرح است که «کسانی که به دنبال توافق هسته‌ای آبرومندانه و عزتمندانه هستند آیا اجازه زمینه‌سازی برای بهانه‌تراشی در جهت اخذ امتیاز بیشتر در مذاکرات هسته‌ای را صادر می‌کنند؟» کسی که مجوز دیدار اشتون با یک مجرم امنیتی نشان‌دار را صادر کرده، آیا حقیقتا از تبعات و هزینه‌های این دیدار بر موضوع مذاکرات هسته‌ای باخبر است؟ البته گمانه دیگری که وجود دارد این است که این قبیل دیدارها و باز‌شدن پای غرب در مسائل داخلی ایران شاید یکی از مفاد نانوشته توافقنامه ژنو باشد که در این صورت باید پرسید تیم مذاکره‌کننده آیا در مذاکرات دنبال احقاق حقوق ملت و معیشت مردم بوده است یا پیگیری منافع باندی و حزبی؟
باز هم خانم افخم!
این بار نیز همانند همه دفعات قبل این خانم مرضیه افخم بود که باید آبروریزی به‌عمل آمده در جریان سفر کاترین اشتون را توجیه می‌کرد.
افخم بدون آنکه به دیدار اشتون با نرگس محمدی، مجرم امنیتی اشاره کند، گفت: برخی برنامه‌های غیررسمی و هماهنگ‌نشده در جریان سفر خانم کاترین اشتون به کشورمان، مبتنی بر نگاه متأثر از برخوردهای گزینشی سیاسی و دوگانه از مقوله مهم حقوق بشر است.
وی افزود: اینگونه اقدامات به افزایش سوءظن مردم کشورمان در قبال غرب منجر خواهد شد و به روابط ایران و اتحادیه اروپایی کمکی نمی‌کند.
سخنگوی وزارت امور خارجه اضافه کرد: در همین زمینه به سفارت اتریش در تهران تذکر رسمی داده شده است.تنها واکنش صورت گرفته از سوی وزارت امور خارجه تنها همین واکنش مرضیه افخم بوده است.
با این حال نرگس محمدی در گفت‌وگویی با رادیو فردا، ارگان رسمی سازمان سیا با بیان اینکه من در این دیدار یک دعوتنامه رسمی از اشتون دریافت کردم، تصریح کرد: دیدار ما و اشتون کاملا رسمی و از پیش هماهنگ شده بود. وی افزود: در دیدار با اشتون در رابطه با حقوق بشر در ایران بحث شد و ما مطالبات خود را از شرایط موجود مطرح کردیم. این محکوم فتنه ملاقات خود با اشتون را چند ساعته خواند.
در کنار این ادعای نرگس محمدی قبل از سفر اشتون به ایران موضوع دیدار او با فعالان زن در رسانه‌های داخلی و خارجی منتشر شده بود. آیا وزارت امور خارجه از این موضوع بی‌اطلاع بود؟ آیا سفیر اتریش بدون هماهنگی با وزارت امور خارجه ایران می‌توانست یک مجرم امنیتی را به سفارت خود ببرد. آیا اشتون بدون اعتنا به وزارت امور خارجه ایران با یک مجرم امنیتی دیدار کرده است؟ اگر وزارت امور خارجه از این اقدامات و این دیدارها مطلع بوده که قاعدتا عدم ممانعت آنها از این اقدام ضدامنیت ملی یک خیانت به حساب می‌آید و اگر آنها بی‌اطلاع بوده‌اند که این دومی حقیقتا نگران‌کننده است. اگر وزارت امور خارجه حقیقتا از این برنامه‌های حاشیه‌ساز اشتون بی‌اطلاع بود، این موضوع عدم صداقت و فریبکاری طرف مقابل را نشان می‌دهد. قاعدتا همین قاعده فریبکاری در مذاکرات هسته‌ای نیز صادق است. لذا چگونه می‌توان به طرف فریبکار در مذاکرات اعتماد کرد؟
به هر حال دیدار کاترین اشتون با یک مجرم امنیتی در سفارت اتریش نقض آشکار حاکمیت ملی بوده و استقلال کشور را مخدوش کرده است. این موضوع یعنی دخالت آشکار در مسائل داخلی. وقتی در کنار موضع ضعیف ایران در توافق ژنو، سکوت مطلق در مقابل اهانت‌های مقامات آمریکا و نیز مواضع نادرست و از موضع پایین در منطقه قرار می‌گیرد؛ یک پاسخ فراگیر برای مخاطب ایجاد خواهد کرد. پاسخی که دولت باید هزینه‌ها و تبعات آن را در نظر داشته باشد.
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
