به گزارش
سرویس بین الملل پایگاه 598، حوادث اخیر اوکراین و درگیری نظامی روسیه در حمایت از یانکوویچ، رئیس جمهور مخلوع این کشور، فضای رسانه ای سرتاسر دنیا را شدیدا تحت تاثیر قرار داده است به نحوی که حتی جورازلیم پست، نشریه ی پرتیراژ چاپ اسرائیل، نیز به این وضعیت اقرار کرد.
البته دولتمردان امریکایی اطمینان دادند دیدار امروز آنها با سران رژیم صهونیستی و گفتگو در خصوص ایران و فلسطین حتی با وجود بحران اوکراین و روسیه انجام خواهد شد. بنیامین نتانیاهو نخست وزیر رژیم غاصب اسرائیلی صبح امروز به وقت فلسطین بیت المقدس را به مقصد امریکا ترک کرده تا گفتگوهایی را با باراک اوباما داشته باشد که هیچگونه ارتباطی با خبرهای داغ روز دنیا اوکراین- ندارند؛ اگرچه وضعیت یهودیان اوکراین در نشست های دیگر مقامات اسرائیل و در مکان های دیگر مورد بحث قرار خواهد گرفت.
این دیدار در حالی صورت می گیرد که چهارهفته زمان تا آزادی 26 اسیر فلسطینی دربند اسرائیل باقی مانده است. شنیده ها حاکی است جان کری سندی در دست دارد که قرار است مبنای گفتگوهای آتی بین دو طرف اسرائیلی و فلسطینی پیش از آزادی اسرا باشد.
اما درخصوص گفتگوها پیرامون مذاکرات 1+5 و ایران در باب مسئله هسته ای، وزیر اطلاعات رژیم صهیونیستی، یووال اشتاینیتز، اعلام کرد خط قرمزی که اسرائیل از طریق آیپک و از طریق گفتگوهای مستقیم به کاخ سفید اعلام می کند این است که اسرائیل صریحا مخالف هرگونه موضعی از ایالات متحده است که باعث می شود ایران مجوز غنی سازی حتی با ظرفیت و توان محدود را داشته باشد.
وی افزود: ”تسلیم و پذیرفتن حق غنی سازی برای ایران به مثابه مشروعیت بخشیدن به ایران در آستانه ی هسته ای شدن است!" اشتانیتز ادامه داد: ”دقیقا اتفاقی که برای کره شمالی واقع شد –که پس از توافق سال 2007 به سلاح هسته ای دست پیدا کرد- برای ایران نیز تکرار می شود."
این مقام اسرائیلی که از معتمدین درجه اول شخص نتانیاهو به شمار می رود در ادامه تاکید کرد هرگونه توافقی که ایران را یک کشور غیرمستحق مجازات و دور از تحریم معرفی کند جرقه مسابقه تسلیحات هسته ای در منطقه را خواهد افروخت.
اما کاخ سفید راه سختی را برای متقاعد کردن متحدین صهیونیست خود برای ادامه مذاکرات با ایران به صورت فعلی در پیش خواهد داشت زیرا اولا عدم درگیری مستقیم نظامی ایالات متحده در سطح وسیع –که لازمه جنگ با ایران است- در هیچ جنگی پس از خروج از عراق اثبات کرده است که گزینه نظامی فقط در حد یک تهدید پوچ و توخالی و حربه ای برای ایجاد رعب و وحشت است و کارایی عملی ندارد؛ و دوما رژیم صهیونیستی که نفس های آخر حیات خود را می کشد وقت کافی برای منتظر ماندن تا نتیجه بخشی مذاکرات را ندارد.
از سویی دیگر تیم مذاکره کننده ایرانی اگرچه تا این مرحله از مذاکرات از برخی از حقوق حقه هسته ای عقب نشینی کرده است اما با دیدن زورگویی های نظام سلطه بیش از پیش به امریکا و وعده هایش بدبین شده و امتیاز بیشتری به طرف مقابل نخواهد داد.
بدین ترتیب امریکا نه می تواند منافع اسرائیل را از طریق مذاکرات تامین کند و نه توان انتخاب گزینه موردنظر این رژیم –یعنی حمله نظامی- را داراست. در این میان استقامت ایران نقشی کلیدی در پیچیده کردن کلاف سردرگم سیاست خارجی امریکا و ارتباطش با رژیم صهیونیستی خواهد داشت.