این در حالی است که از همان زمانی که حضور گروه تولید این مجموعه در ترکیه قطعی شد تهیهکننده سریال در گفتوگوهای مختلف ضمن اشاره به همجواری لوکیشن «آوای باران» با «حریم سلطان» از حضور بازیگران شناخته شده این کشور در سریال خود خبر داده بود؛ بازیگرانی که به گفته محمد هاشمیاصل؛ سریال معروف در حال پخش بر روی آنتن شبکههای ماهوارهای دارند: « برای پیشبرد قصه از تعدادی بازیگر ترکیهای هم استفاده کردیم. کسانی که مخاطب شبکههای ترکیهای باشند برخی از این بازیگران را میشناسند. اما بازیگر شناخته شدهای هم داریم که سریال معروفی را در حال پخش از شبکههای ماهوارهای دارد و مخاطب ایرانی او را میشناسد.»
هر چند که تهیهکننده «آوای باران» در این گفتوگو به بهانه نامشخص بودن وضعیت دریافت مجوز حضور بازیگران سریالهای ماهوارهای در این سریال از اعلام اسامی آنها خودداری کرد؛ اما با کدهایی که داد و تصاویری که در همان زمان از سکانسهای مربوط به ترکیه در اختیار رسانهها قرار گرفت - که در میان آنها تصویر بازیگری شبیه به نقش اصلی این سریال معروف ترکیهای به چشم میخورد- این شائبه هرچند دور از ذهن را ایجاد کرد که شاید بازیگر مذکور و سوالبرانگیز همان بازیگر نقش سلطان سلیمان «هالیت ارگنچ» باشد. از سوی دیگر هفته نامه «صبا» نیز در همان زمان با انتشار گزارشی، به نقل از یک منبع آگاه از حضور «اوکان یالابیک» بازیگر نقش ابراهیم پاشا در سریال «حریم سلطان» خبر داد؛ اخباری که هیچ وقت از سوی سازندگان آن کتمان نشد و هر بار به گونهای با توضیحات پر ابهام به طورضمنی تایید شد.
حال با پخش سریال و پایان یافتن سکانسهای مربوط به ترکیه که اتفاقا نشان داد چندان ضرورتی هم بر حضور عوامل سریال در این کشور وجود نداشته است، یکی از دو بازیگر حاضر در سکانسهای یاد شده تمام اخبار منتشر شده در این باره را شایعاتی میخواند که از شباهت یکی از بازیگران به بازیگر ترک و یکی بودن لوکیشین سریال نشات گرفته است!
اما چه چیز باعث شده است تا اظهارات بازیگران و عوامل سریال پیرامون این خبر این چنین ضد و نقیض باشد و سازندگان آن حاضر نباشند در این باره توضیح روشنی دهند؟ شاید این برخوردهای پرابهام و حاشیهساز آخرین دستاویز سریالسازان تلویویزیون برای جذب مخاطب باشد. به هر حال این فضاسازیهای رسانهای باب میل سازندگانی است که میدانند متاسفانه و به هر دلیلی توان رقابت با سریالهای ماهوارهای را ندارند و به جای آنکه همت خود را صرف هم طراز کردن کیفیت کار کنند ترجیح میدهند حداقل از بهرهوری حاشیهها و جنجالهای رقیب بینصیب نمانند. و همین میشود که در نهایت در عرصه آثار وطنی هم قافیه را به سریال کمحاشیه یک شبکه برونمرزی میبازند.