به گزارش پایگاه 598، دنیسراس که اکنون در اندیشکده سیاست خاور نزدیک واشنگتن حضور دارد، در
مجله فارینپالیسی به بررسی کش و قوس هستهای و شروع اجرای توافق ژنو
پرداخت. او مینویسد: بالاخره اجرای دوره 6 ماهه توافق ژنو میان 5+1 و
ایران آغاز شده اما هیچ کس به این مسئله خوشبین نیست. باراک اوباما احتمال
منتهی شدن توافق موقت فعلی به توافق جامع را کمتر از 50 درصد پیشبینی کرد
و عباس عراقچی معاون وزیر خارجه ایران میگوید این تخمین، رقم بالایی
است.راس تصریح میکند: شاید در حرف، به عقب برگرداندن برنامه هستهای ایران
شدنی باشد. با این حال با توجه به بیاعتمادی ریشهدار، آنچه در حرف شدنی
به نظر میرسد، در عمل آسان به نظر نمیرسد.
وی آنگاه با طرح
ادعاهای فاقد سند مبنی بر اینکه «ایران به سؤالات درباره ابعاد احتمالی
نظام برنامه هستهای خود پاسخ نگفته» و «با 20 هزار سانتریفیوژ میتوان
اورانیوم لازم برای 6 بمب اتمی را تولید کرد»، مینویسد: در شرایطی که
ایران زیرساختهای هستهایاش را جزئی از غرور و استقلال خود میداند و
خواسته آمریکا مستلزم نادیده گرفتن این مسائل است، میتوان تصور کرد که
ایران در مقابل به عقب بازگرداندن برنامه هستهایاش مقاومت خواهد کرد. در
مقابل واشنگتن حاضر نیست ایران را به عنوان کشوری در آستانه هستهای شدن
بپذیرد.
در ادامه تحلیل فارینپالیسی آمده است: «اوباما به صراحت
گفته است ایران نمیتواند تأسیسات غنیسازی فردو و یا رآکتور آب سنگین را
داشته باشد و علاوه بر این، باید تعداد سانتریفیوژهایش را کاهش دهد. من در
زمره کسانی هستم که معتقدند آمریکا میتواند برنامه غنیسازی محدود ایران
را بپذیرد، اما به نظر من تعداد سانتریفیوژها باید اندک باشد، قطعاً کمتر
از 10 درصد ] 2 هزار دستگاه[ تعداد کنونی آنها- که قریب به 20 هزار دستگاه
است. افزون بر این، این تعداد نمیتواند شامل سانتریفیوژهای نسل بعدی که
ایران هم اکنون در حال ساختشان است، باشد.راس در پایان تصریح میکند: در
حقیقت اظهارات آیتالله علی خامنهای رهبر عالی ایران، روحانی رئیس جمهوری و
جواد ظریف وزیر خارجه وی حاوی کوچکترین نشانهای نیست که گویای اعتقاد
آنها به لزوم تقلیل برنامه هستهایشان در راستای این محورها باشد.