پیامهای مغرضانه، خطرات تحلیلگرانه!
اوباما در مذاکرات ژنو زیرکی طرف ایرانی را دست کم گرفته و حساب و کتاب غلطی کرده است».
به گزارش 598، سایت آمریکایی المانیتور در تحلیلی به قلم هوشنگ امیراحمدی (از حامیان و
دلالان رابطه با آمریکا) نوشت: خیلی‌ها معتقدند فرانسه به درخواست اسرائیل،
توافق در ژنو را به هم می‌زد و فابیوس و نتانیاهو مسئول شکست آن
مذاکراتند. اما بررسی‌ها نشان می‌دهد آن مذاکرات شانسی برای موفقیت نداشت.
در آن مذاکرات عدم به رسمیت شناختن حق غنی‌سازی ایران از سوی آمریکا و غرب
به طور واضح معامله‌شکن بود.وی می‌افزاید: تیم مذاکره‌کننده ایران
نمی‌توانست از خط قرمز «حق غنی‌سازی در سرزمین ایران» که توسط رهبر ایران،
آیت‌الله علی خامنه‌ای گذاشته شده عبور کند. امتیازاتی که ایران به طرف
مقابل در دوران اعتمادسازی می‌داد تنها در صورتی قابل تحقق بودند که حق
ایران برای غنی‌سازی اورانیوم و استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای شناخته
می‌شد و همزمان تحریم‌ها توسط طرف مقابل کاهش پیدا می‌کردند.
حسن روحانی، پس از شکست مذاکرات، این موضوع را در سخنرانی خود در مجلس شورای اسلامی مطرح کرد. او گفت غنی‌سازی اورانیوم در داخل خاک ایران خط‌قرمز ملت ایران است. همچنین روزنامه کیهان از مواضع جواد ظریف در مذاکرات تقدیر کرد و گفت که او در برابر «باجگیری» طرف آمریکایی مقاومت کرده است. سردبیر [مدیر مسئول] روزنامه کیهان حسین شریعتمداری، از سوی رهبر ایران انتخاب شده است.»المانیتور در ادامه می‌نویسد: اوباما و نتانیاهو هر دو یک‌چیز را می‌خواهند؛ برچیدن برنامه هسته‌ای ایران. هر چند که تاکتیک و زمان‌بندی متفاوتی را در نظر دارند. نتانیاهو برچیدن برنامه هسته‌ای ایران را همین الان و به هر شکلی می‌خواهد، و اما اوباما انجام آن را مرحله به مرحله می‌خواهد. هدف اوباما گرفتن یک معامله از ایران است که براساس آن ابتدا ایران از اورانیوم غنی‌شده با غلظت بالا محروم شود و توسعه برنامه هسته‌ای آن هم کند گردد. بعلاوه، وی می‌خواهد به این اهداف نائل آید بدون اینکه در ماهیت تحریم‌ها علیه ایران تغییری ایجاد شود.
امیراحمدی خاطرنشان کرد: به نظرم معامله‌ای که اوباما از ایران می‌خواهد مثل «عوض کردن دُر غلطان با خروس قندی» است. این طور به نظر می‌رسد که دولت اوباما ممکن است حساب و کتاب غلط و در واقع خطرناکی کرده باشد.وی می‌نویسد: آمریکا زیرکی طرف ایرانی را دست کم گرفته است و در مقابل خود را خیلی حیله‌گر فرض می‌کند. آمریکا امیدوار بود ایران در متن توافقنامه اصرار نکند که حق دائمی غنی‌سازی اورانیوم آن به رسمیت شناخته شود و حتی اگر اصرار کند، دولت آمریکا امیدوار بود با بازی «پلیس خوب، پلیس بد» با کمک مثلا فرانسه ایران را مجبور به عقب‌نشینی بکند. در صورت چنین فشاری بر ایران، اوباما فکر می‌کرد که ایران حتما عقب‌نشینی خواهد کرد چون زیر فشارهای تحریمی شدید است.
در ادامه این تحلیل آمده است آمریکا در روند مذاکرات عقب‌نشینی کرد و احتمالا از فرانسه به عنوان برهم‌زننده مذاکرات برای مدت کوتاهی استفاده کرد تا ایران چاره‌ای نداشته باشد جز این که از امضای توافقنامه در ژنو امتناع کند. طرفین مذاکره، اکنون به میز مذاکرات در ژنو برمی‌گردند اما تا زمانی که برای علت بهم خوردن معامله چاره‌ای نیاندیشند (قبول غنی‌سازی در سرزمین ایران) و صادقانه با هم گفتگو نکنند، به رغم دستاوردهای بزرگ چند ماه گذشته، احتمالا مذاکرات به شکست دوباره بینجامد. من جدا امیدوارم اوباما این فکر را کنار بگذارد که ایران تحت فشار تحریم‌ها بالاخره از حق خود خواهد گذشت.
حسن روحانی، پس از شکست مذاکرات، این موضوع را در سخنرانی خود در مجلس شورای اسلامی مطرح کرد. او گفت غنی‌سازی اورانیوم در داخل خاک ایران خط‌قرمز ملت ایران است. همچنین روزنامه کیهان از مواضع جواد ظریف در مذاکرات تقدیر کرد و گفت که او در برابر «باجگیری» طرف آمریکایی مقاومت کرده است. سردبیر [مدیر مسئول] روزنامه کیهان حسین شریعتمداری، از سوی رهبر ایران انتخاب شده است.»المانیتور در ادامه می‌نویسد: اوباما و نتانیاهو هر دو یک‌چیز را می‌خواهند؛ برچیدن برنامه هسته‌ای ایران. هر چند که تاکتیک و زمان‌بندی متفاوتی را در نظر دارند. نتانیاهو برچیدن برنامه هسته‌ای ایران را همین الان و به هر شکلی می‌خواهد، و اما اوباما انجام آن را مرحله به مرحله می‌خواهد. هدف اوباما گرفتن یک معامله از ایران است که براساس آن ابتدا ایران از اورانیوم غنی‌شده با غلظت بالا محروم شود و توسعه برنامه هسته‌ای آن هم کند گردد. بعلاوه، وی می‌خواهد به این اهداف نائل آید بدون اینکه در ماهیت تحریم‌ها علیه ایران تغییری ایجاد شود.
امیراحمدی خاطرنشان کرد: به نظرم معامله‌ای که اوباما از ایران می‌خواهد مثل «عوض کردن دُر غلطان با خروس قندی» است. این طور به نظر می‌رسد که دولت اوباما ممکن است حساب و کتاب غلط و در واقع خطرناکی کرده باشد.وی می‌نویسد: آمریکا زیرکی طرف ایرانی را دست کم گرفته است و در مقابل خود را خیلی حیله‌گر فرض می‌کند. آمریکا امیدوار بود ایران در متن توافقنامه اصرار نکند که حق دائمی غنی‌سازی اورانیوم آن به رسمیت شناخته شود و حتی اگر اصرار کند، دولت آمریکا امیدوار بود با بازی «پلیس خوب، پلیس بد» با کمک مثلا فرانسه ایران را مجبور به عقب‌نشینی بکند. در صورت چنین فشاری بر ایران، اوباما فکر می‌کرد که ایران حتما عقب‌نشینی خواهد کرد چون زیر فشارهای تحریمی شدید است.
در ادامه این تحلیل آمده است آمریکا در روند مذاکرات عقب‌نشینی کرد و احتمالا از فرانسه به عنوان برهم‌زننده مذاکرات برای مدت کوتاهی استفاده کرد تا ایران چاره‌ای نداشته باشد جز این که از امضای توافقنامه در ژنو امتناع کند. طرفین مذاکره، اکنون به میز مذاکرات در ژنو برمی‌گردند اما تا زمانی که برای علت بهم خوردن معامله چاره‌ای نیاندیشند (قبول غنی‌سازی در سرزمین ایران) و صادقانه با هم گفتگو نکنند، به رغم دستاوردهای بزرگ چند ماه گذشته، احتمالا مذاکرات به شکست دوباره بینجامد. من جدا امیدوارم اوباما این فکر را کنار بگذارد که ایران تحت فشار تحریم‌ها بالاخره از حق خود خواهد گذشت.
اخبار ویژه
روایت صحیح از نحوه مدیریت انرژی در دولت شهید رئیسی؛
در دیدار هزاران نفر از زنان و دختران؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
