کد خبر: ۱۸۸۶۸۴
زمان انتشار: ۲۱:۲۴     ۲۱ آذر ۱۳۹۲

رئیس‌جمهوری افغانستان از آمریکا به عنوان یک قدرت استعمارگر که کابل را برای امضای توافقنامه امنیتی تحت فشار قرار می‌دهد، انتقاد کرد.

به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، حامد کرزای، رئیس‌جمهوری افغانستان در مصاحبه با روزنامه لوموند فرانسه در مورد توافقنامه امنیتی میان کشورش و غرب گفت: موضع من در هشت سال گذشته تغییری نکرده است. جنگ علیه تروریسم نباید در روستاها و خانه‌های افغانستان دنبال شود. اگر جنگی علیه تروریسم وجود دارد باید در محدوده‌های محل اقامت و آموزش تروریست‌ها باشد.

وی ادامه داد: این رویکرد موضع همیشگی من بوده که به علت اصلی تنش میان من و آمریکا تبدیل شده است. مسائل دیگری هم وجود دارد اما به نظر من مشکل اصلی تلفات غیرنظامی‌ها (در درگیری‌ها) است.

حامد کرزای تصریح کرد: در حال حاضر آمریکا به طور ملموس برای کمک به ما در راستای پیشبرد فرآیند صلح کمک نمی‌کند. نه من و نه مردم افغانستان مخالف داشتن روابط خوب با آمریکا یا سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نیستیم. مردم افغانستان با توافقنامه امنیتی دو جانبه در لویه جرگه موافقت کردند و من نیز حامی آن هستم اما خواسته من این است که این توافق ثبات و صلح را برای افغانستان به ارمغان آورد و به حملات علیه خانه‌های افغان‌ها پایان دهد. مردم افغانستان نیز باید متوجه این مساله باشند که حملاتی از این دست باید متوقف شود.

رئیس‌جمهوری افغانستان در پاسخ به پرسشی درباره ملاقاتش با جیمز دابینز، فرستاده ویژه آمریکا در افغانستان و پاکستان اعلام کرد: من گفتگویی طولانی با دابینز داشتم؛ او را از 10 سال پیش می‌شناسم. او گفت که بدون توافق امنیتی دو جانبه هیچ صلحی محقق نخواهد شد. اظهارات وی به شیوه‌های مختلف قابل تعبیر است. اگر بخواهیم نگاهی مثبت داشته باشیم گفته‌های دابینز به این معنا است که به محض امضای این توافقنامه، صلح برقرار خواهد شد. اگر آنها به ما اطمینان دهند این مساله مطلوب است. البته می‌توان این اظهارات را به گونه‌ای دیگر نیز تعبیر کرد: اینکه اگر افغان‌ها این توافقنامه را امضا نکنند آمریکا برای آنها مشکلاتی در داخل کشور ایجاد خواهد کرد.

کرزای در ادامه خاطرنشان کرد: در هر صورت افغانستان همچنان بر خواسته‌های خود مبنی بر اینکه توافق امنیتی دو جانبه باید ثبات را برای این کشور به ارمغان آورد اصرار می‌کند و پیش از امضای این توافقنامه ما باید حرکتی ملموس به سمت برقراری صلح در افغانستان داشته باشیم. این بدین معنا است که برگزاری مذاکرات میان شورای عالی صلح و طالبان باید محقق شود. من متوجه این مساله هستم که برقراری صلح امری نیست که در یک ، دو یا سه ماه محقق شود اما خواسته من پیشبرد فرآیند مذاکرات صلح در افغانستان است.

رئیس‌جمهوری افغانستان همچنین با اشاره به آنچه از آمریکا در فرآیند صلح انتظار دارد، گفت: با نگاهی به تجربیات و اطلاعاتم، فکر می‌کنم که ‌آمریکا می‌تواند به طور قابل ملاحظه‌ای به ما در پیشبرد فرآیند صلح کمک کند. زمانی که من برای مذاکره در مورد ابعاد مختلف فرآیند صلح به واشنگتن رفته بودم متوجه این شدم که آمریکایی‌ها از جانب طالبان صحبت می‌کنند.

وی در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه آیا آمریکایی‌ها مذاکراتی محرمانه با طالبان دارند، گفت: در واقع گفتگوهای پنهانی وجود دارد اما وقتی من می‌گویم آمریکایی‌ها توان کمک به ما در فرآیند صلح را دارند به این دلیل است که آنها کانال‌های ارتباطی بسیاری دارند. آمریکایی‌ها با پاکستان روابط دوستانه‌ای دارند و پاکستان به طور قطع با طالبان در ارتباط است. آمریکا از طریق پاکستان و همچنین به طور مستقیم این توانایی را دارد که ثبات و صلح را به افغانستان بیاورد.

کرزای اظهار کرد، در صورتی که این تضمین به او داده شود که حملات به خانه‌های افغانستان متوقف و فرآیند صلح ادامه پیدا می‌کند توافقنامه امنیتی دو جانبه را امضا خواهد کرد.

وی همچنین در خصوص احتمال امضای این قرارداد پیش از انتخابات ریاست جمهوری افغانستان که در ماه آوریل برگزار می‌شود، گفت: اگر این اتفاق بیفتد بسیار خوب است اما در غیر این صورت امضای این توافقنامه به بعد از انتخابات ریاست جمهوری موکول می‌شود. وظیفه من این است که از ارائه تمامی ضمانت‌ها در این قرارداد که منافع افغان‌ها را تامین کند اطمینان حاصل کنم و تا زمانی که مطمئن نشوم که این تضمین‌ها وجود دارد توافقنامه را امضا نخواهم کرد علت این امر این است که توافقنامه امنیتی دو جانبه باید همانطور که منافع آمریکا و ناتو را تامین می‌کند به همان اندازه منافع افغان‌ها را نیز تامین کند. من باید کاملا مطمئن شوم که این سند، امنیت، آرامش و ثبات را برای مردم افغانستان به ارمغان می‌آورد. در لویه جرگه نمایندگان مردم افغانستان به آمریکا گفتند که ما خواهان روابط خوبی با واشنگتن هستیم اما شما (آمریکا) باید رفتار خود را تغییر دهید و به گونه‌ای برخورد کنید که به آسیب‌ دیدن و تضعیف افغانستان منتهی نشود. ما به شما درباره رابطه دوستانه خود تضمین داده‌ایم و شما نیز در مقابل باید مانند یک هم‌پیمان با ما برخورد کنید نه مانند یک دشمن.

حامد کرزای در پاسخ به این پرسش که آیا بر این اعتقاد است که آمریکا در مواردی برخورد خصمانه‌ای با افغانستان دارد، گفت: حمله به منازل افغان‌ها اقدامی خشونت‌آمیز است. انجام جنگ روانی علیه مردم افغانستان اقدامی خشونت‌بار است.

وی به توضیح بیشتر درباره جنگ روانی پرداخت و گفت: جنگ روانی نبردی علیه اقتصاد ما است؛ نبردی که شرکت ها را به خروج از افغانستان تشویق می‌کند و باعث می‌شود منابع مالی از کشورمان خارج شود. در این نبرد افغان‌ها این واهمه را پیدا می‌کنند که خروج آمریکا از کشورشان عواقبی در پی خواهد داشت. آیا همه این اقدامات نشان‌دهنده جنگی روانی نیست؟ به طور قطع این جنگ روانی نتیجه سوء تبلیغات آمریکا است و در این امر جای هیچ تردیدی نیست. اگر من از این مسائل اطمینان نداشتم در خواسته‌های خود تا این اندازه اصرار نمی‌ورزیدم.

کرزای ادامه داد: من و مردم افغانستان از کمک‌هایی که در اختیار کشورمان قرار گرفته قدردانی می‌کنیم و بارها این قدردانی را تکرار کردیم اما زمانی که آمریکا علیه منافع ما و خواسته‌های ما و هشدارهای ما عمل می‌کند وظیفه من این است که حقیقت را بیان کنم. وقتی طالبان دست به کشتار مردم افغانستان می‌زند من این اقدام را محکوم می‌کنم در همین حال من اعضای طالبان را برادر قلمداد می‌کنم زیرا آنها افغان هستند و من می‌خواهم که به خانه‌هایشان برگردند و ثبات را در کشور برقرار کنند. خطاب به آمریکایی‌ها نیز این را گفته‌ام که شما در اینجا هستید تا با افراطگری و تروریسم مبارزه کنید. چرا مردم افغانستان باید بهای جنگ علیه تروریسم را بپردازند. چرا به خانه‌های افغان‌ها حمله می‌کنید؛ حمله‌هایی که به کشته شدن هزاران افغان منجر می‌شود. آیا آمریکا در خاک کشور خود نیز از هواپیماهای بدون سرنشین برای حمله به منازل جهت تعقیب یک تروریست یا قاتل استفاده می‌کند؟ جواب منفی است. چرا آمریکایی‌ها باید این کار را در افغانستان انجام دهند. آیا آنها این احساس را دارند که اهمیت جان یک افغان کمتر از اهمیت جان یک ‌آمریکایی است. من انتظار دارم آمریکا به یک کودک افغان به همان اندازه احترام بگذارد که به یک کودک آمریکایی. ارزش ما کمتر نیست.

برخی از مقام‌های آمریکایی هشدار دادند که در صورتی که توافقنامه امنیتی دو جانبه پیش از پایان سال جاری میلادی امضا نشود دیگر هیچ توافقنامه‌ای در کار نخواهد بود این بدین معناست که حضور نظامی آمریکا در افغانستان پس از سال 2014 ممکن است به طور کامل قطع شود که این امر از دیدگاه برخی می‌تواند این کشور خاورمیانه را با عواقب امنیتی و اقتصادی بسیاری مواجه سازد.

حامد کرزای در رابطه با میزان جدی بودن این موضوع خاطرنشان کرد: حتی در صورتی که این اظهارات واقعی باشد ما برای امضای این توافقنامه بدون تحقق شرط‌های مطرح شده، تحت فشار نخواهیم بود. در صورتی که این موضوع جدی باشد آمریکایی‌ها نمی‌توانند ما را وادار به انجام این کار کنند. اگر آمریکا می‌خواهد هم‌پیمان ما باشد باید هم‌پیمان محترمی باشد. ‌آنها نمی‌توانند از ما سوء استفاده کنند. آنچه این روزها می‌شنوم و پیشتر نیز شنیده‌ام مانند این است که آمریکا بخواهد کشوری را با شیوه استعمار کلاسیک مورد سوء استفاده قرار دهد. افغان‌ها تعظیم نخواهند کرد و در گذشته نیز قدرت‌های استعماری را شکست داده‌اند. آنها رابطه مبتنی بر احترام را خواهند پذیرفت زیرا مردمی با شرف هستند و با دوستانشان با احترام برخورد می‌کنند.

رئیس جمهور افغانستان با تاکید براینکه آمریکا همانند یک قدرت استعماری عمل می‌کند، گفت: آنها با گفتن اینکه دیگر به شما کمک نمی‌کنیم و افغانستان را به سمت جنگی داخلی سوق خواهیم داد در واقع ما را تهدید می‌کنند. اینها همه تهدید است. اگر می‌خواهید شریک ما باشید باید روابط دوستانه‌ای داشته باشید و به حریم افغان‌ها احترام بگذارید. شما نباید کودکان ما را به قتل برسانید و در همین حال مدعی این باشید که شریک ما هستید. ما می‌خواهیم که به تعهدات برای برقراری آرامش و امنیت جان افغان‌ها احترام گذاشته شود.

وی با اشاره به روابط کشورش با پاکستان اعلام کرد: من با نواز شریف، نخست‌وزیر پاکستان دیدار کردم و حتی پیش از آنکه او به عنوان نخست‌وزیر انتخاب شود ما سه یا چهار بار با یکدیگر ملاقات داشتیم. او نسبت به پاکستان حسن نیت دارد و یک میهن‌پرست است. شریف به دنبال آن است که پاکستان عملکرد خوبی داشته باشد. من مطمئن هستم که او وقتی درباره بهبود روابط با کشورهای همسایه صحبت می‌کند دارای حسن نیت است و تاکنون نیز تلاش بسیاری به عمل آورده تا به تعهدات خود در قبال افغانستان عمل کند. من امیدوارم که روابط خوب میان دو کشور در آینده نیز ادامه داشته باشد.

رئیس‌جمهوری افغانستان به آغاز به کار دفتر طالبان در دوحه نیز پرداخت و گفت: این اقدام گزینه انتخابی ما نبود. انتخاب قطر به عنوان محل دفتر طالبان از سوی آمریکا صورت گرفت و طرح ‌آن نیز آمریکایی بود. ما حدود دو سال مذاکره و رایزنی داشتیم و از ابتدا به آمریکایی‌ها گفتیم که دوحه محل مورد نظر ما نیست. ما می‌خواهیم فرآیند صلح در افغانستان برگزار شود و اگر این امکان وجود ندارد در عربستان یا ترکیه پیگیری شود. اما آمریکایی‌ها روی گزینه قطر پافشاری کردند و ما شرایطمان را تغییر دادیم. رئیس‌جمهوری آمریکا نامه‌ای برای حصول اطمینان به من داد اما وقتی دفتر طالبان در قطر آغاز به کار کرد تعهدات مطرح شده محقق نشد. بنابراین قطر دیگر برای ما یک گزینه (برای مذاکرات) نیست.

وی تصریح کرد: ما خواهان مذاکرات با طالبان هستیم. توصیه من به برادران طالبان این است که ‌آنها یک کشور دارند و کشورشان افغانستان است. آنها آزاد هستند که به اینجا بیایند و با ما به مذاکره بپردازند. گزینه نخست باید افغانستان باشد اما چنانچه طالبان معتقد است که مذاکرات باید در جایی دیگر انجام شود ما به خاطر برقراری صلح هم که شده این تقاضا را خواهیم پذیرفت.

کرزای با رد برخی شایعات مبنی بر اینکه طالبان به دنبال مذاکره با دولت کابل نیست، گفت: بیانیه‌هایی که به نام طالبان صادر می‌شود از سوی کشورهای دیگر است و ما می‌دانیم چه کسانی این بیانیه‌ها را صادر می‌کنند. ما می‌دانیم که این بیانیه‌ها به دست اعضای طالبان نوشته نمی‌شوند.

رئیس‌جمهوری افغانستان با اشاره به موضوع فساد در کشورش گفت: بی تردید در افغانستان فساد وجود دارد در سیستم سیاسی افغانستان نیز بی‌هیچ نقطه مبهمی فساد وجود دارد. در همین حال در جامعه بین‌المللی و به ویژه در قراردادهای آمریکا هم فساد وجود دارد به عنوان نمونه شرکت‌های خصوصی امنیتی که در افغانستان مشغول به کار هستند یکی از بزرگترین منابع ایجاد فساد، بی‌قانونی و ناامنی در کشور ما هستند. بدتر از همه اینکه آنها مسئول ایجاد ساختاری موازی با عملکرد نیروهای امنیتی افغان هستند. آنها حکومتی مستقل در داخل کشور ایجاد کرده‌اند که فاسد است. من در پنج شش سال گذشته تلاش کردم که ‌آنها را متوقف کنم اما آنها متوقف نمی‌شوند آمریکا همچنان اصرار دارد که این شرکت‌ها در افغانستان فعالیت کنند به بیان ساده‌تر ‌آمریکا و جامعه بین‌المللی موجی از فساد را در افغانستان ایجاد کرده‌اند. من این توان را داشتم که تدابیر شدیدتر و جدی‌تری در این زمینه اتخاذ کنم. اما حتی این تدابیر نیز نمی‌توانست به فساد پایان دهد.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۱
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها