روایت افسر سیا از حق‌السکوت‌های هنگفت آل‌سعود

به گزارش العالم رابرت بائر نویسنده کتاب خوابیدن با شیطان می‌گوید: هنگامی که شرکت کارلایل در 11 سپتامبر 2001 خود را برای کنفرانس سالانه سرمایه گذاران در واشنگتن آماده می‌کرد، فقط در فاصله 2/5 مایلی جنوب هتل، پرواز شماره 77 به ساختمان پنتاگون برخورد کرد. در جلسه مذکور این افراد حضور داشتند؛ مسئولان ارشد شرکت «جیمز بیکر»، «فرانک کارلوچی» وزیر مشاور دولت جرج بوش پدر، وزیر دفاع دوران رونالد ریگان و مشاور امنیت ملی دوره قبل از او، و برادر بن‌لادن به‌عنوان نماینده مجموعه بن‌لادن که صاحب یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های ساخت و ساز دنیا است.

شرکت «کارلایل» روابط قدیمی و سودآور با خانواده آل‌سعود داشت. در سال 1991 این شرکت زمینه خرید حدود 600 میلیون دلار از سهام شرکت «سیتی کورپ» را برای «ولیدبن طلال» فراهم کرد. ولید‌بن طلال برادر ملک فهد و ششمین فرد ثروتمند دنیا براساس مجله فوربس در سال 2001 است. دارایی‌های او به حدود 20 میلیارد دلار می‌رسد. بائر با بیان اینکه طیفی از وزرا و مقامات آمریکایی در عربستان حقوق (رشوه) می‌گیرند، می‌افزاید: شرکت کارلایل ثروت خود را از طریق خرید قراردادهای دفاعی کوچک و ارائه آن به شرکت‌های بزرگی مانند بوئینگ، لاکهید مارتین و شرکت بین‌المللی «تی‌اردبلیو» (فروشنده اصلی سلاح به عربستان) به دست آورده است. بزرگ‌ترین مصرف‌کننده سلاح آمریکا، عربستان سعودی است. این کشور دومین بازار جنگنده، موشک، تانک، خودروی زرهی و دیگر تسلیحات و خدمات نظامی آمریکا است. عربستان همچنین پس از ارتش آمریکا بزرگ‌ترین مصرف‌کننده خودروهای جنگی «برادلی» است. عربستان از نظر بسیاری از طرفها، به‌عنوان مهمترین حامی خط تولید تسلیحات آمریکایی به شمار می‌آید. بازیگران اصلی واشنگتن پس از ترک پست‌های دولتی فوراً و به‌صورت مستقیم به دفتر استخدام «کارلایل» می‌روند. از جمله این افراد جیمز بیکر، فرانک کارلوچی، کارلایل آرتور لویت رئیس سابق هیئت اوراق مالی و کمیته نقدینگی، ویلیام کنراد رئیس سابق کمیته ارتباطات در دوره دوم ریاست جمهوری بیل‌کلینتون و ریچارد درمان رئیس سابق دفتر بودجه کاخ سفید در دوران بوش و ریگان و همچنین معاون رئیس جمهور و وزیر خزانه‌داری هستند.

«جورج واکر بوش» مشهورترین مشاور «کارلایل»، چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا است. وی به‌دلیل فرماندهی جنگ خلیج فارس مورد توجه ثروتمندان سعودی و کویتی است. جرج بوش و «جان میجر» به‌نیابت از کارلایل به عربستان و کویت بسیار سفر کردند، و درهایی را به‌روی برخی سرمایه‌گذاران ثروتمند این دو کشور در دنیا گشودند. خانواده بن‌لادن 2 میلیارد دلار در کارلایل سرمایه‌گذاری کرد که دومین شریک صندوق این شرکت به شمار می‌آید. کارلایل و بن‌لادن در اکتبر 2001 یعنی حدود 5 هفته پس از حمله به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون از یکدیگر جدا شدند، ولی حدود 10 سعودی دیگر در این شرکت به‌عنوان سرمایه‌گذار باقی ماندند.

افسر عالی‌رتبه و سابق سیا با اسم بردن از کسانی چون کالین پاول و دیک چنی که پول‌های هنگفتی از سعودی‌ها دریافت کردند، تا به بهبود وجهه عربستان در آمریکا کمک ‌کنند، ادامه می‌دهد: تقریباً همه شخصیت‌های مهم در واشنگتن که مسئولیتی را عهده‌دار بوده‌اند، حداقل در یکی از شرکت‌های مرتبط با عربستان سعودی همکاری کرده‌اند. به‌صورت عملی هر قراردادی که با سعودی‌ها بسته شده است شفاف نبوده، و در توفان شن و نزدیک یکی از چاه‌هایی که پول از آنجا سرچشمه می‌گیرد، ناپدیده شده است. در شرکت «تی‌آردبلیو» تا اواخر سال 2002 که توسط شرکت «نورثورب گرومان» خریداری شد،‌ «رابرت گیتس» مدیر سابق «سی‌آی‌ای» و معاون وزیر خارجه اسبق  و «مایکل آرامکست» سفیر سابق آمریکا در ژاپن و «کاندولیزا رایس» مشاور امنیت ملی آمریکا تشکیل شده بود و اعضای این شرکت سالها در اداره شرکت «شیورون» که در سال 2001 با «تکساکو» ادغام شد، همکاری داشتند. «شیور ون تکسالو» با شرکت ملی نفت سعودی «آرامکو»‌ و «استار انترپرایز» و «موتیوا انترپرایز» همکاری داشت.

رابرت بائر خاطرنشان می‌کند: سعودی‌ها این درس را به آمریکایی‌ها دادند که دهانت را درباره عربستان ببند، تا برای تو کار و پست در یک دانشگاه می‌یابیم، یا خودرویی لکسوس و خانه‌ای بزرگ در جورج تاون به تو می‌دهیم. براساس گزارش واشنگتن پست، یکی از افراد نزدیک به شاهزاده بندربن سلطان سفیر سابق عربستان در آمریکا گفته وی مشغول رسیدگی به آن دسته از مسئولان آمریکایی است که به زندگی عادی خود بازگشته‌اند.