به گزارش 598 به نقل از مهر، محمود احمدینژاد رئیس جمهور در آئین بزرگداشت آیتالله طالقانی که شب گذشته برگزار شد گفت:
* صحبت درباره آیتالله طالقانی از ناحیه من نشدنی است. در واقع، کسی باید از او صحبت کند که همسلک و هممرام او باشد و از جام معرفت او چشیده باشد. امثال من باید او را نگاه کنیم و آنقدر که میفهمیم، توصیفش کنیم.
* وجود طالقانی از جمع و محله و قبیله و حزب و طایفه عبور کرد و آنقدر روحش بزرگ شد که همه عالم را فتح کرد. حضرت امام (ره) هم ایشان را ابوذر زمان نامید که من معتقدم شاید عبارات، در توصیف ایشان کم آوردند؛ وگرنه حضرت امام عبارات و بیانات بیشتری در ارتباط با او به کار میبردند.
* طالقانی، جلوهای از رحمت الهی بود. عشق میان مردم و طالقانی امری دوطرفه بود و مردم نیز همانند او دوستش میداشتند؛ تا جایی که من مطمئنم اگرهمین امروز هم برای او در تهران مراسم بزرگداشتی برگزار شود، غوغایی خواهد شد. این ویژگی انسانهای بزرگ است؛ انسانهایی که زندگی مالی برایشان بیارزش است؛ نه اینکه اصل زندگی برایشان بیارزش باشد، بلکه انسانهایی هستند که در بند ظواهر زندگی نیستند.
*طالقانی عمیقا به آزادی معتقد بود. به نظر من اعتقادی ارزش دارد که آزادانه انتخاب شود. حقیقت انسان در انتخاب آزاد شکل میگیرد و شکوفایی انسان در این انتخاب است که میتواند به خود شکل بیابد. خدایی شدن انسان هم در این است. طالقانی عمیقا به این موضوع اعتقاد داشت. اساساً کسی که به آزادی معتقد نباشد، انتقادپذیر نیست.
*مرحوم طالقانی به معنای حقیقی کلمه، روحانی بود و سرپناه و مامن مردم و همراه و دلسوز با آنها. من شک ندارم اگر او 10 - 15 سال دیگر زنده میماند، جریان اشرافیت در درون حکومت نمیتوانست دوباره خودش را زنده کند.