اوّل: غسل است در وقتى كه آفتاب غروب كرد.
دوّم: احياء آن شب به نماز و دعا و استغفار و سؤال از حقّ تعالى و بَيْتُوته در مسجد.
سوّم: آن كه بخواند در عقب نماز مغرب و عشاء:
اَللهُ اَكْبَرُ، اَللهُ اَكْبَرُ لا اِلهَ اِلا اللهُ، وَاللهُ اَكْبَرُ، اَللهُ اَكْبَرُ، وَلله الْحَمْدُ، اَلْحَمْدُ للهِِ عَلي ما هَدينا، وَلَهُ الشُّكْرُ علي ما اَوْلينا.
چهارم: آنكه چوننماز مغرب و نافله آنرا خواند، دستها را به سوي آسمان بلند كند وبگويد: يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ، يا ذَاالْجُودِ، يا مُصْطَفِيَ مُحَمَّدٍ وَناصِرَهُ صَلِّ عَلي مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَاغْفِرْ لى كُلَّ ذَنْبٍ اَحْصَيْتَهُ، وَهُوَ عِنْدَكَ فى كِتابٍ مُبينٍ؛ پس به سجده برود و صد مرتبه در سجده بگويد: اَتُوبُ اِلَى اللهِ. پس هر حاجت كه دارد از حقّ تعالى بخواهد كه انشاء الله برآورده خواهد شد.
پنجم: زيارت كند امام حسين عليهالسلام را كه فضيلت بسيار دارد.
ششم: ده مرتبه بگويد ذكر "يا دآئِمَ الْفَضْلِ" را كه در اعمال شب جمعه است.
هفتم: بجا آورد ده ركعت نمازي كه در شب آخر ماه رمضان وارد شده است.
هشتم: بجا آورد دو ركعت نماز؛ در ركعت اوّل بعد از حمد هزار مرتبه توحيد و در دوّم يك مرتبه بخواند و بعد از سلام سر به سجده بگذارد و صدمرتبه بگويد:
اَتُوبُ اِلَى الله پس بگويد: يا ذَالْمَنِّ وَالْجُودِ، يا ذَاالْمَنِّ وَالطَّوْلِ، يا مُصْطَفِىَ مُحَمَّدٍ صَلَّي اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَافْعَلْ بى كَذا وَكَذا. و بجاي آن حاجات خود را بطلبد و روايت است كه حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام اين دو ركعت را به اين كيفيت بهجا ميآورد، سپس سر از سجده برميداشت و ميفرمود: بحقّ آن خداوندي كه جانم بدست قدرت اوست هر كه اين نماز را بكند هر حاجت از خدا بطلبد البتّه عطا كند و اگر بعدد ريگهاي بيابان گناه داشته باشد خدا بيامرزد و در روايت ديگر بجاى هزار مرتبه توحيد صد مرتبه وارد شده لكن نماز را بعد از نماز مغرب و نافله آن بايد بجا آورد.
نهم: چهارده ركعت نماز كند؛ در هر ركعتى حمد و آيةالكرسى و سه مرتبه قل هُوَ الله اَحَدٌ تا براي او باشد به هر ركعتى ثواب عبادت چهل سال و عبادت هر كه روزه گرفته و نماز خوانده در آن ماه.
منبع: مفاتيح الجنان مرحوم شيخ عباس قمي اعلي الله مقامه