متهمان به زنا: دختر جوان را نکشتیم

به گزارش پايگاه 598 به نقل از روزنامه شرق، ماموران پلیس تهران 19فروردین سال 87جسد دختری به نام مارال را پیدا کردند که آثار برجامانده روی بدنش نشان می‌داد، مورد آزار جنسی قرار گرفته ‌است.

 

وقتی ماموران تحقیقات را برای پیداکردن عامل قتل آغاز کردند متوجه شدند این دختر چندروز قبل از پیداشدن جسدش با سه مرد به نام‌های پوریا، مهیار و سروش رابطه داشت و مدتی با آنها زندگی کرده بود. این سه‌نفر پس از بازداشت به داشتن رابطه با دختر جوان اعتراف کردند اما قتل را قبول نکردند.

با این حال با توجه به نظریه پزشکی‌قانونی و مدارک موجود در پرونده کیفرخواست علیه سه‌ متهم صادر شد و پرونده برای رسیدگی به شعبه 74 دادگاه کیفری‌ استان تهران رفت. با توجه به اینکه اولیای‌دم مقتول رضایت دادند متهمان به‌لحاظ جنبه عمومی جرم محاکمه و درخصوص قتل عمدی به 10سال حبس و به جرم تجاوز به اعدام محکوم شدند. 

 

پرونده با اعتراض متهمان به دیوانعالی کشور فرستاده شد و قضات بعد از بررسی پرونده اعلام کردند مدارک برای محکوم‌کردن متهمان کافی نیست و به‌نظر نمی‌رسد تجاوزی صورت گرفته‌ باشد. ضمن اینکه قتلی هم صورت نگرفته ‌است.

 این پرونده روز گذشته در شعبه71 مورد بررسی قرار گرفت. بعد از اینکه نماینده دادستان کیفرخواست را علیه متهمان خواند، پوریا، متهم ردیف اول در جایگاه حاضر شد. او اتهام قتل را رد کرد و گفت: مارال همراه دوستم سروش از تبریز به تهران آمده ‌بود. او با من تماس گرفت و گفت دوست سروش است و درخواست کرد به او جای خواب بدهم.

 

من قبول نکردم گفتم خودم با پدرومادرم زندگی می‌کنم. بعد از چندبار تماس و صحبت‌هایی که با سروش کردم از طریق مهیار دوست دیگرمان جایی پیدا کردیم و قرار شد مارال را به آنجا ببریم. باغ متعلق به پدر مهیار بود. من قبول دارم با مارال رابطه داشتم اما اصلا به‌زور نبود. بچه‌های دیگر هم رابطه داشتند اما مارال خودش خواست و اصلا ناراحت نبود. 

متهم درباره قرص‌هایی که به مقتول داده بود گفت: او از ما قرص ترامادول خواست. من فکر می‌کردم معتاد است و قرص برایش تهیه کردم. من به‌زور به او قرص ندادم. بعد هم جسدش را در همان باغ در ملارد رها کردیم. با پایان جلسه رسیدگی هیات قضات برای صدور رای دادگاه وارد شور شدند.