آشوب‌های ونزوئلا از کجا آغاز شد

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، "امیلیانا دوآرته" در گزارش خود در مجله نیو ریپالیک می‌نویسد: « چهارشنبه شب،‌ مقام‌های دولتی ارائه خدمات اینترنتی را در تمام شهر متوقف کردند که همین امر تشریح‌کننده این مساله است که چرا ویدئوهای کمی از یوتیوب از جانب سکنه سن کریستوبال منتشر شد. توقف سرویس اینترنت باعث نگرانی‌هایی درباره این مساله شد که سکنه شهر احتمالا با چه چیزی روبرو می‌شوند. ما امروز با برخی در سن کریستوبال برای فهم اوضاع ارتباط برقرار کردیم.

اعتراضات چگونه آغاز شد: اعتراض علیه تجاوز جنسی

سن‌کریستوبال یک شهر دانشگاهی است و سه دانشگاه بزرگ " UNET ،ULA ،UCAT" در این شهر واقع شده‌اند. در دوم فوریه سال جاری میلادی، پس از گذشت یک سال از درخواست مسوولان این شهر از دولت ونزوئلا برای تقویت اوضاع و شرایط امنیتی به منظور از میان برداشتن و متوقف کردن خشونت‌ها در محیط‌های دانشگاهی،‌ یکی از دانشجویان سال اولی دانشگاه ULA مورد حمله جنسی قرار گرفت.

این تلاش برای تجاوز جنسی باعث موجی از تظاهرات محلی شد و گروه‌هایی از دانشجویان و جامعه مدنی به خیابا‌ن‌ها آمده و خواستار برقراری عدالت شدند. واکنش دولت ونزوئلا به این تظاهرات در آغاز بسیار خشونت‌آمیز بود: پنج دانشجو درپی یک تظاهرات بازداشت و به زندانی در "کورو" که صدها مایل دورتر از سن‌کریستوبال است، فرستاده شدند؛ اقدامی که باعث بروز خشم بیشتر شد. دانشجویان در سایر دانشگاه‌ها نیز برای اعلام همبستگی، به این تظاهرات پیوستند و خواستار آزادی آن پنج دانشجوی زندانی شدند.

طی 18 روز یک اعتراض در سن‌کریستوبال باعث شد تا تظاهراتی عمومی تمام ونزوئلا را دربرگیرد.

توقف سرویس اینترنت

هزاران تن از سربازان گارد ملی ونزوئلا در ساعت 40 دقیقه بامداد چهارشنبه شب در آن تاریخ به سن‌کریستوبال اعزام شدند و در ساعت 1:00 سرویس اینترنت در تمام شهر و مناطق اطراف قطع شد. سپس درگیری‌های شبانه آغاز شد و دانشجویان بی‌سلاح با گارد ملی و نیروهای شبه‌نظامی دولتی سراپا مسلح روبرو شدند – یک جنگ نابرابر که در آن مردمی که حق دارند تظاهرات انجام دهند، از جانب دولت کاراکاس که به نحو عجیب و مضحکی از زور و اجبار برای متفرق کردن و ازمیان برداشتنشان استفاده می‌کرد، فاشیست خوانده شدند.

بنابر گزارش‌های منابع ما، درگیری‌ها در سن‌کریستوبال در حال تبدیل شدن به یک اوضاع وحشتناک پایدار است. هر روز، شاید تنها یک سوم از مغازه‌ها و فروشگاه‌های این شهر در صبحگاه باز می‌شوند و هنگام ظهر، تقریبا تمامی آنها بسته هستند. در طول این زمان، اعضای جامعه (نه فقط دانشجویان، بلکه تمام مردم با هر سن و سالی که دارند) در نواحی همجوار جمع شده و شروع می‌کنند به مسدود کردن جاده‌ها و مسیرها با استفاده از لاستیک خودورها و زباله‌ها. به هنگام شب، جوانترها برای نگهبانی از پست‌های ایجاد شده در محل‌های تعیین شده مستقر می‌شوند و این زمانی است که مقام‌های هفت‌تیر به دست دولتی خشونت جدی خود را برای متفرق کردن و از میان برداشتن این موانع موقتی که "گاریمباس" نام دارند، رو می‌کنند.

بنابر ایده اصلی این تظاهرات، خیابان یک محل مشروع برای اعتراضات است و مقاومت در برابر شبه‌نظامیان دولتی و سرکوب‌گری گارد ملی باید جمعی صورت گیرد. سلاح مورد علاقه گارد ملی تاکنون استفاده از گلوله‌های پلاستیکی بوده است که به شدت فرد مورد اصابت را زخمی می‌کند اما درصورتیکه از فاصله نزدیک به فرد اصابت کند، کشنده است. یکی از افرادی که من با او صحبت کردم، گفت که زخمی شدن بر اثر اصابت گلوله پلاستیکی یکی از موارد رایج جراحات درمیان محلی‌هاست و هیچ استثنایی هم دراین‌باره وجود ندارد. شاید او در این‌باره اغراق کرده باشد اما این مساله درست است که این معترضان بی‌باک و خستگی‌ناپذیر، به این راحتی‌ها از اعتراضاتشان منصرف نمی‌شوند. آنها متفرق می‌شوند،‌ باردیگر گردهم جمع می‌شوند و بارها و بارها این کار را تکرار می‌کنند. آنها باعث شدند تا دانشجویان کاراکاسی شبیه به تجمعی از کودکان در یک راهپیمایی پیش از برگزاری بازی‌های ورزشی شوند.

با وجود گذشت یک شب دیگر از سرکوب‌ گسترده و سخت، صبحگاه امروز در سن‌کریستوبال با یک فضای نظامی‌شده آغاز شد. منطقه آویدینا کارابوبو جاییکه اکثر این درگیری‌ها میان معترضان اعتراضی و مقام‌های دولتی ونزوئلا در آن درگرفت،‌ به یک زمین بایر و لم‌یزرع بدل شده است. انبوهی از زباله‌های سوزانده شده در خیابان به چشم می‌خورد، سنگ‌ و خرده آشغال در کنار پوکه‌های خالی گاز اشک‌آور در جای‌جای این منطقه دیده می‌شود.

امروز، با وجود تهدیدهای نیکولاس مادورو، رییس جمهوری ونزوئلا و استقرار نیروهای گارد ملی، انبوهی از معترضان بعدازظهر بازهم موانعی را در خیابان‌ها ایجاد کردند. هرازگاهی، سکوت خیابان‌های خالی از رفت‌ و آمد، به واسطه غرش یک جت و ایجاد سر و صدا با قابلمه و قاشق درهم شکسته می‌شود.

بسیاری از شاهدان تجمع وسیعی از سربازانی را گزارش می‌دهند که به تازگی در حاشیه‌های شهر مستقر شدند و منتظر تاریک شدن هوا هستند تا موانع را بردارند؛ اقدامی که در شب و بدون پوشش خبری و رسانه‌ای صورت می‌گیرد. وزیر کشور ونزوئلا مراقب بوده تا کاملا به خبرنگاران محلی درباره پوشش تظاهرات شبانه هشدار دهد.

سن‌کریستوبال شبی دیگر را با تنش جاری پشت سر می‌گذارد تنشی‌ که عامل درگیری‌هاست.»