آقای روحانی شما در مراسم تحلیف خطاب به اجانب و به حق فرمودید: "به صراحت میگویم اگر پاسخ مناسب می خواهید، نه با زبان تحریم که با زبان تکریم با ایران سخن بگویید."
و من اولین و بلندترین تکبیر را در آن جلسه در تائید این فرمایش بجای شما سر دادم!
ولی در مراسمی در دانشگاه خطاب به داشگاهیان خودمان که در جلسه حاضربودند فرمودید: "مدام به فکر ISI نباشیم، به فکر امتیاز نباشیم؛ رها کنیم این شرکها را و به فکر کشورمان و ملتمان باشیم."
و نیز فرمودید: "فقط یک عده معدود که از جای معدود تغذیه میشوند. آنها باید حرف بزنند. آنها هم البته حرف بزنند اشکال ندارد، نقد کنند اشکال ندارد؛ چرا یک عده کمسواد بیایند حرف بزنند؟ استادان دانشمند ما بزرگان دانشگاه ما خصوصی چرا حرف میزنند ولی نمیآیند در میدان."
آقای روحانی برداشت من اینست که شما با زبان تکبر که باید در برابر اجانب به کار برده شود با خودیها حرف زدید! نه با زبان تکریم!! شما اساتید دانشگاه را به دو دسته کم سواد که از جای خاصی تغذیه می شوند و منتقدند و عده ای دیگر که به خاطر گرفتاری در وابستگی های شرک آلود!!! مثل ISI به جای آنکه به فکر کشور و ملت باشند به فکر امتیازند، تقسیم کردید و نمی دانم انتظار دارید کدام دسته به شما لبیک بگویند؟
آنها که به خاطر داشتن چند مقاله ISI خود را منبع و منشا علم و سواد در کشور می دانند و جز به منافع و امتیازات شرک آلود شخصی نمی اندیشند ، یا آنها که به خاطر بی توجهی به قول شما به مظاهر شرک مثل (ISI)، سالها قبل دوستان آی اس آی دار شما که در کسوت ریاست دانشگاهها جا خوش کرده بودند در صدد اخراج آنها از دانشگاه بودند؟؟!! آقای روحانی این لحن متکبرانه نه منتقدین به قول شما کم سواد را از انتقادشان منصرف می کند و نه خاموشان مشرک و گرفتار امتازات شرک آلود را! این لحن پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که در سخنانتان چند بار به آن متوسل شدید نیست!
آقای روحانی اگر از منتقدین به طور خاص و مردم به طور عام پاسخ مناسب می خواهید با آنها با زبان تکریم سخن بگوئید نه تکبر!!! از پیامبر رحمت نقل است که "اگر منع رطب می کنید رطب نخورید"