جناب آقای دکتر روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم؛
مطلع شدیم که حضرتعالی به مناسبت روز دانشجو قصد دارید با حضور در دانشگاه
شهید بهشتی، در جمع دانشجویان حاضر شده و نقطه نظرات آنان را بشنوید. به
همین مناسبت، جمعی از نخبگان دانشجویی دانشگاه علم و صنعت تصمیم گرفتند تا
با مطرح کردن برخی مطالب، سوالاتی را هرچند به صورت مکتوب از شما بپرسند.
امید است پاسخگویی به این سوالات بتواند هم به دولت تدبیر و امید در
خدمترسانی بیشتر به ملت کمک نماید و هم اذهان دانشجویان را نسبت به مسائل
مرتبط با دولت روشن سازد:
1. چندی پیش گزارش 100 روزه جنابعالی به سمع و نظر ملت شریف ایران رسید.
اینگونه به نظر رسید که در این 100 روز دولت محترم بیش از آنکه توان و همت
خود را به رفع مشکلات مردم معطوف سازد تلاش خود صرف گزارش دهی از دولت قبل
نموده است! مانند همه ملت ایران، دانشجویان نیز از جنابعالی درخواست دارند
تا به صورت واضح و شفاف بفرمایید دولت در این 100 روز چه عملکردی از خود
برجای گذاشته است؟
2. یکی از شعارهای اصلی جنابعالی در انتخابات 24 خرداد تمرکز بر مسئله
معیشت مردم و حل مشکلات معیشتی بوسیله راهکارهای 100 روزه و کوتاه مدت بود.
تا بحال که وضعیت معیشت بهبود چندانی پیدا نکرده است. خواهشمندیم برای
دانشجویان توضیح دهید چه برنامه دقیقی برای حل این مسئله دارید؟
3. شما و مسئولین اقتصادی دولت به کرات بیان کرده اید که کشور دچار رکود
تورمی است. حال سوال ما این است که تیم اقتصادی دولت تدبیر و امید چه
برنامهای کنترل تورم و خروج کشور از حالت رکود دارد. دولت چه برنامهای برای
رفع مشکلات فوق و در عین حال ساختن کشور و پرداختن به فعالیتهای عمرانی و
رفع محرومیت از چهره کشور دارد؟
4. عملکرد فرهنگیدولت یازدهم موجبات نگرانیهای فراوانی را پدید آورده است.
اظهارات شاذی مانند تک خوانی زنان، عدم ممیزی کتب قبل از انتشار و . . .
حتی موجبات آزرده خاطر شدن مراجع عظام تقلید را نیز فراهم کرده است. حال
سوال ما از شما این است که آیا این روند قرار است به همین شکل ادامه پیدا
کند یا میخواهید برای رفع این معضلات چارهای بیندیشید؟
5. حضرتعالی در انتخابات 24 خرداد، در مورد بسیاری از طرحهای دولتهای قبل
مانند هدفمندی یارانهها، مسکن مهر، سهام عدالت و . . . اعتقاد داشتید که
این طرحها با مقداری تغییر برای کشور بسیار مفید و راهگشا خواهند بود. اما
امروز عملا مشاهده میشود که دولتمردان به انتقاد از این طرحها روی
آوردهاند. آیا دولت یازدهم برنامهای برای ادامه طرحهای فوق دارد یا خیر؟
اگر نه چه طرح جایگزینی دارید؟
6. پس از انتخابات 24 خرداد، برخی جریانات فرصت طلب در دانشگاهها به دنبال
تنش آفرینی هستند. این افراد که در هر دو فتنه 78 و 88 نقش فعالی در ملتهب
کردن فضای دانشگاهها داشتند هم اکنون با انتساب خود به حضرتعالی دوباره
درصدد غائله آفرینی در دانشگاه هستند. جنابعالی به عنوان رئیس دولت تدبیر و
امید، چه تدبیری برای مقابله با این افراد در دانشگاه اندیشیدهاید؟
و اما سیاست خارجی:
7. دولت یازدهم از ابتدای شروع به کار خود تمامی تلاشش را بکار گرفت تا با
ایجاد مصالحه بین ایران و چند کشور غربی همه اوضاع کشور از جمله وضع
اقتصادی را ترمیم کند. آنچه واضح است اینکه دولت تمام تخم مرغهای خود را در
سبد سیاست خارجی گذاشته و از این طریق سعی دارد به رتق و فتق امور
بپردازد. با توجه به اینکه دشمن بیرونی نیز کاملا متوجه این ضعف شده است،
سوالی که پیش میآید این است که در صورت شکست مذاکرات ژنو دولت چه برنامهای
برای ساماندهی اوضاع کشور دارد؟ اگر این بار هم به مانند دفعات گذشته
دولتهای غربی راه فریب و دغل کاری پیش بگیرند – کما اینکه در مذاکرات فعلی
نیز اینگونه ظاهر شدهاند – چه باید کرد؟ باید به زیاده خواهیهای آنان توجه
کرد یا راه دیگری را پیش گرفت؟
8. جنابعالی پیش از آغاز مذاکرات در سخنانی فرموده بودید که خزانه دولت
خالی است. اگر از این بگذریم که سایر مسئولین دستگاه اقتصادی کشور تلویحا
این سخنان را رد کرده اند، بیان این سخنان در روز قبل از شروع مذاکرات با
چه هدفی صورت پذیرفته است؟
9. متاسفانه برخی اظهارات غیر مسئولانه مقامات دولتی باعث صدمه به آبرو و
اعتبار کشور میشود. به عنوان مثال وزیر محترم امور خارجه در سخنانی عجیب در
دانشگاه تهران گفتهاند: « آیا فکر کردید آمریکا که می تواند با یک بمب
تمام سیستم دفاعی ما را از کار بیاندازد از سیستم دفاعی ما می ترسد؟ آیا
واقعا به خاطر قدرت نظامی، آمریکا جلو نمی آید؟» با این اوصاف، سوال این
است که چه کسی مسئول آبروی از دست رفته کشور است؟
10. در مذاکرات ژنو چه امتیاز مشخصی در قبال تمام امتیازاتی که به غرب
دادهایم گرفتیم؟ آیا گامهای طرف-های مذاکره متوازن بود؟ وقتی آمریکا که خود
تحریمها را وضع کرده است میگوید ما تحریمها را کاهش نمیدهیم، چطور
جنابعالی و تیم مذاکره کننده از فرو ریختن ساختار تحریمها سخن میگویید؟ آیا
قرار است ادامه مذاکرات نیز با همین وضع به پیش برود؟ تیم مذاکره کننده با
چه مجوزی در گام آخر پذیرش پروتوکل الحاقی را پذیرفته، حال آنکه این مورد
اصلا در اختیارات دولت نیست؟
جناب آقای روحانی!
امیدواریم در آستانه روز دانشجو و با احترام به قشر فرهیخته دانشگاهی، با
پاسخ به سوالات فوق زمینه روشن شدن فضا برای عموم مردم فراهم سازید.
و من الله التوفیق
