نویسنده و شاعر افغان از توجه رهبر معظم انقلاب به شاعران افغان و تسلط ایشان به جریان‌های ادبی افغانستان در دیدار خود با ایشان که در حاشیه نشست شاعران با رهبری صورت گرفت، می‌گوید.
به گزارش 598 به نقل از فارس، "محمد کاظم کاظمی" شاعر معاصر افغان سال‌هاست در دوران مهاجرت به عنوان شاعر، نویسنده و فعال فرهنگی در ایران مطرح است.
"ده شاعر انقلاب"، "روزنه"، "گزیده غزلیات بیدل"، "این قند پارسی" و "دیوان خلیل الله خلیلی" تعدادی از آثار این شاعر، نویسنده و پژوهشگر زبان و ادب فارسی است.
کاظمی همچنین در جشنواره‌های مختلف شعر در ایران به عنوان داور فعالیت می‌کند.
هر ساله مقام معظم رهبری در ماه رمضان با شعرا دیداری دارد که امسال کاظمی و تعداد دیگری از شعرای افغانستان هم موفق به حضور در این جلسه شدند.
نوشته زیر خاطره این شاعر افغان از دیدار با رهبر معظم انقلاب است که به خبرگزاری فارس ارسال کرده است.
شامگاه روز دوشنبه 24 مرداد 1390 مقارن با سالگرد ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع)، جلسه شعرخوانی شاعران معاصر در حضور حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران برگزار شد.
ین سلسله جلسات سال‌هاست که به همین مناسبت برگزار می‌شود و کما بیش جایگاه یک همایش ادبی سالانه را یافته است.
در این برنامه حدود 200 شاعر از شهرهای مختلف ایران حضور دارند و البته در جلسه امسال، علاوه بر شاعران ایران، مهمانانی هم از افغانستان و تاجیکستان حضور داشتند.
هشت تن از شاعران افغان در این جلسه حضور داشتند
البته حضور شاعران مهاجر افغانستان مقیم ایران در جلسات پیش هم سابقه داشت ولی به تعداد اندک و گاه به گاه. این اولین باری بود که هشت تن از شاعران افغانستان و تاجیکستان به جلسه دعوت شده بودند و پنج تن از آنان به شعرخوانی پرداختند.
برنامه با اقامة نماز جماعت به امامت حضرت آیت الله خامنه‌ای در صحن محل اقامت ایشان برگزار شد و پس از آن، صرف افطار بود.
افطاری ساده و بدور از تشریفاتی که در مهمانی‌های خانگی مردم امروز دیده می‌شود.
پس از آن نوبت به جلسة شعرخوانی رسید که از ساعت 21:30 تا یازده شب ادامه داشت و در آن حدود بیست و پنج تن شعر خواندند.
پایان‌بخش جلسه نیز سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بود دربارة وضعیت شعر امروز ایران و نیز رهنمودهایی برای شاعران، به ویژه شاعران جوان.
سنت معمول در این جلسات این است که شاعران جوان، پیشکسوت، ساکن تهران، شهرستانی‌ها، آقایان و خانم‌ها به نسبتی متناسب، به ارائة آثار خود می‌پردازند و برنامة شعرخوانی نیز به وسیلة شورایی مرکب از چند شاعر سرشناس تنظیم می‌شود.
شاعران افغان پیام خود را از طریق این نشست منعکس کردند
در برنامه در ابتدا شعرخوانی 2 شاعر از افغانستان گنجانده شده بود، "سید ابوطالب مظفری" به نمایندگی از شاعران مهاجر در ایران و "ابراهیم امینی" به نمایندگی از شاعرانی که از افغانستان دعوت شده بودند.
اما در عمل من و "سید فضل‌الله قدسی" هم برای شعرخوانی دعوت شدیم و این شاید ناشی از غیبت چند سالة شعر افغانستان در این جلسات بود که انتظار بیشتری برای شعرخوانی شاعران افغان را ایجاد کرده بود.
در واقع آنچه برای ما نیز اهمیت داشت و از انگیزه‌های حضور ما در این جمع بود، همین بود که حضور افغانستان به عنوان یک کشور فارسی‌زبان و از کانون‌های شعر و ادب فارسی، در محافل ادبی ایران نیز مشهود باشد، به ویژه در چنین جلسه‌ای که انعکاس وسیع رسانه‌ای می‌یابد و این خود زمینة این را فراهم می‌کند که مردم ایران ـ که از افغانستان غالباً در رسانه‌ها جز جنگ و ویرانی ندیده‌اند ـ با تصویری از هنر و ادبیات افغانستان هم روبه‌رو شوند.
افغانستان هم در میراث کهن زبان فارسی شریک است
از طرفی دیگر این که شاعران افغانستان حس می‌کنند که حضورشان در عرصة ادبیات فارسی جدی گرفته می‌شود و چنین نیست که مسئولان فرهنگی ایران همه میراث کهن و امروز زبان و ادب فارسی را مختص و منحصر به مرزهای جغرافیایی این کشور بدانند.
از این که بگذریم، حضور مهمان‌هایی از افغانستان در این برنامه خود زمینة بعضی دیدارها، شرکت در محافل ادبی و برنامه‌های تلویزیونی را هم فراهم کرد که خالی از ثمراتی نبود و می‌تواند گامی باشد برای ارتباط ادبی و فرهنگی بیشتر میان 2 کشور همزبان.
توجه خاص رهبری به جریان‌های ادبی افغانستان
اما گذشته از این مباحث کلی، آنچه برای من به طور خاص ارزش و اهمیت داشته است، توجه خاص حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به جریان‌های ادبی افغانستان است.
از سال‌ها پیش و در جلساتی از این قبیل که من حضور داشتم، ایشان اغلب از شاعران افغانستان جویا شده اند و به عنوان مثال در جلسة سال 1387 با آن که من به خاطر تنگنای وقت و رعایت فرصت برای جوان‌ترها قصد شعرخوانی نداشتم، ایشان خود درخواست کردند که شعر بخوانم و گفتند که چند سال است از شاعران افغانستان چیزی نشنیده‌ایم.
آگاهی ایشان به ادبیات روز قابل توجه است
نکتة دیگری که باز قابل ذکر است، وقوف و آگاهی خاص ایشان از جریان زندة ادبیات امروز، به ویژه در عرصة چاپ و انتشار کتاب است.
این را در صحبتی که از نزدیک و قبل از تشکیل جلسة امسال با من داشتند، به خوبی حس کردم.
جریان از این قرار بود که بعد از صرف افطار و قبل از شروع رسمی جلسه، گویا دست‌اندرکاران برنامه به ایشان گفته بودند که امسال شاعرانی از افغانستان هم حضور دارند و ایشان سراغ مرا گرفته بودند.
این بود که فرصت گفت‌وگوی کوتاهی از نزدیک با ایشان فراهم شد و ایشان در آن صحبت، ضمن یاد کرد و تقدیر از کتاب «گزیده غزلیات بیدل» که من گردآوری کرده‌ام، در مورد نقد شعر هم سفارشی داشتند مبنی بر این که علاوه بر مسایل فنی و صوری شعر، به جوانب محتوایی و ارزشی آثار هم بپردازم.
ایشان گفتند که در کتابی که در نقد شعر جوان امروز نوشته‌ام (کتاب رصد صبح) در بعضی موارد به مسائل محتوایی اشاره کرده‌ام و این خوب است.
کتابخوانی رهبری با وجود مشغله‌های حکومتی
این خود نشان از این داشت که ایشان با همه مشغله‌های حکومتی خویش، وقت بسیاری برای کتاب‌خواندن می‌گذارند و از نزدیک در جریان آثار منتشرشده هستند.
در جلسة پارسال هم که من حضور نداشتم، ایشان در مورد یکی از کتاب‌های تازه منتشر شده در حوزة ادبیات داستانی افغانستان (کتاب کوچة ما از محمد اکرم عثمان) از "محمدحسین جعفریان" پرسیده بودند و جالب این که آن کتاب هنوز به بازار نیامده بود و آقای جعفریان هنوز از آن اطلاع نداشت.
به هر حال در جلسه از شاعران ایران، جناب علی معلم، علی موسوی گرمارودی، محمدجواد محبت، فاضل نظری، دکتر غلام‌علی حداد عادل، حجت‌الاسلام محمدی گلپایگانی، علی‌محمد مؤدب، میلاد عرفان‌پور، محمدرمضانی فرخانی، مصطفی محدثی خراسانی، راضیه رجایی، مهری جهانگیری، زهره نارنجی و جمعی دیگر شعر خواندند؛ از تاجیکستان محمدعلی عجمی (تنها مهمان تاجیکستانی) و از افغانستان سیدابوطالب مظفری، ابراهیم امینی، سید فضل‌الله قدسی و من.
البته دعوت قدسی برای شعرخوانی به درخواست خود حضرت آیت‌الله خامنه‌ای انجام شد.
رهبری درباره مردم افغانستان سخن گفت
شعری که من خواندم، تازه‌ترین اثرم بود با عنوان «پهلوان 1390» که در آن با زبان طنز، به بیان وضعیت امروز کشور پرداخته بودم. نکتة جالب در این مورد، ارزیابی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از این شعر بود که گفتند متأسفانه اوضاع افغانستان آن قدر ناگوار است که حتی شعر طنز در این مورد هم متأثرکننده است.
سپس اظهار امیدواری کردند که مردم ما دوباره با همان رشادت و قهرمانی، سابق مملکت را از این وضع نجات دهند تا ما در مدح‌شان شعر بگوییم.
در انتهای جلسه و در هنگام خداحافظی، فرصتهای کوتاهی برای دیدار بعضی از مسئولان فرهنگی ایران مثل جناب حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و جناب غلام‌علی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی دست داد و آنها در زمینة فعالیتهای مشترک ادبی و زبانی و ارتباط بیشتر فرهنگی میان دو کشور وعده‌هایی دادند که شاید در آینده شاهد تحقق این وعده‌ها باشیم.
شعر زیر با عنوان "پهلوان 90" از محمد کاظم کاظمی می باشد که در محضر رهبر انقلاب توسط این شاعر خوانده شد.
پهلوانان شهر جادوییم، گام بر آهن مذاب زدیم
لرزه بر جان کوه افکندیم، بند بر گردن شهاب زدیم
نعره تا برکشید پیل دمان، بر تنش کوفتیم گرز گران
چشم تا باز کرد دیو سپید، بر سرش سنگ آسیاب زدیم
ولی این خوابهای رنگارنگ پاره شد با صدای کشمکشی
اسب ما داشت اژدها میکشت، لاجرم خویش را به خواب زدیم
تیر گز هم اگر به چنگ آمد، که توان‌ِ کمان‌کشیدن داشت؟
صبر کردیم تا شود نزدیک، خاک بر چشم آن جناب زدیم
رخش را در چرا رها کردیم تا که تهمینه‌ای نصیب شود
او به دنبال رخش دیگر رفت، ما خری لنگ را رکاب زدیم
تا که بوسید دست ما را سیخ، گذر از مهره‌های پشتش کرد
این‌چنین برّه روی آتش رفت، این‌چنین شد که ما کباب زدیم
هفت خوان را به ساعتی خوردیم، شهره گشتیم در گرانسنگی
لاجرم در مسیر کاهش وزن مدتی صبح‌ها طناب زدیم
جوشن پاکدامنی که نبود، و از آن شعله ایمنی که نبود
ما سیاووش‌های نابغه‌ایم کرم ضد آفتاب زدیم
به گزارش 598 به نقل از فارس، "محمد کاظم کاظمی" شاعر معاصر افغان سال‌هاست در دوران مهاجرت به عنوان شاعر، نویسنده و فعال فرهنگی در ایران مطرح است.
"ده شاعر انقلاب"، "روزنه"، "گزیده غزلیات بیدل"، "این قند پارسی" و "دیوان خلیل الله خلیلی" تعدادی از آثار این شاعر، نویسنده و پژوهشگر زبان و ادب فارسی است.
کاظمی همچنین در جشنواره‌های مختلف شعر در ایران به عنوان داور فعالیت می‌کند.
هر ساله مقام معظم رهبری در ماه رمضان با شعرا دیداری دارد که امسال کاظمی و تعداد دیگری از شعرای افغانستان هم موفق به حضور در این جلسه شدند.
نوشته زیر خاطره این شاعر افغان از دیدار با رهبر معظم انقلاب است که به خبرگزاری فارس ارسال کرده است.
شامگاه روز دوشنبه 24 مرداد 1390 مقارن با سالگرد ولادت حضرت امام حسن مجتبی (ع)، جلسه شعرخوانی شاعران معاصر در حضور حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی ایران برگزار شد.
ین سلسله جلسات سال‌هاست که به همین مناسبت برگزار می‌شود و کما بیش جایگاه یک همایش ادبی سالانه را یافته است.
در این برنامه حدود 200 شاعر از شهرهای مختلف ایران حضور دارند و البته در جلسه امسال، علاوه بر شاعران ایران، مهمانانی هم از افغانستان و تاجیکستان حضور داشتند.
هشت تن از شاعران افغان در این جلسه حضور داشتند
البته حضور شاعران مهاجر افغانستان مقیم ایران در جلسات پیش هم سابقه داشت ولی به تعداد اندک و گاه به گاه. این اولین باری بود که هشت تن از شاعران افغانستان و تاجیکستان به جلسه دعوت شده بودند و پنج تن از آنان به شعرخوانی پرداختند.
برنامه با اقامة نماز جماعت به امامت حضرت آیت الله خامنه‌ای در صحن محل اقامت ایشان برگزار شد و پس از آن، صرف افطار بود.
افطاری ساده و بدور از تشریفاتی که در مهمانی‌های خانگی مردم امروز دیده می‌شود.
پس از آن نوبت به جلسة شعرخوانی رسید که از ساعت 21:30 تا یازده شب ادامه داشت و در آن حدود بیست و پنج تن شعر خواندند.
پایان‌بخش جلسه نیز سخنان حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بود دربارة وضعیت شعر امروز ایران و نیز رهنمودهایی برای شاعران، به ویژه شاعران جوان.
سنت معمول در این جلسات این است که شاعران جوان، پیشکسوت، ساکن تهران، شهرستانی‌ها، آقایان و خانم‌ها به نسبتی متناسب، به ارائة آثار خود می‌پردازند و برنامة شعرخوانی نیز به وسیلة شورایی مرکب از چند شاعر سرشناس تنظیم می‌شود.
شاعران افغان پیام خود را از طریق این نشست منعکس کردند
در برنامه در ابتدا شعرخوانی 2 شاعر از افغانستان گنجانده شده بود، "سید ابوطالب مظفری" به نمایندگی از شاعران مهاجر در ایران و "ابراهیم امینی" به نمایندگی از شاعرانی که از افغانستان دعوت شده بودند.
اما در عمل من و "سید فضل‌الله قدسی" هم برای شعرخوانی دعوت شدیم و این شاید ناشی از غیبت چند سالة شعر افغانستان در این جلسات بود که انتظار بیشتری برای شعرخوانی شاعران افغان را ایجاد کرده بود.
در واقع آنچه برای ما نیز اهمیت داشت و از انگیزه‌های حضور ما در این جمع بود، همین بود که حضور افغانستان به عنوان یک کشور فارسی‌زبان و از کانون‌های شعر و ادب فارسی، در محافل ادبی ایران نیز مشهود باشد، به ویژه در چنین جلسه‌ای که انعکاس وسیع رسانه‌ای می‌یابد و این خود زمینة این را فراهم می‌کند که مردم ایران ـ که از افغانستان غالباً در رسانه‌ها جز جنگ و ویرانی ندیده‌اند ـ با تصویری از هنر و ادبیات افغانستان هم روبه‌رو شوند.
افغانستان هم در میراث کهن زبان فارسی شریک است
از طرفی دیگر این که شاعران افغانستان حس می‌کنند که حضورشان در عرصة ادبیات فارسی جدی گرفته می‌شود و چنین نیست که مسئولان فرهنگی ایران همه میراث کهن و امروز زبان و ادب فارسی را مختص و منحصر به مرزهای جغرافیایی این کشور بدانند.
از این که بگذریم، حضور مهمان‌هایی از افغانستان در این برنامه خود زمینة بعضی دیدارها، شرکت در محافل ادبی و برنامه‌های تلویزیونی را هم فراهم کرد که خالی از ثمراتی نبود و می‌تواند گامی باشد برای ارتباط ادبی و فرهنگی بیشتر میان 2 کشور همزبان.
توجه خاص رهبری به جریان‌های ادبی افغانستان
اما گذشته از این مباحث کلی، آنچه برای من به طور خاص ارزش و اهمیت داشته است، توجه خاص حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به جریان‌های ادبی افغانستان است.
از سال‌ها پیش و در جلساتی از این قبیل که من حضور داشتم، ایشان اغلب از شاعران افغانستان جویا شده اند و به عنوان مثال در جلسة سال 1387 با آن که من به خاطر تنگنای وقت و رعایت فرصت برای جوان‌ترها قصد شعرخوانی نداشتم، ایشان خود درخواست کردند که شعر بخوانم و گفتند که چند سال است از شاعران افغانستان چیزی نشنیده‌ایم.
آگاهی ایشان به ادبیات روز قابل توجه است
نکتة دیگری که باز قابل ذکر است، وقوف و آگاهی خاص ایشان از جریان زندة ادبیات امروز، به ویژه در عرصة چاپ و انتشار کتاب است.
این را در صحبتی که از نزدیک و قبل از تشکیل جلسة امسال با من داشتند، به خوبی حس کردم.
جریان از این قرار بود که بعد از صرف افطار و قبل از شروع رسمی جلسه، گویا دست‌اندرکاران برنامه به ایشان گفته بودند که امسال شاعرانی از افغانستان هم حضور دارند و ایشان سراغ مرا گرفته بودند.
این بود که فرصت گفت‌وگوی کوتاهی از نزدیک با ایشان فراهم شد و ایشان در آن صحبت، ضمن یاد کرد و تقدیر از کتاب «گزیده غزلیات بیدل» که من گردآوری کرده‌ام، در مورد نقد شعر هم سفارشی داشتند مبنی بر این که علاوه بر مسایل فنی و صوری شعر، به جوانب محتوایی و ارزشی آثار هم بپردازم.
ایشان گفتند که در کتابی که در نقد شعر جوان امروز نوشته‌ام (کتاب رصد صبح) در بعضی موارد به مسائل محتوایی اشاره کرده‌ام و این خوب است.
کتابخوانی رهبری با وجود مشغله‌های حکومتی
این خود نشان از این داشت که ایشان با همه مشغله‌های حکومتی خویش، وقت بسیاری برای کتاب‌خواندن می‌گذارند و از نزدیک در جریان آثار منتشرشده هستند.
در جلسة پارسال هم که من حضور نداشتم، ایشان در مورد یکی از کتاب‌های تازه منتشر شده در حوزة ادبیات داستانی افغانستان (کتاب کوچة ما از محمد اکرم عثمان) از "محمدحسین جعفریان" پرسیده بودند و جالب این که آن کتاب هنوز به بازار نیامده بود و آقای جعفریان هنوز از آن اطلاع نداشت.
به هر حال در جلسه از شاعران ایران، جناب علی معلم، علی موسوی گرمارودی، محمدجواد محبت، فاضل نظری، دکتر غلام‌علی حداد عادل، حجت‌الاسلام محمدی گلپایگانی، علی‌محمد مؤدب، میلاد عرفان‌پور، محمدرمضانی فرخانی، مصطفی محدثی خراسانی، راضیه رجایی، مهری جهانگیری، زهره نارنجی و جمعی دیگر شعر خواندند؛ از تاجیکستان محمدعلی عجمی (تنها مهمان تاجیکستانی) و از افغانستان سیدابوطالب مظفری، ابراهیم امینی، سید فضل‌الله قدسی و من.
البته دعوت قدسی برای شعرخوانی به درخواست خود حضرت آیت‌الله خامنه‌ای انجام شد.
رهبری درباره مردم افغانستان سخن گفت
شعری که من خواندم، تازه‌ترین اثرم بود با عنوان «پهلوان 1390» که در آن با زبان طنز، به بیان وضعیت امروز کشور پرداخته بودم. نکتة جالب در این مورد، ارزیابی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از این شعر بود که گفتند متأسفانه اوضاع افغانستان آن قدر ناگوار است که حتی شعر طنز در این مورد هم متأثرکننده است.
سپس اظهار امیدواری کردند که مردم ما دوباره با همان رشادت و قهرمانی، سابق مملکت را از این وضع نجات دهند تا ما در مدح‌شان شعر بگوییم.
در انتهای جلسه و در هنگام خداحافظی، فرصتهای کوتاهی برای دیدار بعضی از مسئولان فرهنگی ایران مثل جناب حسینی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و جناب غلام‌علی حداد عادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی دست داد و آنها در زمینة فعالیتهای مشترک ادبی و زبانی و ارتباط بیشتر فرهنگی میان دو کشور وعده‌هایی دادند که شاید در آینده شاهد تحقق این وعده‌ها باشیم.
شعر زیر با عنوان "پهلوان 90" از محمد کاظم کاظمی می باشد که در محضر رهبر انقلاب توسط این شاعر خوانده شد.
پهلوانان شهر جادوییم، گام بر آهن مذاب زدیم
لرزه بر جان کوه افکندیم، بند بر گردن شهاب زدیم
نعره تا برکشید پیل دمان، بر تنش کوفتیم گرز گران
چشم تا باز کرد دیو سپید، بر سرش سنگ آسیاب زدیم
ولی این خوابهای رنگارنگ پاره شد با صدای کشمکشی
اسب ما داشت اژدها میکشت، لاجرم خویش را به خواب زدیم
تیر گز هم اگر به چنگ آمد، که توان‌ِ کمان‌کشیدن داشت؟
صبر کردیم تا شود نزدیک، خاک بر چشم آن جناب زدیم
رخش را در چرا رها کردیم تا که تهمینه‌ای نصیب شود
او به دنبال رخش دیگر رفت، ما خری لنگ را رکاب زدیم
تا که بوسید دست ما را سیخ، گذر از مهره‌های پشتش کرد
این‌چنین برّه روی آتش رفت، این‌چنین شد که ما کباب زدیم
هفت خوان را به ساعتی خوردیم، شهره گشتیم در گرانسنگی
لاجرم در مسیر کاهش وزن مدتی صبح‌ها طناب زدیم
جوشن پاکدامنی که نبود، و از آن شعله ایمنی که نبود
ما سیاووش‌های نابغه‌ایم کرم ضد آفتاب زدیم
اخبار ویژه
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
سکوت اصلاحطلبان
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
