ذوق‏‎زدگی روزنامه‏‌نگاران وطنی از اعلام «محدود کردن حق ایران»!

این جملات شرمن در حالی بیان می شود که بر اساس بند چهارم معاهده ان پی تی که ایران نیز عضو آن به شمار می آید، همه کشورها به شرط اثبات صلح آمیز بودن فعالیت های هسته ای شان، می توانند بدون هیچ محدودیتی به غنی سازی اورانیوم بپردازند و مشخص نیست این اظهارات شرمن که می گوید در صورت اثبات صلح آمیز بودن فعالیت های ایران، «احتمال» دارد که ایران در گام نهایی بتواند به غنی سازی اورانیوم به طور «محدود» بپردازد به چه علت مورد استقبال! رسانه های حامی دولت و اصلاح طلبان قرار گرفته است؟

 سانسور حرفهای شرمن و تلاش برای بزک کردن چهره امریکا

نکته جالب آنکه روزنامه اعتماد که برای بزک کردن چهره امریکا و القای دروغ بزرگ برسمیت شناختن حق غنی سازی توسط ایران توسط غرب، تیتر نخست خود را با «اعتراف امریکا» منتشر کرده است، با سانسور اظهارات وندی شرمن درباره غنی سازی «احتمالی و محدود» ایران، تلاش کرده تا به مخاطب القا کند که در گام نهایی ایران به طور کامل حق غنی سازی بدون محدودیت و منطبق با ان پی تی را خواهد داشت!

روزنامه آرمان نیز که به عنوان یکی از رسانه های تندروی حامی دولت و خانواده هاشمی رفسنجانی شهرت دارد، با سانسور بخشهایی از سخنان شرمن که تاکید کرده است احتمال دارد در نهایت غنی سازی به صورت «محدود» توسط ایران انجام شود، تلاش کرده تا این سخن معاون وزیر خارجه امریکا را نشانه ای بر درستی مسیر پیش گرفته شده توسط دولت جدید و تیم مذاکره کننده هسته ای بداند و با تیتر «اعتراف بزرگ شرمن در قلب دشمن » همه توان خود برای دفاع از توافق ژنو را بکار برده است.

 با این حال مشخص نیست ذوق زدگی ناشیانه رسانه های حامی دولت به خاطر اظهارات تحقیر آمیز وندی شرمن به چه علت «اعتراف بزرگ امریکا» آن هم در  قلب دشمن نامیده می شود، چرا که پیش از مذاکرات ژنو ایران نه تنها به غنی سازی 20% خود ادامه می داد بلکه هیچ محدودیتی نیز برای غنی سازی بیشتر نداشت اما بعد از امضای توافق ژنو توسط ایران، علاوه بر تبدیل شدن غنی سازی 20% به 5% در شرایط کنونی، امریکایی ها با تحقیر و منت گذاری بر ایران، از محدود کردن حق مصرح ایران در بند 4 معاهده ان پی تی سخن گفته و از سویی اعطای این حق محدود شده و مسلم هسته ای مردم ایران را هم نه قطعی بلکه احتمالی قلمداد کرده اند.

این در حالی است که محدود کردن حق قانونی ایران و تبدیل آن به یک «غنی سازی سمبلیک» پیش از این نیز در گام نهایی توافق نامه ژنو آمده بود و نمایندگان ایران نیز آنرا پذیرفته بودند. در بخش پایانی توافقنامه ژنو آمده است: «دربرگیرنده یک برنامه غنی‌سازی که توسط طرفین تعریف شده با عناصر توافق شده توسط طرفین منطبق با نیازهای عملی [ایران]، با محدودیت‌های توافق شده در زمینه دامنه و سطح فعالیت‌های غنی‌سازی، ظرفیت، مکانی که [غنی‌سازی] انجام می شود، و ذخایر اورانیوم غنی‌شده برای یک دوره ای که توافق می گردد. » حال آنکه طبق معاهده ان پی تی ایران می تواند میلیون ها سانتریفیوژ بدون هرگونه محدودیتی داشته باشد و از آنها بصورت صلح آمیز و بدون قید و شرط استفاده کند.