به گزارش 598، خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، به نقل از خبرگزاری فرانسه، حامد کرزای، رئیسجمهوری افغانستان با مانموهان سینگ، نخستوزیر و سلمان خورشید، وزیر امور خارجه هند دیدار کرد. این دیدار در حالی انجام شد که آمریکا امیدوار است دهلینو بتواند کرزای را برای امضای این معاهده متقاعد کند.
کرزای که خود دانشآموخته هند است، روابط نزدیکی با این کشور دارد. هند نیز به کابل اطمینان داده که خروج 75 هزار نیروی نظامی ناتو تحت رهبری آمریکا در پایان سال آتی میلادی از افغانستان باعث بازگشت طالبان به قدرت نخواهد شد.
کرزای در مصاحبهای تلویزیونی گفت که با زور و تهدید به امضای توافقنامه امنیتی با واشنگتن نمیپردازد؛ توافقنامهای که به آمریکا اجازه میدهد تا 12 هزار سرباز خود را پس از 2014 میلادی در افغانستان باقی بگذارد.
وی افزود: لفاظیهای خصمانه راه به جایی نمیبرد. ما ملتی نیستیم که با این تهدیدها و اجبارها کاری انجام دهیم. ما تنها زمانی این توافق را امضا میکنیم که مطمئن شویم این معاهده، امنیت و صلح را به افغانستان میآورد.
کرزای که در انتخابات ریاست جمهوری سال آتی شرکت نمیکند، در ابتدای امر از این توافقنامه امنیتی با آمریکا حمایت کرد اما بعدا گفت که این توافقنامه تنها پس از برگزاری انتخابات آوریل 2014 میلادی امضا میشود و هشدار داد که حضور ناتو تنها باعث کشتار بمباران بیشتر میشود.
موضع وی باعث خشم مقامها و قانونگذاران آمریکایی شده و آنها تهدید کردند که اگر کرزای این توافقنامه را تا پایان سال جاری میلادی امضا نکند، تمام نیروها را از افغانستان خارج میکنند.
سخنگوی وزارت امور خارجه هند با تایید این مساله که معاهده نظامی مورد بحث قرار گرفته، گفت: دهلینو و کابل این توافق را برای امنیت و ثبات پر اهمیت میدانند.
وی با رد اعمال فشار از سوی هند برای امضای این توافق افزود: روابط بین دو کشور بر مبنای سه عنصر است. ما در امور کابل مداخله نمیکنیم. چیزی را برایشان تجویز نمیکنیم و تصمیمگیری وجود ندارد و در نهایت در هیچ مسالهای قضاوت نمیکنیم.
هند به دنبال برقراری ثبات در افغانستان است و تلاش فراوانی برای این کار انجام میدهد تا از بازگشت طالبان جلوگیری کند.
سفیر سابق هند در کابل با اشاره به این مساله که کرزای نباید انتظار داشته باشد تمام آرزوها و تمایلاتش محقق شود، گفت: رئیسجمهوری افغانستان نمیتواند با فهرستی از تمایلات به هند بیاید و این فهرست را به نخستوزیر تحویل دهد و انتظار داشته باشد به تمام این خواسته جامه عمل پوشانده شود.