به گزارش پایگاه 598 به نقل از جام ورزشی؛1- همه لیگ را هم که در یک کفه ترازو بگنجانی، یک «پرسپولیس- استقلال» برای برابری با آنها کافی است. بازی خاصی که ماهیت خود را در یک مشت حساسیت به جا و نابه جا گم کرده و هر چقدر جمعههایمان را هدر بدهد و هر چند بار دیگر هم که بیبرنده به آخر برسد، باز چشمهای این فوتبال را مثل ندیدهها از این سو به آن سو دنبال خود میکشاند.
یک فوتبال است و همین دربی که بازیکنان خیلی وقت است برای لمس آن به روزشماری افتاده و خوابهای شبانهشان را با رویای ستاره شدن در این بازی بزرگ آذین بستهاند؛ بی آنکه تصور نیمکتنشینی برای لحظهای با ذهنشان همسایه شود.
سرمربی پرسپولیس البته آنقدر ثابتقدم هست که شاگردانش به سادگی بتوانند ترکیب انتخابی او برای دربی را حدس زده و حتی در همین فاصله دو روزه از فیکس بودن یا نیمکتنشین شدنشان مطمئن شوند.
برای علی دایی که همیشه تماشاگر تعقیب و گریزش با دگرگونی بودهایم، فرقی نمیکند که تیمش بازی پیش را باخته و یا با سه امتیاز از سر گذرانده است. او تنها وقتی به ترکیب تیمش دست میبرد که اجبار بر سرش سایه انداخته باشد که این شرط، دربی پیش رو را در بر نمیگیرد.
همه بازیکنان پرسپولیس قابلیت بازی کردن در بازی جمعه را دارند و دست سرمربی برای هر انتخابی باز است. محدودیتی هم اگر هست، آن را باید در تفکرات علی دایی یافت که کمتر دیدهایم اعتماد پیشکش شدهاش به بازیکنان را پس بگیرد.
پس انتخاب اولش دروازهبان برزیلی است. به رسم هر هفته، دروازه را میسپارد به نیلسون کورهآ که با 13 کلینشیت در 22 بازی همه همتاهای لیگ برتریاش را پشت سر خود نگه داشته. خوبیاش این است که نیلسون مجبور نیست با شرایط تازهای کنار بیاید چرا که دیوار دفاعی هم با همان بازیکنانی چیده شده که در بازیهای پیش از این میدیدیم.
میانه خط دفاع را سید جلال حسینی و محسن بنگر پر میکنند و در چپ و راستشان میثم حسینی و حسین ماهینی را خواهیم دید. هر چند خیلیها حضور دوباره مهرداد پولادی در سمت چپتر خط دفاعی پرسپولیس را انتظار میکشند اما قطعا بعد از ده ماه دوری از فوتبال، علی دایی ریسک فیکس بازی دادن به او را به جان نخواهد خرید. حتی اگر همه تقصیر گل خردکننده فولاد در دقیقه 89 بازی پیشین را به حساب میثم حسینی بنویسیم.
شاید تنها ترکیب دو نفره هافبک دفاعی پرسپولیس دایی را به تردید بیندازد. جایی که مهرداد کفشگری با بدشانسی و به خاطر شکستگی دستش از لیست گزینهها خط خورد تا محمد نوری و قاسم دهنوی هم شانس بازی پیدا کنند. از بین آنها البته یک نفر برای قرار گرفتن کنار رضا حقیقی گزینش خواهد شد که نوری با توجه به تجربهاش، محتملتر است.
مثلث تهاجمی پشت سر تک مهاجم در 1- 3- 2- 4 تغییرناپذیر علی دایی را هم پیام صادقیان، محسن مسلمان و محمدرضا خلعتبری تشکیل میدهند؛ مثل همیشه صادقیان در مرکز و آن دو بازیکن دیگر در چپ و راستش. عالیشاه هم مجبور است روی نیمکت بنشیند و به اشتباه یکی از دو بازیکن کناریِ صادقیان امید ببندد.
نفر آخر هم مهدی سیدصالحی است که نقش مهاجم را بازی خواهد کرد. برای مقابله با استقلال این روزها، همین ترکیب تکراری بهترین است و تقابل سه بازیکن سرعتی و تکنیکی پرسپولیس- صادقیان، مسلمان و خلعتبری- با هافبکهای باتجربه اما کند استقلال، تماشایی. آنچه باید دربارهاش مطمئن بود اینکه سورپرایزی در کار نیست. فقط تکرار بازیهای پیش است که دوباره اتفاق خواهد افتاد.
2- ترکیب منتخب علی دایی چیز تازهای در خود ندارد. نیمکتنشینهای پرسپولیس را هم به همین سادگی میشود برگزید؛ رضا محمدی برای جانشینی احتمالی دروازهبان برزیلی و در کنار او علیرضا نورمحمدی، مهرداد پولادی، احتمالا قاسم دهنوی، حمیدرضا علیعسگری، امید عالیشاه و فرزاد حاتمی روی نیمکت خواهند نشست.
در این پرسپولیس همه چیز آنقدر واضح است که پیشبینی تعویضهای علی دایی هم چندان سخت به نظر نمیرسد؛ تنها شرطش حال و روز پرسپولیس در لحظهای است که سرمربی حضور بازیکنی تازهنفس را طلب میکند.
اگر بازی گره بخورد و یا پرسپولیس در نتیجه عقب افتاده باشد، آن وقت تغییر آرایش چهره این تیم هم اتفاق دور از ذهنی نخواهد بود. برای باز کردن گره بازی، جانشینی امید عالیشاه و یا علیعسگری به جای مسلمان یک گزینه است و دو نفره شدن خط حمله پرسپولیس با قرار گرفتن فرزاد حاتمی در کنار سیدصالحی هم گزینهای دیگر.
پرسپولیس اما اگر تا پیش از تعویضها، بازی را برده باشد حکایت دیگری را به تماشا خواهیم نشست. چرا که بدون شک دایی و بازیکنانش هدف خود را به حفظ نتیجه تغییر خواهند داد و نمایش پرسپولیس هم تدافعی خواهد شد؛ حالا یا با تعویض مهرداد پولادی با مسلمان برای دفاع از نیمه زمین، یا جابجایی قاسم دهنوی با یکی از دو هافبک دفاعی تیم و یا حتی بازی گرفتن از علیرضا نورمحمدی که در نیمه دوم فصل هنوز در ترکیب پرسپولیس او را ندیدهایم.