سرخاب: کاش قلعه‌نوعي کاپيتان استقلال بود

عباس سرخاب در گفت و گو با اوج، عنوان کرد: من نمي دانم چطور پس از سالها رسانه ها ياد من افتادند.به هر حال يادم رفته بود عباس سرخاب هستم و روزي با پيراهن استقلال ستاره دوم قهرماني در آسيا را در کنار بزرگان کسب کرديم.

وي ادامه داد:فرزند من الان 16 سال سن دارد و هر موقع مراسمي مي شود و باشگاه جشني برگزار مي کند از من مي پرسد بابا چرا تو را فراموش کرده اند.البته ايرادي ندارد.من خودم را هميشه کوچکترين عضو خانواده استقلال مي دانم و هيچ منتي هم نيست ولي دوست ندارم روزي که از کار افتادم عزيز شوم.فقط همين قدر که نامم از کنار اسم بزرگ استقلال فراموش نشود برايم يک دنيا مي ارزد.ما فکر مي کنيم فراموش شده هستيم.اين رفتارها باعث مي شود بازيکنان امروزي هم تصميم بگيرند که بروند.ما به خاطر استقلال و مردم عاشق استقلال مي جنگيديم.براي ما استقلال خيلي اهميت داشت و همه زندگي ما بود.آن سالها،سالهاي استقلال مردمي بود نه استقلال امروز که اقتصادي شده است.

بازيکن برتر جام باشگاههاي آسيا در سال 1990 ميلادي گفت:وقتي از آن مسابقات در بنگلادش برگشتيم پيشنهاد خوبي از عمان و قطر داشتم.فکر مي کنم در آن زمان يک پيشنهاد نجومي بود اما پس از صحبت هايي که با شاهين بياني،امير قلعه نوعي،شاهرخ بياني،عبدالعلي چنگيز و بقيه بزرگان تيم داشتم تصميم گرفتم در استقلال بمانم.واقعيت اين است بزرگان تيم را که مي ديديم جرات نداشتيم حرف از رفتن بزنيم.

وي ادامه داد:وقتي تيم نياز به کمک دارد بايد در کنارش بود.اينکه بازيکنان کليدي استقلال در اين مقطع حساس از فصل رفتند از ديد من کار درستي نبود.شايد آنها معذوريت هاي خودشان را دارند ولي من نمي دانم.درباره خودم حرف مي زنم.من ضربه خوردم ولي استقلال را نفروختم.به روي جامعه نمي آوريم ولي در بعد مالي هم تحت فشار هستيم.سوال من اين است اگر اگر استقلال قهرمان آسيا نمي شد،نايب قهرمان آسيا نمي شد به جايگاه امروزش مي رسيد؟هيچ توقعي هم نداريم فقط مي خواهيم فراموش نشويم.

سرخاب تاکيد کرد:وقتي بزرگان تيم را مي ديديم که با تمام وجود بازي مي کنند اين مساله باعث مي شد که ما تعصب بيشتري روي استقلال پيدا کنيم.شاهين بياني با تمام وجودش در خدمت استقلال بود.امير قلعه نوعي با همه وجود بازي مي کرد.ما به اين بازيکنان که نگاه مي کرديم اصلا رويمان نمي شد بگوييم مي خواهيم برويم.من از دلم حرف مي زنم.وقتي شاهين بياني و اصغر حاجيلو با آن همه سابقه کاپيتان استقلال بودند،همه بازيکنان به دنبال اين بودند که وحدت و يکپارچگي تيم حفظ شود.چيزي که امروز وجود ندارد و استقلال متاسفانه بزرگتري داخل زمين ندارد.اين مساله باعث مي شود که امثال منتظري و نکونام به راحتي بروند.در حاليکه مي شد جور ديگري مديريت کرد.کاش همين الان هم امير قلعه نوعي کاپيتان استقلال بود.به نظرم اگر امير،يک امير قلعه نوعي درون زمين داشت مشکلات استقلال کلا حل مي شد.

وي افزود:با همه بي مهري هايي که به من شده است،خودم را يک استقلالي مي دانم و هرگز خاطرات خوب روزهاي حضورم در اين تيم را فراموش نمي کنم.اميدوارم شرايطي فراهم شود تا ما بتوانيم در خانه مان کار کنيم.