به گزارش پایگاه 598 به نقل از وبلاگ آینده از آن امت اسلامی است نوشت: مساجد شهرها و روستاهای کشورمان همانطور که پیش از انقلاب اسلامی خاستگاه مبارزات علیه نظام شاهنشاهی و محلی برای مدیریت این مبارزات بودند پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز همواره مقری برای حفظ و اشاعه دستاوردهای انقلاب اسلامی به شمار میرفته است.
بسیاری از مساجد شهرها و روستاهای بزرگ کشورمان در دهه اول بعد از پیروزی انقلاب (و تا حدودی هم سالهای بعد از آن) دارای گروههای سرود و تئاتر بودهاند و فعالیتهای فرهنگی بسیاری در آنها صورت میگرفته است.
سال 74 که مراسم تقدیر از دانش آموزان برتر ثلث اول همزمان با دهه فجر و در مسجد روستا برگزار میشد و ما «جوایزمان» را در «جشن پیروزی انقلاب» که بعد از «نماز جماعت» برگزار میشد میگرفتیم؛ در همان مراسم هم گروه سرود و تئاتر مدرسه روستا برای حضار برنامه اجرا میکردند؛ یادم هست که نه گروه سرودمان خیلی هماهنگ بود و نه نمایش تئاترمان حرفهای برگزار شد اما به هر حال یک تولید فرهنگی بومی بود با حداقل امکانات که محتوایی دینی و انقلابی داشت.
البته در بعضی سالها نیز این فعالیتها در مساجد سست شد ولی چندسالی است که به همت کانونهای مساجد اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی و پایگاههای بسیج و ائمه جماعات مجدداً جان گرفته و امکانات نسبتاً خوبی هم از سوی این دو نهاد فراهم شده است.
چند روز پیش که من و دوستانم برای انجام کاری به مسجد روستای گیودره (یکی از روستاهای استان همدان) رفته بودیم متوجه شدم که به همت کانون فرهنگی مسجد و پایگاه بسیج یک نمایشگاه کتاب مختصر و مفید در داخل مسجد برپا شده است. نمایشگاهی که کتابهایش بدون امکانات خاصی روی زمین به صورت مرتب چیده شده بود و محتوای آنها نیز بسیاری از سلایق را پوشش میداد.
وقتی در این رابطه با یکی از اعضای هیأت امنای مسجد صحبت کردم از استقبال نوجوانان و جوانان از کتابهای این نمایشگاه بسیار راضی بود و اظهار خوشحالی میکرد.
نکتهای که مرا به نگارش این سطور ترغیب کرد این بود که ترکیب منبر، نماز جماعت، کتاب، آگاهی و جهاد فرهنگی که همه در سنگر اسلام در یک روستا با کمترین امکانات اتفاق افتاده است میتواند هم دلگرم کننده باشد و هم درسی باشد برای ما و همه کسانی که امکانات خاصی ندارند ولی به واسطه تکلیف مداری خود، عزم فرهنگسازی دارند.